وضعیت اقتصادی کشورمان چندان جالب نیست، این را ما نمی‌گوییم، دولتمردان می‌گویند و برای حل مشکلات مالی مردم پافشاری می‌کنند. تعارف هم نداریم، وضعیت بد است، به حدی که شب عید امسال نسبت به گذشته، مغازه‌ها خلوت‌تر است و مردم سخت‌تر از قبل خرید می‌کنند. در این شرایط اما یک عده همچنان خوب و بی‌دغدغه پول درمی‌آورند. بیش از لیاقت‌شان، بیش از نیازشان و بیشتر از سایر اقشار ملت اما از جیب مردم. یکی از آن اقشار، همین فوتبالیست‌ها هستند. همین کسانی که کیفیت‌شان را در لیگ دیده‌ایم، آنها که حوصله آدم را سر می‌برند و انتظار هفته‌ای علاقه‌مندان به فوتبال را با نمایشی ضعیف و محتاطانه به یأس تبدیل می‌کنند. آنها به خاطر همین نمایش ضعیف، پول‌های میلیاردی هم می‌گیرند، پول‌های زیاد و بادآورده که محل تأمین آن، بیت المال است، جایی که باید تمام ارقامش بین مردم تقسیم شود. پول دولت و ملت است که برای یکسری فوتبالیست خرج می‌شود. البته به جامعه کوچک و اندک بازیکنانی که واقعاً زحمت می‌کشند و لیاقت دارند که دو برابر قراردادهای فعلی کاسب باشند، کاری نداریم. اشاره‌مان به آن دسته از بازیکنانی است که با پول فوتبال کاسبی می‌کنند و پول روی پول می‌گذارند بدون اینکه لیاقت دریافت چنین مبالغی را داشته باشند. یک میلیارد و خرده‌ای... 800 میلیون تومان... 950 میلیون تومان... و... !
در خبرها داشتیم وزیر ورزش به دنبال بازگرداندن سقف قراردادها برای فوتبالیست‌هاست. شاید چنین دستورالعملی بتواند گام بلندی برای بازگرداندن عدالت به جامعه باشد و از ریخت و پاش‌های زشت و زننده فوتبالیست‌ها، با پول‌های گزافی که از جیب مردم می‌گیرند، جلوگیری کند. شاید این همان بزنگاهی باشد که نیاز به متولی دارد تا دیگر هیچ بازیکنی، قرارداد یک میلیاردی نبندد برای نمایش بازی‌هایی ضعیف. شاید این تفکر بتواند فوتبال‌مان را بسازد و زالوصفت‌هایی را که اجازه رشد به نسل جدید را نمی‌دهند، از فوتبال جدا کند. شاید فقط وزیر ورزش بتواند شیر فلکه واریز پول‌های بی‌حساب و کتاب به فوتبال را ببندد و پول‌ها را در جایی بهتر، برای زیرسازی ورزش، برای پویایی اقتصاد ورزش، برای ورزشکاران المپیکی، برای ساختن یا بازسازی اماکن ورزشی، برای شناخت پدیده‌های جدید، برای تقویت پایه‌های فوتبال و فوتبال پایه، برای مرغوب ساختن تیم‌های ملی ورزشی و برای افزایش فضای ورزشی مردم ایران خرج کند. فقط وزیر ورزش است که می‌تواند این کار را انجام دهد. راستش را بخواهید دیگر از فدراسیون فوتبال کاملاً ناامید شده‌ایم چون علی کفاشیان و همکارانش توانایی جلوگیری از اقدامات برخی از باشگاه‌ها در گران کردن فوتبال تا این حد - آن هم در لیگی مثل لیگ برتر که کیفیتش به لیگ‌های محلی آلمان و انگلیس تنه می‌زند - را نداشتند. آقای وزیر! لطفاً سقف قراردادها را به فوتبال برگردان و لطفاً این سقف را آن قدر کوتاه کن تا جوان‌ها به عشق فوتبال وارد زمین چمن شوند نه برای سوءاستفاده از پول‌های کلان آن. آقای وزیر! این یک بزنگاه تاریخی است.
251 43
نظر شما