به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان رضوی، محمد حسین زارع صفت مدیرکل این استان با بیان مطلب فوق افزود: کشتی با چوخه از دیرباز به عنوان مهمترین ورزش منطقه خراسان شناخته شده که در مناسبت های مختلف بین ورزشکاران و پهلوانان برگزار می شود.
وی تصریح کرد: برای زنده نگه داشتن این ورزش باستانی باید انجام آن از حالت مناسبتی خارج شده و رقابت های این میراث ناملوس به طور پیوسته و مستمر باشد.
زارع صفت ادامه داد: هم اکنون این ورزش در سیزدهم و چهاردهم فروردین هر سال انجام می شود که باید با همکاری وزارت ورزش و جوانان و بخش خصوصی این مسابقات را در ماه های مختلف سال و به طور دوره ای برگزار کرد.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان رضوی خاطر نشان کرد: کشتی با چوخه فقط یک ورزش بومی نیست بلکه دارای آیین ها و مراسمات ارزشمند پهلوانی است که باید این میراث معنوی به شایستگی در نسل جوان پرورش داده شود.
احیاء میراث کشتی با چوخه در قالب کاپ آزاد
مسئول برگزاری مسابقات کشتی با چوخه کاپ آزاد آلیس گفت: با برگزاری مستمر مسابقات کشتی با چوخه، میراث پهلوانان خراسانی را زنده نگه خواهیم داشت.
علی اصغر فیاض با بیان این مطلب اظهار داشت: اولین مرحله مسابقات کاپ آزاد آلیس روز جمعه 22 خردادماه با استقبال گسترده ای در شهرستان چناران برگزار شد و به همین خاطر تلاش خواهیم کرد این رقابت های محلی را به طور مستمر انجام دهیم.
وی تصریح کرد: آیین کشتی با چوخه می تواند به مثابه آیین ورزش پهلوانی و زورخانه ای در فهرست میراث جهانی به ثبت رسد به همین خاطر تلاش خواهیم کرد تا پای این میراث معنوی را به سایر نقاط کشور و خارج از مرزها باز کنیم.
فیاض ادامه داد: کشتی با چوخه نه تنها یک میراث معنوی بلکه آیینی پهلوانی و بزرگ منشانه است که برگزاری پی در پی آن می تواند زوایای پنهان این میراث خراسانی را به نمایش گذارد.
مسئول برگزاری مسابقات کشتی با چوخه کاپ آزاد آلیس خاطر نشان کرد: اجرای نوای سرنا و دهل و یا قشمه و دهل و همچنین مراسمات آیینی دعا خوانی و اطعام از دیگر مواریث ناشناخته کشتی با چوخه است که باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
فیاض در پایان افزود: کاپ آزاد آلیس به طور ویژه برای احیاء این ورزش باستانی طراحی شده و به طور جدی درصدد زنده نگه داشتن مواریث معنوی و ناملموس آن هستیم.
4646
نظر شما