این پایگاه اینترنتی در بخشی از نتیجه گیری تحلیل خود آورده است که سال های 2012-2007 به ترکیه فرصتی داده بود تا برای سال های متمادی آینده به مهمترین طرف همکاری ایرانیان تبدیل شود. ولی ترکیه در مدار تنگ و خشن نفوذ اروپایی آتلانتیک باقی ماند.
فقط با استفاده از گسترش روابط در بخش انرژی، بسیار دشوار و تقریباً غیر ممکن است که روابط ایرانی - ترکی در جهت پیشرفت های کیفی سوق داده شود. آنچه که در حال حاضر برای ترکیه و ایران اهمیت اساسی دارد، منتفی کردن رویارویی متقابل در سوریه، لبنان و عراق است.
تشکیل شورای همکاری بین ایران و ترکیه بیشتر یک حرکت سمبولیک است که توان بالقوه ارتقای کیفی روابط بین دو قدرت و رسیدن آنها به سطح جدید را دربر ندارد. با وجود اینکه ایران و ترکیه مهمترین رقیبان سیاسی و رقیبان اقتصادی در منطقه باقی مانده اند، هر دو کشور اهمیت تعامل تنگاتنگ با هم دیگر در بسیاری از زمینه های اساسی منطقه ای و جهانی را درک می نمایند.
4949
نظر شما