سمیه علیپور: محمدمهدی حیدریان، تاکید کرد فیلمسازی که سراغ ساخت فیلم فاخر می‌رود باید اهلیت داشته باشد و همچنین یادآور شد رسیدن به «هنر صادق» اتفاق خوشایندی است که در جریان تولید فیلم فاخر موفق می‌تواند به دست بیاید. او که به عنوان تهیه‌کننده فیلم «محمد (ص)» مسئولیت سنگینی در به ثمر رسیدن این پروژه سینمایی دارد، دیدگاه خود را در مورد تولید فیلم فاخر بیان کرد.
از نگاه شما، سینمای ایران از چه جهت نیازمند تولید فیلم فاخر است؟
ابتدا باید دید منظور از فیلم فاخر چیست؟ اینکه صرفاً منظور فیلمی است که بابت آن هزینه زیادی می‌شود، نه خاصیتی دارد و نه معنایی یا آثاری که به جهت مفهومی و فضای کار مستلزم هزینه کرد غیرمتعارف باشد. به نظرم می‌توان دو دسته اثر را مد نظر داشت؛ یکی آثاری که به قول علامه آیت‌الله جوادی آملی مفهوم مورد نظر آن عقلی و حاصل آن «هنر صادق» خواهد بود و با درایت و رعایت اصول حرفه‌ای ساخته می‌شود (یعنی حرف خوبی، خوب هم زده می‌شود) که نه تنها بلامانع بلکه وظیفه سیاستمداران و برنامه‌ریزان این است که شرایط و حمایت‌های لازم برای تولید اینگونه آثار را فراهم کنند.
اما دسته دوم، آثاری‌اند که موضوعات متنزلی را هدف تولید قرار می‌دهند، یعنی صرفاً هدف از تولید را رعایت آداب و صنایع هنری و حسی و مقصد را تحریک زودگذر احساس مخاطب می‌دانند که اهل حکمت حاصل آن را «هنر کاذب» می‌دانند. البته برای این دسته نباید منعی قائل شد، اما تکلیفی هم برای حمایت در ترویج آن نیست. معلوم است که دسته اول را باید به عنوان اصل مقصود و قله توجه مسئولان بدانیم، بدون آنها، نه ستاره راهنمایی برای فیلمسازی خواهد بود و نه توانسته‌ایم از این هنر بی‌بدیل عصر کنونی بهره‌ای درخور ببریم.
به هرحال وظیفه سینما و سینماگر به عنوان ویترین و بیانگر آرای افکار و جهان‌بینی این کشور حضور در سینمای دنیا (البته سالن‌های سینما) برای ارائه تصویری و جذاب اینهاست که به نظر من باید با کمک ویژه دولت امکانات تولیداتی از این دست هرچه سریع‌تر فراهم شود و تا آن زمان به موازات آن، آموزش‌های لازم برای به روز شدن اطلاعات و افزایش آگاهی سینماگران نیز ارائه شود. شاید در کوتاه مدت و راه میان‌بر، تولید مشترک با سایر کشورها و با سینماگران حرفه‌ای آنها باشد. باید هرچه سریع‌تر از دور باطلِ، «بازار محدود - فیلم ارزان» به در آمد، در غیر این صورت حاصل، سینمایی پرنشیب و محدود در مرزهای کشور و غیراقتصادی و بسیار آسیب‌پذیر خواهد بود.
اگر بخواهید نسبت به فیلم‌های فاخری که تا الان در سینمای ایران تولید شده آسیب‌شناسی داشته باشید، چه اشکالاتی را متوجه ساخت این فیلم‌ها می‌دانید؟
در این مورد باید اضافه کنم، فیلم صرفاً با «قصد» یا «نامگذاری»، فاخر نمی‌شود. این محصول و اثر است که به میزان تعلق آن به حوزه «هنر صادق» یعنی پایبندی آن به محتوای ورای عالم حس و برگرفته از عالم عقل و بهره گرفته از ابزار و وسائلی متناسب با بیان تصویریِ مفهوم مورد نظر، دارای پیامی تاثیرگذار و ارتقاء دهنده می‌شود. اینکه تا چه میزان تولیداتی که فاخر نامیده شده حائز ویژگی‌های اشاره شده‌اند قابل بررسی است. مهم ملاک و معیاری است که گفته شد.
در دوره مدیریت سینما در چهار سال گذشته چهره‌های جوانی مسئولیت ساخت فیلم‌های فاخر را برعهده گرفتند. با این رویکرد موافقید یا معتقدید مناسب‌تر است سینماگران با تجربه‌تر این کار را انجام دهند؟
برای خلق اثری متعلق به حوزه «هنر صادق» بیش از تجربه یا سن و سال «اهلیت هنرمند» و توانایی او شرط است، اما باید قبل از ایجاد امکان تولید چنین آثاری از این اهلیت مطمئن شد .
چطور می‌توان تولید فیلم فاخر را مدیریت کرد تا تاثیر منفی روی افزایش دستمزدهای اهالی سینما نداشته باشد؟
تولید فیلمی با ویژگی‌های فوق، ربط و تاثیری در افزایش دستمزدها ندارد. اگر مدیریت صحیحی بر تولید اینگونه آثار اعمال شود قاعدتاً ما به ازای هر هزینه باید اثرش در فیلم قابل مشاهده باشد. البته در این عنوان (مدیریت اینگونه پروژه‌ها) نیز نیازمند آموزش خاص خود است .
57243
نظر شما