مایک پریسنر (Mike Prysner) یکی از سربازان آمریکایی، عضو گروه سربازان قدیمی ضدجنگ عراق (IVAW) است. در این ویدئو قسمتی از سخنرانی او را می شنویم، که بسیار تاثیر گذار و جالب توجه است.
من خيلي تلاش کردم، تا به خدمتي که انجام دادم، افتخار کنم. اما، احساسي جز شرمندگي ندارم. نژاد پرستي ديگر نمي تواند واقعيت اشغال را بپوشاند. اين ها مردم هستند، اين ها انسان هستند.
من احساس مي کنم به جرمي محکوم شده ام، هر گاه سالخورده اي را مي بينم، مانند آن کسي که نمي توانست راه برود و ما او را تا برانکارد کشيديم و به پليس هاي عراقي گفتيم، او را از آن جا ببرند. من احساس گناه مي کنم، هرگاه مادري را همراه دخترش مي بينم، مانند آن دختري که ديوانه وار گريه مي کرد و فرياد مي زد، که ما بدتر از صدام هستيم ، هنگامي که داشتيم او را از خانه اش بيرون مي انداختيم. من احساس گناه مي کنم، هر گاه دختر جواني را مي بينم ، مانند آن دختري که، دستش را گرفتيم و به خيابان کشيديم.
به ما گفته اند، که ما با تروريست ها مي جنگيم. تروريست واقعي من هستم و تروريسم واقعي اين اشغال است.
26/26
نظر شما