رئيس جمهور در ايام انتخابات صريحا گفت:«کليد من کليد تدبير است و هر قفلي را باز مي‌کند و تمام مشکلات قابل حل است و براي آنها برنامه دارم.» مردم اميدوار شدند و به او راي دادند اما اکنون وي از مردم و نخبگان بدون توجه به دستگاه‌هاي عريض و طويلي که به همين منظور تحت امر نهاد رياست‌جمهوري هستند مي‌خواهد به او کمک کنند و مي‌گويد:«کساني را که يارانه نياز ندارند چطور کشف کنيم؟» آيا کليد در دست رئيس‌جمهور نمي‌تواند اين قفل را باز کند؟
مردم به رئيس‌جمهور مي‌گويند براي باز کردن اين قفل از کليد رجوع به حسابها و ارزيابي املاک و مستغلات ثروتمندان استفاده کنيد.
مردم به رئيس‌جمهور مي‌گويند؛ در تمام دنيا حساب‌هاي بانکي (دارايي جاري) اشخاص حقيقي و حقوقي و همچنين املاک و مستغلات (دارايي‌هاي ثابت) زير ذره‌بين نظارتي دولت قرار دارد و حريم خصوصي محسوب نمي‌شود اما رئيس‌جمهور پاسخ مي‌دهد:
«به حساب‌هاي مردم سرک نمي‌کشيم.»
هزاران راه براي کشف کساني که يارانه نياز ندارند وجود دارد اما رئيس‌جمهور مي‌گويد؛ کليد من اين قفل را باز نمي‌کند!! دولت اگر بخواهد اقتصاد کشور را از طريق ماليات اداره کند بايد بداند شهروندانش چقدر درآمد دارند. در تمام دنيا کنترل‌هاي محسوس و نامحسوس وجود دارد اما چرا ثروتمندان در ايران اين مصونيت را دارند؟ معلوم نيست! رئيس‌جمهور مدام از نخبگان مي‌خواهد راه‌حل بدهند و اخيرا هم گفته‌اند از طريق رفراندوم راه‌حل‌ها را جستجو کنند اين رويکرد خوبي است اما سئوال اين است پس جايگاه «تدبير» دولت و «کليدي» که گفته شده است هر قفلي را باز مي‌کند، کجاست؟
17302
نظر شما