به گزارش مهر، آلاینده های بد بو و خطرناک خارج شده از دودکشهای کارخانه قدیمی پتروشیمی مرودشت که به فاصله نزدیکی از تخت جمشید قرار دارد نه تنها بلای سلامت و جان مردم این شهر شده بلکه موجبات تخریب آرام و بی صدای مهمترین و معروفترین آثار باستانی کشور را نیز فراهم کرده است.
این کارخانه پتروشیمی که حدود 45 سال پیش ساخته شده دودکشهایی دارد که فاقد هرگونه فیلتر است و در چهار فصل سال، ضایعات دودی خود که آغشته به انواع آلاینده ها و سموم مخرب و خطرناک است را به هوای منطقه می فرستد.
این دود به کمک جریان طبیعی هوا به سمت شرق می رود و تنها چند کیلومتر آنسوتر بخشی از آن در پای "کوه رحمت" جمع شده تا همراه اولین باران بر سر و روی مجموعه تخت جمشید فرو آید.
بارانهای شیمیایی ریخته شده بر سر و روی تخت جمشید اصلیترین اثر مخربی که برای این بنای مهم دارد تخریب سنگهای آن است، بارانهایی که به مرور زمان تاثیرات خود را به شکل پوسته پوسته کردن سنگها نشان می دهد.
اگر چه تا کنون تحقیق جامعی برای بررسی دقیق اثرات آلاینده های تولید شده به وسیله پتروشیمی مرودشت بر روی بنای تخت جمشید در این زمینه از سوی کارشناسان و پژوهشگران منتشر نشده تا نتیجه آن بر این بنا و دیگر آثار تاریخی مشابه در آن محدوده را نشان دهد اما شواهد موجود حکایت دقیقی از این مسئله خطرناک دارد.
نظر شما