به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، «دوازده سال بردگی» ، درامی تاریخی است براساس کتابی به همین نام ساخته شده که سالامون نورثاپ در سال 1853 نوشت. نورثاپ برده‌ای آزاده بود که پس از فریب خوردن از دو شیاد سفیدپوست ربوده شده و به عنوان برده فروخته میشود و 12 سال سخت را به عنوان برده‌ای بیچاره تجربه می‌کند.
استیو مک‌کوئین، کارگردان بریتانیایی «گرسنگی» و «شرم» در سومین فیلم بلند خود این ماجرا را روایت می‌کند. فیلمنامه این فیلم را جاناتان ریدلی نوشته و چیواتل اجیافور، میشائل فاسبندر، بندیکت کامبربچ، پال دانو، لوپیتا نیونگو، پل جیاماتی و برد پیت بازیگران نقش‌‌های اصلی و فرعی آن هستند. شان بابیت که در دو فیلم قبلی مک‌کوئین نیز با او همکاری داشته در اینجا هم مدیرفیلمبرداری است و هانس زیمر هم موسیقی فیلم را نوشته است.
جاناتان ریدلی و مک‌کوئین در سال 2008 و در زمان نمایش فیلم «گرسنگی» در انجمن هنرمندان نوآور با هم آشنا شدند و مک‌کوئین از علاقه خود به ساخت فیلمی درباره برده‌داری در آمریکا به ریدلی گفت. این دو مدتی روی این ایده کار کردند اما به نتیجه نرسیدند تا وقتی که همسر مک‌کوئین با کتاب «12 سال بردگی» روبرو شد و پس از آن همه چیز در نوشتن فیلمنامه به سرعت پیش رفت.
با پیوستن کمپانی فیلمسازی برد پیت به نام «پلن بی» ساخت فیلم جدی شد و در نهایت با جذب سرمایه از چند کمپانی دیگر، فیلمبرداری فیلم با بودجه‌ای 20 میلیون دلاری در نیواورلین و لوئیزیانای آمریکا انجام شد. فیلمبرداری هفت هفته طول کشید و برای کاهش هزینه‌ها از لوکیشن‌های واقعی در ناحیه نیواورلین و لوئیزیانا استفاده شد.
«دوازده سال بردگی» اولین بار در جشنواره بین‌المللی فیلم تلوراید به نمایش درآمد بعدش هم جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو روی پرده رفت و موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران این جشنواره شد. از همین زمان بود که منتقدان از فیلم به عنوان اثری برجسته نام بردند و جوایز و تحسین‌های مختلف بود که نثار فیلم شد.
اوون گیلبرمن و پیتر تراویس فیلم را بهترین فیلم سال 2013 انتخاب کردند. فیلم برنده جایزه بهترین فیلم درام جوایز گلدن گلوب شد و در شش رشته دیگر این جوایز نامزد بود. فیلم همچنین در 9 رشته نامزد اسکار بود و در نهایت سه جایزه مهم بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه اقتباسی و بهترین بازیگر زن نقش مکمل را (بری لوپیتا نیونگ‌او در نقش برده‌ای آزاردیده) به خانه برد.
نکته جالب در زمان اهدای جوایز اسکار این بود که مک‌کوئین وقتی اسکار بهترین فیلم را گرفت از ریدلی تشکر نکرد، ریدلی هم موقع گرفتن اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی از مک‌کوئین اسم نبرد. بعدا مشخص شد این دو نفر بر سر نویسندگی فیلمنامه با هم مشکل داشتند. مک‌کوئین معتقد بود که در نوشتن فیلمنامه سهم بسیاری داشته و برای همین باید نامش به عنوان فیلمنامه‌نویس هم ذکر می‌شد. ریدلی هم نپذیرفت. هرچند چند روز پس از پایان مراسم، ریدلی از مک‌کوئین عذرخواهی کرد و بر سهم او در نوشتن فیلمنامه صحه گذاشت و به نوعی این دو نفر با هم آشتی کردند، اما معلوم نیست این دو هنرمند سیاه‌پوست دوباره با هم همکاری کنند یا خیر.
«12 سال بردگی» تا پیش از بردن اسکار در آمریکای شمالی و سایر نقاط دنیا به فروش 60 میلیون دلاری رسیده بود. بردن اسکار بهترین فیلم بازار این فیلم را دوباره داغ کرد و در نهایت فیلم با فروش 55.5 میلیون دلاری در آمریکای شمالی و 116 میلیون دلاری در سایر نقاط دنیا جمعا با فروش 171.5 میلیون دلاری به اثری پرسود برای برد پیت تهیه کننده بدل شد که با این فیلم در مقام تهیه کننده، اسکار گرفت.
در هر حال، «12 سال بردگی» فیلمی است که با تکیه بر قلقلک دادن احساسات بیننده و تاکید بر مشقت‌های سیاه‌پوستان و ظلمی که به آنها روا شده، بیننده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. شاید نگاه فیلم به مقوله برده‌داری نو نباشد، اما اجرای فیلم با اتکاء به بازی‌های بسیار خوب اجیوفور، فاسبندر (که در هنگام بازی در صحنه‌ای بیهوش شد) و نیونگ‌او (در اولین فیلم سینمایی خود) می‌تواند بیننده را متاثر کند.
57241
نظر شما