درباره توهین های فیسبوکی به لئون مسی نابغه فوتبال جهان

زمانی طرح پرسش های خوب و اساسی موجب رشد جامعه می شود . برای نمونه دوستی مطرح کرده بود چرا ایرانی ها به سایت خانم مجری مراسم قرعه کشی فوتبال جام جهانی رفتند و فحش های آبدار نثار خانمی کردند که اصلا او را نمی شناسند ؟ یا چرا بعضی از ایرانی ها زمانی که مشخص شده است ایران با آرژانتین همگروه شده است به صفحه فیسبوک لئون مسی نابغه فوتبال جهان هجوم بردند و حرفهای رکیک برای او نوشتند؟ این پیام ها فراتر از صد هزار بوده است . ایا کسانی که چنین اقدام هایی را انجام می دهند ایرانی نیستند؟ انگیزه اصلی آنها چیست؟ چرا بعضی از همین ایرانی ها زمانی که او در بارسلونا بازی می کند بخاطر بازی های خوب و تاثیر گذارش کلی او را تشویق هم می کنند ؟

خوب پاسخ این پرسش ها را می توان هم از بعد جامعه شناسی و هم از جهت روانشناسی اجتماعی مردم ایران و هم از لحاظ علوم تربیتی بررسی کرد اما از نگاه من بی سواد و غیر متخصص این نوع اقدام های ظاهرا خود جوش !! ناشی از سرخوردگی های اجتماعی و نوعی حقارت های درونی انسان هایی است که به همه چیز معترض هستند . آنها نمی دانند به چه کسی و چرا اعتراض می کنند فقط می دانند باید اعتراض کنند آن هم به کسانی که هیچ نقشی در زندگی آنها نداشته وندارند . آنها به سانسور صدا وسیما اعتراض ندارند به این اعتراض می کنند که چرا این خانم لباس پوشیده ای را در فصل بهار برزیل انتخاب نکرده است!! شاید هم به این اعتراض دارند که اساسا این خانم چه حقی دارد در مراسم قرعه کشی فوتبال با این هیبت دلربا ظاهر شود!! اما اعتراض به مسی هم لابد بخاطر آن است که او را عامل شکست احتمالی و مقدر تیم ایران در جام جهانی می دانند و لابد می خواهند از الان روحیه او را برای بازی در برابر ایران در 31 خرداد 1393 تخریب کنند!! میدانید حتما او باعث و بانی عقب افتادگی تیم ایران است . تیمی که بخاطر پشتوانه تمدنی 7 هزار ساله اش نباید به شکست سختی در برابر آرژانتین تن بدهد که از کشف ان 400 سال هم نمی گذرد!! خلاصه آنها زورشان به باعث و بانی عقب ماندگی فوتبال در ایران نمی رسد برای مسی فحشه و ناسزا می نویسند ان وقت سایتی در داخل ناچار می شود تیتر خنده داری بزند "عده ای ایرانی نما به مسی توهین کردند" !!

حالا باید چکار کرد ؟ آیا باید جنبش پوزش خواهی از سرکار خانم محترم مجری و آقای مسی براه انداخت یا به ریشه ها برگردیم ببینیم نمی شود بجای غصه خوردن از این بدنامی برای ایرانی ها ، فرهنگ سازی کنیم . تلاش کنیم برای همه جابیندازیم که اگر جوانمردانه بازی کنیم برد و باخت ایران بیشتر ارزشمند می شود . به یکدیگر یادآور شویم باختن به ستارگان آرژانتینی مهم است، اما باختن در صحنه اخلاق اجتماعی مهم تر است . پیروز واقعی کسی است که در جهان از خود و مردم کشور خود چهره انسانی و متمدنی به نمایش می گذارد