ایسنا نوشت:آندرانیک تیموریان که بعد از خداحافظی جواد نکونام، کاپیتان جدید تیم ملی ایران شده است در گفت‌وگو با ایسنا، درباره انتقادهای مطرح شده از عملکرد تیم ملی و مقایسه کارنامه کارلوس کروش با برانکو ایوانکوویچ گفت: ابتدا می‌خواهم بگویم از نظر من مقایسه دو نفر در یک حوزه به طور کل اشتباه است. شاید یک نفر یکسری شاخصه‌ها داشته باشد و نفری دیگر یکسری ویژگی. این گونه صحبت کردن احساسی است. این که بگوییم برانکو خوب کار کرده و کروش بد یا برعکس یعنی این که وجدانمان را پشتمان گذاشته‌ایم و تنها از روی احساس حرف می‌زنیم.
وی افزود: من خودم با برانکو کار کردم. اگر برانکو خوب بود چرا او را همین سیستم برکنار کرد؟! چرا قبل‌تر از او بلاژویچ را برکنار کردند؟ چرا ویرا بعد از صعود تیم ملی به جام جهانی برکنار شد؟ آیا بعد از همه این برکناری‌ها افسوس و حسرت نخوردیم؟ آقایانی که درباره کروش نظر می‌دهند خودشان برای پیشرفت فوتبال چه کرده‌اند؟ در این چهار سال که کروش با مشکلات و تنگناهای زیادی دست و پنجه نرم کرده است این آقایان کجا بودند و چه کردند؟
تیموریان با اشاره به برکناری برانکو و حضور ایران در جام ملت‌های 2007، گفت: بعد از این مسابقات خیلی‌ها فریاد وا حسرتا سر دادند که چرا برانکو را برداشتید و به جام ملت‌ها رفتیم و آن گونه حذف شدیم. گفتیم کاش برانکو را نگه می‌داشتیم. متاسفانه ما با اما و اگر زندگی می‌کنیم.
وی با بیان این که قصدش از این حرف‌ها دفاع از کارلوس کروش نیست، گفت: من فوتبالم را بازی کرده‌ام. 12 سال در تیم ملی بوده‌ام، اما وقتی می‌بینم که چنین رفتارهایی با کسی میشود که به تیم ملی در این چهار سال شخصیت داده، ناراحت می‌شوم. خواهش می‌کنم بعد از این مصاحبه نیایند و بگویند که بازیکنان تیم ملی پشت کروش در آمده‌اند. هیچ کس به من آندرانیک تیموریان نمی‌تواند بگوید چه بگویم و چه نگویم. من باورهای شخصی‌ام را می‌گویم. با تجربه‌ام درباره کسی قضاوت می‌کنم. تیم ملی با کارلوس کروش شخصیت پیدا کرده است. متاسفانه کسانی که از او انتقاد می‌کنند ساده‌ترین کارها را هم نمی وانند انجام دهند. چرا بازیکن تیم ملی باید در فرودگاه خودش چرخ دستی بیاورد، چمدان‌ها را تحویل دهد و بلیت بگیرد؟ این حرف‌ها را نمی‌گویم که این طور فکر کنند من تیموریان برای خودم شأنی قائلم. منظورم از این حرف‌ها این است که باید مسئولان اجرایی برای تیم ملی ارزش قائل شوند و بدانند اگر از عزت ایرانی حرف می‌زنیم، باید عزت بازیکنان به عنوان نماینده همین مردم حفظ شود.
کاپیتان تیم ملی افزود: این اتفاق‌ها می‌افتد و بعد میگویند استانداردمان پایین‌تر از استاندارد آنهاست. این اول بی احترامی به کارلوس کروش است و بعد از آن بی احترامی به تک تک بازیکنان. کسانی که این حرف‌ها را می‌زنند آیا یک بار شده از خود بپرسند تیم ملی با چه امکاناتی به جام جهانی صعود کرد؟ با چه زمین تمرینی خودمان را آماده جام جهانی کردیم؟ تمامی لباس‌هایی که به ما می‌دهند قلابی است. فقط لباس‌های بازیمان اصل است. جوراب 20 سانتیمتری بعد از دو بار شستشو پنج سانتیمتری میشود. این حرف‌ها بهانه‌جویی نیست. این مشکلات را می گویم تا بدانید با تیمی که پرچم ایران روی لباس‌هایش است چه برخوردی میشود. بهتر است کسی که از کیفیت پایین تیم ملی حرف زده اول خودش بگوید که برای فوتبال چه کرده است.
تیموریان افزود: این حرف‌ها را برای خودم نمی‌گویم. برای اشکان دژاگه نمی‌گویم. فقط دلم برای جوانان فوتبال ایران می‌سوزد. متاسفانه ما در ایران هیچ کدام‌مان همدیگر را قبول نداریم. باید این را به صورت روشن بگویم که رفتن کروش بزرگ‌ترین لطمه به آینده فوتبال ایران است.
وی در پاسخ به این سوال که فکر می‌کنید برای چه به دنبال رفتن کروش هستند؟ گفت: می‌خواهند کروش برود تا بتوانند روی تیم اشراف داشته باشند. می‌دانند که اگر کروش برود دستشان بیشتر باز میشود. می‌خواهند همان اتفاقاتی که در گذشته در تیم ملی می‌افتاد با رفتن کروش دوباره اتفاق بیفتد. همان طور که گفتم من 12 سال پیراهن تیم ملی را پوشیده‌ام و همه چیز تیم ملی را می‌دانم. می دانم که در گذشته بعضی‌ها بوده‌اند که 20 نفر را به تیم ملی می‌آوردند اما کروش همه جای دنیا را دیده و اجازه نمی دهد کسی در کارش دخالت کند. او نظم خودش را دارد. با من بمیرم و تو بمیری کار نمی‌کند. او با این سیستم بزرگ شده و با همین سیستم میخواهد از فوتبال خداحافظی کند. این‌ها واقعیت‌هایی است که باید مردم بدانند.
بازیکن تیم ملی در ادامه انتقادهای مطرح شده را مغرضانه خواند و گفت: هدف‌شان از این کارها ترور شخصیتی سرمربی تیم ملی است. مگر میشود سرمربی تیم ملی یک کشور هنگام عزیمت به یک ماموریت متوجه شود که ممنوع الخروج است. او دو هفته پیش از سفر به اتریش در ایران بود. چرا همان موقع به او نگفتند که تو ممنوع الخروجی هستی؟ من حقایق را می‌گویم. از کسی هم نمی‌ترسم. فوتبالم را بازی کرده‌ام و افتخار می‌کنم که 12 سال پیراهن تیم ملی بر تنم بوده است. مردم بدانند که عوام فریبی نمی‌کنم و فقط می‌خواهم به آنها بگویم که بعضی‌ها ذره ذره دارند به تیم ملی ضربه می‌زنند. چهار سال است که نتوانسته‌اند یک زمین خوب در کمپ تیم ملی درست کنند. پنج بار خود من به آقای کفاشیان گفتم که کیفیت لباسها بد است و ایشان هم پنج بار به من جواب دادند که لباسها در فرودگاه است!
تیموریان افزود: ما بازیکنان نماینده 75 میلیون ایرانی هستیم. وقتی روی لباس‌هایمان پرچم جمهوری اسلامی ایران خورده یعنی این که باید شأن 75 میلیون ایرانی را رعایت کنیم اما کارهای پیش پا افتاده را هم انجام نمی‌دهند و این بازیکنان هستند که باید در فرودگاه با لباس‌های جورواجور و بزرگ و کوچک، چرخ دستی‌ها را این طرف و آن طرف بکشند. آدم وقتی این چیزها را می‌بیند ناراحت میشود. می‌خواهم یک سوال بپرسم. آیا همه فوتبال ایران درست شده و فقط رفتن کروش مانده؟ شما که مردم ایران را قبول ندارید و نظرشان برایتان مهم نیست، بروید از مردم خارج از کشور بپرسید که نظرشان درباره کروش چیست. من به عنوان بازیکن تیم ملی حرفم را می‌زنم. تصمیم‌گیر نفر دیگری است اما این که میگویند تیم ملی نتایج خوبی نگرفته اول توهین به سرمربی تیم ملی است و سپس به تک تک بازیکنان. آیا آنها ندیدند که چطور اشکان، من، پولادی و بیک‌زاده به خاطر همین تیم ملی مصدوم شدیم؟ اگر ما کاری نکرده‌ایم ما را در یک طرف ترازو قرار دهید و عملکرد خودتان را در طرف دیگر و بعد ببینید که کدام طرف سنگین‌تر است.
کاپیتان تیم ملی به رقابت‌های جام ملت‌های آسیا اشاره کرد و گفت: چرا نباید از میان نام‌های بزرگی چون دایی، باقری، عابدزاده، کریمی، مهدوی‌کیا، هاشمیان و عزیزی چند نفر به همراه تیم ملی به استرالیا بیایند؟ فکر کنید اگر این‌ها همراه ما بودند نگاه کنفدراسیون فوتبال آسیا به ما چگونه تغییر می‌کرد؟ آقایی که آمده‌ای و از تیم ملی انتقاد می‌کنی شما خودت برای تیم ملی بازی کرده ای و برای مردم عرق ریخته‌ای، از شما می‌خواهم یک چیزی که دارد درست میشود را خراب نکنید؟ شما می‌گویید تیم ملی پیشرفت نداشته است اما می‌خواهم از شما بپرسم عملکرد تیم‌های باشگاهیمان در آسیا چرا این گونه است؟
تیموریان در پایان گفت: وقتی شیلی را می‌بریم میگویند شما شانسی برد‌ه‌اید اما وقتی می‌بازیم میگویند شما اصلا تیم نبودید. میگویند اصلا مربی‌تان، مربی نیست. نمی‌دانیم با کدام سازشان برقصیم. متاسفانه حرف‌هایشان احساسی و مغرضانه است. فقط یاد گرفته‌ایم به خاطر منافع شخصی خودمان حرف بزنیم و دیگران را خرد کنیم.
251 41
نظر شما