*روزی که پیامبر گرامی اسلام (ص) با کفار، پیمان صلح حدیبیه را امضا فرمود، از طرفی کفار، با توجه به مواردی که در پیمان نامه پیشبینی کرده بودند، تصور میکردند خواهند توانست حرکت عظیم و رو به رشد اسلام را متوقف سازند و از طرف دیگر عدهای از یاران پیامبر (ص) هم تحلیلشان این بود که امضای این پیماننامه موجب وهن مسلمانان شده است و هیچکس تصور نمیکرد که یکسال بعد، مسلمانان فاتحانه و مقتدرانه کفار را شکست خواهند داد و مکه را فتح خواهند کرد بدون آنکه کمترین شائبه پیمانشکنی متوجه آنها باشد البته روشن است که رمز تبدیل آن صلحنامه به این پیروزی بزرگ، استقامت و پایمردی مسلمانان بود.
*این روزها در عرصه بینالمللی، از ایران به عنوان یک طرف میز مذاکرهای نام برده میشود که شش قدرت جهان در طرف دیگر آن قرار گرفتهاند تا این ضربالمثل غربی را در ذهن تداعی کنند که بلندی یک برج از سایه آن آشکار میشود و عظمت یک مرد از تعداد دشمنانش؛ اما این مذاکرات برای قدرتهای طرف ما آنقدر اهمیت دارد که به محض احساس ضرورت، وزرای خارجهشان در هر ماموریتی که باشند، سراسیمه خود را به محل مذاکرات میرسانند. به هر حال پس از ده سال مقاومت ایران، طرفین به توافقنامهای رسیدند هر چند آمریکا و دیگر دشمنان ایران امیدوارند در گامهای بعدی مذاکرات مطامع خود را در آن اعمال نمایند.
* با توجه به شایستگیهای انسانی و اخلاقی، به خود حق میدهد که برای دفاع از حقوق سایر ملتهای مظلوم جهان، با نظام سلطه جهانی به مقابله برخیزد چنانکه طی 35 سال گذشته چنین کرده و حاصل این مقابله دستاوردهایی امیدبخش بوده است که موجب تقویت نهضتهای اسلامی و عدالت خواه و کاهش اقتدار نظام سلطه جهانی شده است. اما برای دستیابی به این انتظار به جا، باید واقعیات جهان را مورد توجه قرار داد و براساس شاخصههای حکمت و مصلحت گام برداشت و در موارد لزوم با نرمش قهرمانانه، دشمن را مغلوب ساخت. کلام آخر آنکه با توجه به تایید مقام معظم رهبری از تیم مذاکره کننده ایران و نیز پاسخ معظمله به پیام ریاست محترم جمهوری باید زحمات دولت، وزیر امور خارجه و تیم همراه ایشان را قدر دانست و مورد تشکر قرار داد و آنان را برای حضور در مراحل نفسگیرتر مذاکرات بعدی تقویت کرد.
/29212
نظر شما