برگ‌های ایران برای معامله با غرب

نواف ابو الهیجاء

وقتی که نتانیاهو از نیویورک برگشت خواستار تشکیل پیمان یا محوری متشکل از کشورهای عربی و اسرائیل در برابر ایران شد، آیا او از یک خلاء صحبت می کرد یا صرفا آرزویی را بیان می داشت؟

انعکاس صوت باز هم صوت است، در نتیجه آن چه نتانیاهو گفت بعد از صحبت ها و اخباری بود که سازمان های رسانه ای صهیونیستی بیان کردند و گزارش دادند که ارتباطاتی در نیویورک میان مسئولان عرب خلیج فارس و مقام های صهیونیست در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد برقرار شد. همچنین گفته شد که برخی از مسئولان عرب به طور سری از رژیم صهیونیستی دیدن کردند که این اخبار زمانی منتشر شدند که صحبت از نرمش در روابط غرب به طور کل و امریکا به طور خاص با ایران در جریان سفر رئیس جمهوری ایران به سازمان ملل و گفت وگوی تلفنی اش با اوباما مطرح شد که ارکان برخی طرف های خلیج فارس را به لرزه در آورد.  

سیاستمداران در کشورهای عربی می گویند که امریکا در سیاست خود تجدید نظر کرده و در دو موضوع حیاتی مرتبط با خلیج فارس رویکرد خود را تغییر داده است. اولا دیگر قرار است به سراغ تهدید سوریه نرود و در حمله نظامی سخت به آن بزرگ نمایی نکند. و دوم به راه دیگری غیر از تهدید برنامه هسته ای ایران برود.

این دقیقا چیزی است که نقطه اشتراک اعراب خلیج فارس با اسرائیلی ها محسوب می شود. هر دو طرف اعراب خلیج فارس و اسرائیل تمایل به حمله نظامی تمام عیار به حکومت سوریه هستند و تمایل دارند تا فشارهای بیشتری به ایران بر سر برنامه هسته ای اش وارد آید.

ایران در معادله فشار به غرب و امریکا برگه برنده های مهمی در اختیار دارد، از جمله در مورد افغانستان، روابطش با سوریه و حزب الله و همچنین عراق. در حالی که تنها برگه ای که غرب و امریکا برای رویارویی با ایران در اختیار دارند برگه تحریم های اقتصادی است که اکنون چهار سال متوالی است به ایران تحمیل کرده اند.

اوباما عملا نشان داده است که تمایلی به ایجاد جنگ جدید در خاورمیانه ندارد و شبح عراق و خونریزی های جاری در افغانستان همچنان برایش زنده است.

این تحولات اعراب خلیج فارس را به شدت نگران کرده است، آنها ایران را دشمنی خطرناک برای خود می بینند که به آنها نزدیک است و این دشمن می تواند به توافقی بزرگ با امریکا برسد بدون این که توقفی در پرونده هسته ای اش به وجود بیاید، حتی از این فراتر در یک مرحله سوریه و فلسطین را هم از آن خود کند.

صحبت از دوست جدید زدن در میان کشورهای عربی حوزه خلیج فارس همان اسرائیل است. هم پیمانی های از هم فروپاشیده و به چالش کشیده شده در نبرد قدرت ها به روی زمین در سوریه همگی حاکی از آن است که امکان دارد عربستان به سوی حمایت از قدرت هایی برود که در تناقض با سیاست های عربستان هستند از "جبهه النصره" گرفته تا "داعش" و "ارتش آزاد".

چه چیزی باعث می شود تا اعراب و صهیونیست ها این قدر با یکدیگر ممزوج شوند و به زودی به سطح حوادث جاری در منطقه بیایند، آنها با این کار چگونه می خواهند از پس افکار عمومی عربی و خشم آنها برآیند. افکار عمومی این روزها درگیر بسیاری از مسائل شده است، از جمله مصر که می خواهد نقش ملی خود را بازیابد و خود برای خود بدون دخالت کشورهای کوچکی که در گذشته هیچ جایگاهی در نقشه سیاسی جهان عرب نداشتند، تصمیم بگیرد.

آیا واقعا ما در برابر تشکیل محوری جدید که شامل اعراب حوزه خلیج فارس و اسرائیل شود، قرار داریم؟

روزهای آینده می تواند اتفاقات بدتری بیفتد که منجر به تشکیل این محور شود.

منبع: السفیر/ترجمه: سید علی موسوی خلخالی

52262