سیاستهای آرمانی اما دست‌یافتنی اقتصادمقاومتی علاوه بر اراده‌ی اجرای آن توسط قوای سه‌گانه، به وحدت و عزم ملی و دورکردن فضای کشور از چالش‌های بی‌ثمر سیاسی ورقابت‌های جناحی منوط‌است؛ رقابتهای بی‌مبنای آنهاکه نگران«اصول» هستنداما گاه از« اصل» هم عدول میکنند و آنها که دم از « اصلاحات» می زنند اماگاهی «اصلاحات» راهم به مذبح می برند!
برای تحقق اقتصاد مقاومتی، باید ابتدا در برابر دعواهای بی‌حاصل سیاسی مقاومت‌کرد و سپس نقد را با انصاف و تحمل پیوند زد و از تخریب و بی انصافی و کم‌تحملی دور ماند!
در این میان، این نکته را نیز باید مدنظر داشت که گفتمان اقتصاد مقاومتی نباید به معنای اقتصاد ریاضتی تعبیرشود و نباید رویکرد جهادی، انعطاف پذیر، فرصت‌ساز، مولد، درون‌زا، پیشرو و برون گرای آن، تنها در واژه‌ی «ریاضت» خلاصه گردد و هر اقدامی به نام اقتصاد مقاومتی تخطئه شود! چراکه اصول 24 گانه سیاستهای کلان اقتصاد مقاومتی یک مجموعه‌ی به هم پیوسته است و نمی توان بخشی را پذیرفت و قسمتی را نفی‌کرد.
این روزها، پیام ها، بیانیه ها، سخنرانی ها و اعلام حمایت‌ها از سیاستهای اقتصادمقاومتی، فضای رسانه‌ای کشور را پر کرده است؛ قوای سه‌گانه برای تحقق آن اعلام آمادگی و پیرامون آن دستورالعمل و بخشنامه صادر میکنند. واژه‌ی «اقتصاد مقاومتی» پرتکرارترین واژه‌ی اخبار صدا وسیما ،مطبوعات و خبرگزاری ها ست. خطابه ها و سخنرانی ها بدون این واژه معنا پیدا نمی‌کند. اما نگرانی آن است که این واژه را آنقدر تکرار کنند و برای تحقق آن گامی برندارند که مردم خسته و ناامید شوند.چرا که، پس از 8 سال، هنوز از میزان تحقق سند چشم انداز بیست ساله کسی مطلع نیست، اجرای سیاستهای اصل44 و خصوصی سازی در هاله‌ای از ابهام است و هنوز دولت فربه و همه کاره‌ی اقتصاد ایران بشمار می آید. مبارزه با فساد و مفسدان اقتصادی نتیجه ملموسی در پی نداشته‌است و هر روز از فساد بزرگتری رونمایی می شود!
این واقعیتها، نگرانی از مقاومت در برابر اقتصاد مقاومتی و مصادره به مطلوب شدن آن توسط جریانهای سیاسی را دامن می زند. آیا دولت تدبیر و امید، برای تحقق واقعی «اقتصاد مقاومتی» تدبیر می‌کند و امید را برای ارایه‌ی زمان‌بندی مشخص و تعیین شاخص‌های قابل ارزیابی این تحقق، افزون می‌سازد؟!
اقتصاد ایران، علاوه بر درمان بیماریهای مزمن و ساختاری، به مقاوم‌سازی بنیادین نیازمنداست تا در برابر توفان‌های سهمگین داخلی و خارجی استوار بماند و سرخم نکند. اقتصاد ایران را از داخل، سوء تدبیرهای سنواتی مدیریتی و فساد اقتصادی تهدید می‌کند و از بیرون گرفتار چشم های نامحرمی است که به آن طمع دارند و به‌سبب کینه‌توزی بالندگی آن را برنمی‌تابند و با محاق تحریم، حاشیه‌نشینی آن را اراده میکنند! و اکنون، ایران مصمم است تا با اقتصادی که از درون زایش و رویش می‌یابد و به بیرون گرایش و نگرش دارد، بالندگی را تجربه کند وچرخه « حماسه» را به کمال رساند؛ اراده‌ای که اگر در عرصه‌ی اجرا، تحقق نیابد آرمانهایی بلند، تنها درحد «آرزو» باقی‌می‌مانند.
کد خبر 341160
نظر شما