یک عکاس مطبوعاتی از نگاه نادرست به عکاسی مطبوعاتی در ایران، لزوم آموزش برای مسؤولین، لزوم تغییر سر فصل‌های دانشگاهی و آرزوی ایجاد سازمان‌های مردم‌نهاد در عکاسی سخن گفت.
افشین شاهرودی درباره‌ی مشکلات عکاسان خبری در ایران توضیح داد: مهم‌ترین مشکلات عکاسان خبری در ایران نبود امنیت کاری و امکان کار کردن درست است.
او در پاسخ به این سوال که چقدر شرایط را برای عکاسان مطبوعاتی مطلوب می‌داند توضیح داد: من هنوز بوی بهبودی از اوضاع نشنیده‌ام. تنها زمانی که ما عکاسان خبری احساس می‌کردیم که شرایط رو به بهبود است، سال 1383 بود.
شاهرودی گفت: در آن سال مسؤولین نشان می‌دادند که علاقه‌مندند وضعیت عکاسان بهترشود. همان سال عده‌ای از عکاسان مطبوعاتی با فرمانده‌ی نیروی انتظامی وقت تهران، گفت‌وگو کردیم مشکلاتمان را گفتیم و او گفت که سعی می‌کند مشکلات ما را برطرف کند و البته قدم‌هایی در این زمینه برداشت ولی با تغییر شرایط نتوانست وضعیت ما را بهبود ببخشد.
او گفت: و بعد دیدیم که در دوره‌های بعد وضعیت ما بدتر هم شد. الان نیز احساس نمی‌کنم که وضعیت ما بهتر شده باشد. در این مدت دیده‌ایم که بارها جلوی عکاسی ما گرفته شده است. هر زمانی که علت را پیگیری کرده‌ایم به ما گفته‌اند کسانی که جلوی عکاسی شما را گرفته‌اند، نیروهای خودسر بوده‌اند، ولی مساله این جاست که هرگز کسی جلوی این نیروهای خودسر را نمی‌گیرد.
او درباره‌ی زیادتر شدن تعداد عکاسان خبری در سال‌های گذشته گفت: زیادتر شدن عکاسان خبری را معلول زیادتر شدن تعداد آژانس‌های خبری نمی‌دانم. از سال 1362 دانشکده‌های عکاسی خبری تاسیس شد و به تبع آن یک نسل از عکاسان خبری آکادمیک تربیت شدند. زیادتر شدن تعداد عکاسان معلول شرایط آموزش عکاسی در ایران بوده است.
23231
نظر شما