روبروی هم نشسته بودند و چپ و راست رسانه ها را می کوبیدند. می گفتند اصلا دربی مساوی شد و بی خاصیت چون رسانه ها هی به این بازی می پرداختند. گفتند برای بازی بعد برنامه دارند. طوری با هم رفتار می کنند که دربی هیچ حساسیتی نداشته باشند. قرار شد رسانه ها سکوت کنند و یک سردار و یک شوالیه هنر شعبده شان را نشان دهند. می خواستند حاشیه ها را کم کنند که یکباره این طور شد. 3 روز به دربی مانده. هیچ رسانه ای فضای دربی ندارد. یعنی بحث حکم جنجالی محسن قهرمانی و یک غش کوچولو این قدر هیجان دارد که کسی وقتش را برای دیدن بازی بی خاصیت جمعه که مردم دیگر به مساوی شدنش هم عادت دارند ، تلف نکند. پیرمردهای دو تیم حالا در خانه های شان نشسته اند. دوباره دربی شده اما این بار کسی سراغ شان نرفته چون مهمتر از دربی اتفاقات دیگری بوده اما شوالیه و سردار و دار و دسته شان این قدر ها هم بیکار نمی نشینند. برای خود سایت دارند و چند میرزا بنویس. خودشان هم روزنامه هایی دارند که در باشگاه و خیابان های اطرافش برای خود طرفدارانی دارد پس کاتب ها دست به قلم می نشینند و درجه دارها می سرایند. هرچه می توانند تندش می کنند. اخلاق که شعارش را می دهند پشیزی ارزش ندارد. به پیش می تازند. ادبیات سخیفی برای هم بر می گزینند و این قدر بیانیه می دهند تا احیانا بیانیه دان های شان پاره شود!
تازه هم از کارشان خوش شان آمده. یکی روی روزنامه عکس بازیکنان تیم مقابل را قلیان به دست منتشر می کند و دیگری فردایش همه عالم را به خط کرده تا چند تا عکس قلیان دار از بازیکنان حریف بدست بیاورد. این ها همان هایی هستند که همین 3 هفته قبل از مقوله اخلاق در ورزش می گفتند از اینکه رسانه ها بی اخلاقی می کنند و حالا که همه رسانه ها ایستادند ، خودشان بر صورت اخلاق خنج می کشند. انگار تیفوسی ترین لیدرهای شان را جای خود نشانده اند و تیکه های آبدار نثار هم می کنند. دست تان در د نکند ، شما که اسطوره های اخلاق در ورزش ما هستید. شما سردار رویانیان عزیز و البته شما شوالیه فتح الله زاده گرامی...
4141
نظر شما