به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، انجمن منتقدان و نویسندگان خانه سینما از طی هشت دوره برگزاری این جشن، برترین‌های سینما را از منظر منتقدان و نویسندگان معرفی کرده است. در دوره هشتم، جمع گسترده‌ای از اهالی این صنف از میان فیلم‌های حاضر در سی و دومین جشنواره فیلم فجر برگزیدگان خود را انتخاب کردند. اسامی برگزیدگان را اینجا بخوانید.
هشتمین جشن منتقدان چهارشنبه شب 22 مرداد ماه در تالار ایوان شمس برگزار شد. در ابتدای این مراسم کیوان کثیریان رئیس انجمن منتقدان روی صحنه حاضر شد و با اشاره به پیشینه داوری‌های این جشن تاکید کرد آرای اعلام شده در مراسم دگیر هیچ ملاحظه و سفارش و نوبت‌بندی نبوده است.
یاران را چه شد؟
مراسم که شاهد حضور پرتعداد علاقمندان به این برنامه و اهالی سینمای ایران بود، با سخنان جواد طوسی دبیر جشن ادامه پیدا کرد. او گفت: «پذیریم که بدجوری از هم دور افتاده‌ایم و اگر پایش بیفتد شمشیر را بی‌رحمانه به روی هم می‌بندیم. نگاهی پر سوء تفاهم همچنان موج می‌زند. فکر می‌کنم در این دوران، حداقل این حضور تجمع‌یافته می‌تواند تلاشی برای پاسخ‌دادن به آن استفهام باشد که «یاران را چه شد؟ در یک واقع‌بینی می‌توانیم همدیگر را تحمل کنیم و دغدغه به سینه‌زدن سنگ سینمایی را داشته باشیم که بتواند آیینه تمام‌نمای انسان، جامعه و دوران گذاری باشد که ضایعات و تلفاتش خیلی زیاد است.»
ایوبی نیامد
یکی از تندیس‌های هشتمین جشن منتقدان سینمایی به رئیس سازمان سینمایی اختصاص پیدا کرده بود. با وجود اختصاص بخشی به ایوبی، او در مراسم حضور پیدا نکرده بود و به این ترتیب قرار شد تندیس برای او ارسال شود.
تقدیر از منتقد
همواره بخشی از مراسم جشن منتقدان سینمایی به تقدیر از یک یا چند منتقد پیشکسوت اختصاص پیدا می‌کند که امسال این بخش متلق به ایرج صابری بود. شاهین منصف از منتقدان پیشکسوت لوح و تندیس را به صابری اعطا کرد. صابری در سخنانی از همراهان قدیمی خود پرویز دوایی و هوشنگ کاووسی و چند منتقد مطرح دیگر نام برد.
خاطراتی که جان گرفت
علیرضا داودنژاد فیلمسازی بود که در این دوره از جشن از او تقدیر به عمل آمد. داودنژاد بعد از حضور روی صحنه از یکی از حاضران در سالن نام برد که، ذکر نام او حس و حال افراد را تغییر داد و خاطرات روزهای قدیم سینما و فیلم‌های برجسته و مهم سینمای ایران را به خاطر آورد.
داودنژاد از علی عباسی که به عنوان تهیه‌کننده در فیلم «نازنین» با او همکاری داشت، درخواست کرد روی صحنه بیاید و حضور عباسی روی صحنه بغض برخی از اهالی سینما را به همراه داشت. عباسی که خود هم با بغض سخن می‌گفت از روزهای ملا‌ل‌آور زندگی‌اش در پاریس گفت و به سال‌هایی اشاره کرد که دیگر امکان فعالیت در سینما را از دست داد. او گفت: «آنچه من در ده‌ها فیلمم کردم از عشق بود اما پایان کارم در 34 سالگی اتفاق افتاد. تلاش مذبوحانه‌ای کردم و تا سال 67 دو فیلم دیگر کار کردم اما در تجربه سوم چون اقتدار نداشتم باعث ناکامی‌ام شد و فهمیدم که پرونده‌ی حرفه‌ام بسته شده است.»
او ادامه داد: « آتشی که همیشه بر دلم خواهد ماند بردن فیلم‌ها، نگاتیو‌ها و پوزتیو از دفتر پیام بود و گفتند که این فیلم‌ها سوزانده شده اما بعدها فهمیدم که سوزانده نشده اما آتشی که بر دلم زنده شده بود، ماند. هرحرفه‌ای وقتی آتش بگیرد می‌تواند جایگزین داشته باشد اما پوزتیو و نگاتیو وقتی آتش بگیرد جایگزینی ندارد.»
عباسی که در فرانسه زندگی می‌کند، در پایان سخنانش خاطرنشان کرد: «هنوز هم سینما را تعقیب کرده و وقتی این‌همه استعدادهای درخشان را می‌بینم و احساس غرور می‌کنم. من در زندگی پرملالی که در پاریس دارم، لحظاتی برایم پرغرور بوده که مثلا داروخانه محل یا مدیر مدرسه بچه‌ام می‌گفت که فیلم «خانه دوست کجاست» یا... برنده فلان جایزه شده است.»
این سخنانش علی عباسی با تشویق ایستاده حاضران روبرو شد و علیرضا داودنژاد هم جایزه‌اش را به پاس تاثیر او بر فیلمسازی‌اش به وی تقدیم کرد.
آرزوی همکاری با رخشان بنی‌اعتماد
نوید محمدزاده که ماجرای نامزدی او در سی و دومین جشنواره فیلم فجر برخی حواشی را برای او به همراه داشت، بالاخره در جشن منتقدان جایزه بهترین بازیگر مرد را برای حضور در «عصبانی نیستم» دریافت کرد و گفت: «امروز عصبانی نیستم و از این حضور خوشحالم. جایزه من متعلق به رضا درمیشیان است و امیدوارم «عصبانی نیستم» اکران شود.»
او که جایزه خود را از رخشان بنی‌اعتماد دریافت کرده بود از این کارگردان خواست تا نقشی به او دهد و همکاری با بنی‌اعتماد را افتخاری برای خود دانست.
رضا درمیشیان کارگردان «عصبانی نیستم» هم در این جشن دیپلم افتخار کارگردانی را دریافت کرد و با حضور روی سن گفت: «ما فیلم عاشقانه «عصبانی نیستم» را با عشق به مردم ایران ساختیم و مشتاقانه منتظر به تماشا نشستن آن هستیم.»
خودسانسوری پرورش یافته در فیلمسازان
«خانه پدری» کیانوش عیاری در میان منتقدان سینمایی محبوبیت زیادی دارد و همین موضوع موجب شد سه جایزه اصلی این مراسم شامل بهترین فیلمنامه، کارگردانی و فیلم به این ساخته عیاری تعلق پیدا کند.
عیاری وقتی برای دریافت جایزه روی سن حاضر شد گفت: «امیدوارم که همه فیلم‌هایی که در محاق توقیف هستند، فرصتی برای نمایش و عرضه داشته باشند. حقیقتا فکر می‌کنم آنقدر خودسانسوری در ما پرورده شده که هیچ فیلمسازی از خطوط قرمزی که مسئولان عالی‌رتبه نظام را نگران کند، عبور نمی‌کند. فیلم‌ها ممکن است مشکلات شخصی‌ای داشته باشند که کاملا قابل رفع است.»
243243
نظر شما