به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛این گفت و گو سال گذشته با آنتونی سیموئز دستیار کارلوس کروش انجام شد.گفت و گویی متفاوت که سیموئز تاریخ فوتبال پرتغال را شخم زد و از روزهای خوبش با اوزه بیو،آگوستا و کلونا گفت.بازیکنانی که روزی ستاره دنیای فوتبال بوده اند و حالا به برگی از تاریخ سنجاق شده اند.مرگ اوزه بیو که هم بازی سیموئز در تیم ملی پرتغال بود بهانه ای شد تا دوباره حرف هایی را که آنتونی درباره یکی از اسطوره های فوتبال پرتغال و جهان را زد را مرور کنیم.حرف هایی که با غرور زده می شد و گاهی هم باعث می شود تا دستیار کروش را به فکری عمیق فرو ببرد.او در پاسخ به این سوال خبرآنلاین که پرسیدیم شما در دوره‌ای بازی کردید که همه زیر سایه اوزه بیو بودند، البته شما در آن تیم به بازوبند کاپیتانی رسیدید. ستاره بودن بهتر است یا اسطوره شدن؟ این واکنش را نشان داد:« الان شرایط با زمان من خیلی فرق می‌کند. بازیکنانی مثل اوزه بیو، من یا آگوستا و کلونا، تبدیل به تاریخ شدیم. همه ما برای جوان‌ترها الگو بودیم و هنوز هم هستیم ولی الان بازیکن‌ها فقط ستاره‌های بزرگی هستند که نمی‌توانند برای بقیه الگو باشند. امروز سوپراستارها فرق‌شان با ما این است: ما وقتی بازی می‌کردیم، رسانه‌ها فقط از اخلاق‌مان می‌گفتند و عملکردمان توی زمین ولی الان با عکس و فیلم و حاشیه‌های‌شان که خیلی بزرگ منتشر می‌شود، تبدیل به کالاهای تبلیغاتی شدند تا اسپانسرهای‌شان به درآمدزایی برسند.»
در بخش دیگری از این گفت و گو به سیموئز گفتیم که مثلاً یکی مثل اوزه بیو چه چیزی فراتر از بازیکنی مثل کریس رونالدو داشت که او را یک ابرستاره می‌دانید و همیشه از کریس رونالدو حتی در مقام کاپیتان پرتغال انتقاد می‌کنید؟ که دستیار کروش جوابمان را این طور داد:«درباره این سؤال حرف‌‌های زیادی برای گفتن دارم. این دو کاملاً متفاوت از هم هستند. اوزه بیو در نسل خودش مهم‌ترین بود و امروز این نقش را دارد. هر دو بازیکنانی بی‌نظیر و قابل‌تحسین هستند ولی به نظر من اوزه بیو خیلی باهوش‌تر بود از کریس رونالدو. او از نظر توان بدنی یک استثنا بود اما اگر فاکتورهای ورزشی را در نظر بگیریم باید اعتراف کنم که کریس رونالدو با معیارهایی که می‌توان سنجید، از اوزه بیو بهتر است. البته این تعجب‌برانگیز نیست چون برای مثال 10 سال بعد بازیکنانی می‌آیند که از نظر استانداردهای تاکتیکی بهتر از الان خواهد بود. مثلاً در المپیک هر 4 سال ورزشکاران بهتری می‌آیند که رکوردها را می‌شکنند. برای این است که هیچ‌وقت، هیچ مرزی وجود ندارد. خب برگردیم به مقایسه این دو. من از کریس انتقاد داشتم نه به عنوان یک بازیکن فوتبال. نه به عنوان چیزی که خلق می‌کند. نه برای اینکه عملکرد خوبی نداشته. مشکل من با او اخلاقش است. اوزه بیو شخصیت افتاده‌تری داشت. او هیچ‌وقت مغرور و خودخواه نبود. اوزه بیو خودش داستان می‌ساخت و خودش هم قصه را با پیروزی به پایان می‌برد. امیدوارم رونالدو که قصه امروز فوتبال ما را می‌نویسد، بتواند خودش هم این قصه را با خوشی به سرانجام برساند. الان وقتی اسم اوزه بیو را هر گوشه از دنیا بیاوری، همه به احترامش می‌ایستند و از او به نیکی یاد می‌کنند. آرزویم این است که وقتی فوتبال کریس رونالدو هم تمام شد، همه همین حس را نسبت به او داشته باشند. این تفاوت دو بازیکن بزرگی است که نام بردید.»
وقتی به این سوال رسیدیم که برای مثال می‌خواهم بپرسم اگر در سال 1966 جای اوزه بیو، کریس رونالدو هم بود، شما می‌توانستید بازی 3 بر صفر باخته را 5 بر 3 ببرید؟سیموئز با جدیت از پیروزی پرتغالی ها حرف زد و گفت:«بله ما می‌بردیم. برای اینکه هر دوی آنها توانایی بالایی دارند که بازی را عوض کنند ولی اوزه بیو کلاً از نظر اخلاقی، جمع‌بندی بهتری از فوتبال داشت. برای کریس رونالدو اولین چیزی که برایش مهم است، خودش است. بعد راجع به توپ فکر می‌کند. بعد این که گل کجاست و چطور می‌تواند توپ را خودش گل کند. بعد راجع به بازی خودش فکر می‌کند و بعد از همه این‌ها به تیم فکر می‌کند. ولی اوزه بیو همیشه فقط به تیم فکر می‌کرد. این تفاوت‌شان است ولی هر دو با بودن‌شان بازی را عوض می‌کردند.»
43251
نظر شما