مجید جویا: اگرچه سران دولت‌های جهان که در کپنهاگ گرد هم آمده بودند، بر سر رسیدن به توافقی بر روی یک برنامه و نقشه عملی برای کاهش انتشار گاز دی‌اکسید کربن به کشمکشی بی‌حاصل پرداختند، اما نوآوری‌های تازه در رابطه با فناوریهای سبز که در طول سال 2009 در مجلات علمی منتشر شدند، دلایل خوبی برای خوشبینی به آینده در اختیار ما می‌گذارد.
به گزارش نیوساینتیست، به رغم اوضاع بد اقتصاد جهانی، کماکان بخش حمل و نقل عمده‌ترین هدف برای نظریه پردازان سبز باقی مانده است. ایالات متحده امریکا دومین منتشر کننده گازهای گلخانه‌ای در جهان بعد از چین است، و مسئول 28 درصد کل گازهای گلخانه‌ای تولید شده در جهان است. و از این میزان، 60 درصد آن از وسایل حمل و نقل جاده‌‌‌‌ای ناشی می‌شود، (البته، یک تحقیق که در سال گذشته میلادی انجام شده بود، نشان‌گر آن بوده که متوسط بازده سوخت در وسایل حمل و نقل در آمریکا تنها 1.3 کیلومتر بر هر لیتر ( معادل 3 مایل بر گالن)، به نسبت زمانی که اتومبیل فورد مدل تی (اولین خودروی تولید انبوه شده که بیش از یکصد سال پیش از این ساخته شد) در جاده‌های این کشور رانده می‌شد، ارتقا یافته است).
ولی به نظر می‌رسد که در آینده نزدیک این شرایط تغییر کند. تعداد زیادی از راه حل‌های ممکن در ماه گذشته در لاس‌وگاس نوادا به نمایش درآمد، زمانی که نام تیم‌های شرکت کننده در جایزه امسال اتومبیل‌های ایکس پرایز اعلام شد. تیم‌های شرکت کننده در مسابقه امسال باید بتوانند خودرویی بسازند که بتوانند یکصد مایل را با انرژی معادل تنها یک گالن بنزین طی کنند.
سال گذشته، سال خوبی برای اتومبیل‌های برقی بوده است. دولت‌ها به شرکت‌های بزرگ اتومبیل سازی کمک کردند تا از ورشکستگی نجات پیدا کنند و در عوض آنها را مجبور کردند تا منابع مالی خود را به سوی خودروهای برقی سوق بدهند، در نتیجه سال 2009، به سال سرمایه گذاری‌های بزرگ روی باطری تبدیل شد. به دلیل همین آینده خوشبینانه در مورد اتومبیل‌های برقی است که حتی برخی از پژوهشگران، در حال یافتن راه‌هایی برای تبدیل خودروهای بنزینی موجود به خودروهای برقی هستند.
هیدروژن یا متانول؟
در کنار این، تلاش برای حمل و نقل با استفاده از موتورهای هیدروژنی نیز، ادامه یافت. یکی از این تیم‌ها نشان داد که پمپ‌های بنزین را می‌توان به راحتی و با اندکی بهینه سازی به ایستگاه‌های پمپ هیدروژن تبدیل کرد، ولی انتقال و ذخیره هیدروژن هنوز هم با مشکلات تکنیکی دست به گریبان است.
شاید به لحاظ اقتصادی، متانول در دسترس‌تر باشد؛ الکل در دمای اتاق مایع است، درست مانند بنزین، در نتیجه به عقیده برخی از پژوهشگران، زیرساخت‌های موجود را می‌توان به راحتی و با تغییرات اندکی برای استفاده از متانول بهینه کرد.
همچنین در سال 2009، راه‌هایی برای سبزتر و کم‌مصرف‌تر شدن صنایع هواپیمایی پیدا شد. آنها شامل پیشنهاداتی بودند که بر مبنای آنها، می‌شد در میانه پرواز نوک بال‌های هواپیما را تغییر جهت داد تا نیروی بالا برنده اضافه تولید کنند و مصرف سوخت را کاهش دهند .
ولی سبزتر شدن سفرهای هوایی، شامل تغییراتی بر روی زمین هم می‌شود. شرکت ایرباس از بزرگترین تولید کنندگان هواپیما در جهان، شروع به سرمایه گذاری روی تولید کشنده‌های روباتیک برای جابجایی هواپیماها روی زمین کرد تا به این ترتیب، در مصرف 7 میلیارد دلار پول و 18 میلیون تن گاز دی‌اکسید کربن صرفه جویی شود، پول و گازی که هنگام استفاده از موتورهای جت خود هواپیماها برای جابجا شدن آن از باند پرواز به آشیانه و بالعکس تلف می‌شود، در حالی که این موتورهای جت فقط برای پرواز ساخته شده‌اند نه حرکت روی زمین.
البته راه هایی برای اجتناب از مسافرت‌های غیر ضروری (مثل استفاده از سیستم ویدئو کنفرانس) نیز در کاهش انتشار این گازها موثر خواهد بود. یک سیستم برای نمایش انیمیشن حالات صورت شما بر روی یک صورتک مجازی، یکی از این روشها است که می‌تواند در آینده نه چندان دور، مسافرت مجازی را به واقعیت نزدیک سازد.
جای پای اینترنت
اما در فرستادن داده ها از طریق اینترنت نیز رد پای کربن را می‌شود دید. نامه های الکترونیکی ناخواسته (یا اسپم) فقط برای شما مزاحمت ایجاد نمی‌کنند، در کل جهان گازهای گلخانه‌ای معادل با سوختن 9 میلیون لیتر بنزین را در هوا منتشر می‌کنند. سیستم پیشنهادی تمبر پستی ای‌میل یاهو، می‌تواند مانع از تولید بخش عمده‌ای از این گازهای گلخانه‌ای شود؛ در صورت اجرایی شدن این پیشنهاد یاهو، کاربران وادار می‌شوند که به ازای هر ایمیلی که می‌فرستند، مبلغی پول به نهادهای خیریه اهدا کنندد
آی‌بی‌ام و گوگل نیز خبر از نقشه‌ها و طرح‌هایی دادند که می‌توانند خسارت محیط زیستی ناشی از زیرساخت‌های اینترنت را کاهش دهند، ولی اشخاص استفاده کننده از اینترنت نیز می‌توانند به سهم خود در ساختن یک اینترنت سبزتر کمک کنند. یکی از بزرگترین تولید کنندگان روترهای شبکه، در حال آزمایش سیستمی برای ذخیره کردن قسمتی از اطلاعات اینترنت در منازل مشترکین پهن باند است تا استفاده از نیروی برق در دیتاسنترهای عظیمی که هم اکنون اینترنت به آن متکی است، کاهش یابد.
نظر شما