دلایل نگرانی غرب درباره نیروگاه اراک

این تحلیل‌گر مسائل سیاسی در آغاز مطلبش نوشته است:
«با آنکه ایران بارها اعلام کرده است هدف از ایجاد پروژه راکتور تحقیقاتی آب سنگین، تولید داروهای درمان کننده انواع بیمارهای سخت از جمله سرطان ها است که در حدود 850 هزار نفر در سال به آنها نیاز دارند. همچنین تولید رادیو ایزوتوپ هایی برای مصارف صنعتی و کشاورزی تولید خواهد کرد. ولی منابع خبری غرب مرتبا ادعا می کنند که ایران می تواند زباله های هسته ای آن را برای جداسازی پلوتونیوم بازفرآوری کند. آنها می گویند هشت کیلوگرم از این ماده برای ضمیمه شدن به یک موشک و ساخت کلاهک اتمی کفایت می کند. رسانه های گروهی غرب با جو سازی خبری مدعی هستند تأسیسات اراک از اواخر سال 2016، برای تولید پلوتونیوم کافی جهت ساخت یک یا دو بمب در سال، مورد استفاده واقع خواهد شد. »
این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین، دلایل بی پایه بودن نگرانی غربی ها درباره تاسیسات اراک را چنین بر می‌شمارد:
1- برای تولید پلوتونیوم از پسماندهای هسته ای به تاسیسات ویژه ای با فناوری پیشرفته جهت جداسازی پلوتونیوم نیاز است؛ که چنین تاسیساتی در ایران موجود نیست.
2- برای تولید پلوتونیوم از زباله های هسته ای به منبع های بزرگ روکش داده شده ‌ای که "سلول داغ" نامیده می شوند؛ برای خروج پلوتونیوم مورد نیاز است، که منبع هایی در ایران موجود نیست .
3- برای کشوری مانند ایران که فناوری غنی سازی اورانیوم را بدست آورده است ساخت بمب هسته ای چندان دشوار نیست زیرا با تکرارِ فرایند غنی سازی اورانیوم از مراحل پائین تا مرحله بالای 90 درصد که مورد نیاز برای ساخت بمب هسته ای است، می توان به یک بمب دست یافت. اما نگهداری امن بمب هسته ای که موجب نابودی امکانات خودی نشود و از ان مهم تر بکار گیری چنین بمب فرضی در زمان و مکان معین علیه نیروهای دشمن، به فناوری بسیار پیچیده‌تر و دقیق‌تری نیاز دارد که کشورهای غربی خوب می‌دانند ایران چنین فناوری را ندارد و دنبال آن هم نیست ...
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.