می بخشم اما فراموش نمی کنم

استاد تکه ای چوب و تعدادی میخ به شاگردش داد که مدام نیش میزد و دل دیگران را به درد می آورد.به او گفت: هرگاه دل کسی را شکستی میخی روی تخته بکوب، روزها گذشت و گدشت، میخهای شاگرد تمام شد و با تخته ای پر از میخ به سراغ استاد آمد. استاد اندوهگین شد و گفت، حالا برو و از کسانی که دلشان را شکسته ای، دلجویی و عذر خواهی کن و با هر دلی که به دست می آوری، میخی را بیرون بیاور. روزهای زیادی گذشت و شاگرد با تخته ای سوراخ سوراخ نزد استاد باز گشت.شاگرد خوشحال گفت ، همه مرا بخشیدند . این هم تخته و میخ ها. استاد آهی کشید و گفت، پسرم به سوراخهای تخته خوب نگاه کن، اگر چه عذز خواستی و پذیرفتند ولی بدان جای زخمی که زده ای هیچگاه پاک و فراموش نمیشود.پس دیگر تیری به قلب کسی پرتاب نکن که تا همیشه دردش،باقی می ماند...

آخريه: فراموشي هرگز، بخشش هرگز

به نظر من کسی که میبخشه و فراموش هم میکنه ساده لوح نیست. خیلی بزرگه.

واقعا جای شکرش باقی است که در راس کشور فقیه عادل قرار گرفته تا کاپیتانهای کشتی جمهوریت که کم هم نبودند مسیر را گم نکنند وگرنه ایران تبدیل به کشور ملوک الطوایفی می شد مثل پایان همه سلسله های پادشاهی قبل و بعد از اسلام در این سرزمین بزرگ و رنگارنگ اصل ولایت فقیه تنها و یگانه راه حفظ و نجات کشور از بحرانهاست چه زلزله های 10 ریشتری که افراد دنیا طلب در این مملکت ایجاد کردند ولی فوندانسیون کشور با تکانهای شدید سرجایش ماند و روز به روز بر عزت و اقتدار ایران و ایرانیان افزوده می شود کاری را که با نصیحت و امربه معروف و نهی از منکر نشود اصلاح کرد باید با استفاده از قوه قهریه انجام گیرد چونکه همه انسانها در زندگی مرتکب اشتباهاتی می شوند و احکام فقه اسلامی برای تنبیه همان افرادی است که هنجارهای دین و