زهرا خدایی: بیست و سوم تیرماه بود که خبر امضای توافق هسته‌ای را پس از 13 سال ماراتن نفس گیر مذاکرات شنیدیم. یک هفته پس از آن نیز شورای امنیت قطعنامه ۲۲۳۱ را تصویب کرد تا به شش قطعنامه‌ای که ظالمانه در طول دولتهای نهم و دهم علیه برنامه هسته‌ای کشورمان صادر شد، پایان دهد؛ قطعنامه های 1696، 1737، 1747، 1835، 1887 و از همه بدتر قطعنامه سخت گیرانه 1929 یادآوری روزهای سختی است که هنوز نمی دانستیم با زبان دیپلماتیک می‌شود با دنیا سخن گفت و از مصائب عبور کرد و راه حلی منطقی برای آنها یافت.
سید حسین موسویان، معاون پیشین سیاست خارجی شورای عالی امنیت ملی، عضو ارشد تیم پیشین هسته‌ای و سفیر اسبق کشورمان در آلمان که امروز در دانشگاه پرینستون آمریکا تحقیق و تدریس می کند، در گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین درباره قطعنامه 1929 می گوید: قطعنامه ١٩٢٩ از بدترين قطعنامه هايي بود كه در تاريخ شوراي امنيت سازمان ملل عليه يك كشور صادر شده بود. اين قطعنامه يكپارچه تهديد امنيت سياسي-اقتصادي-حقوقي و امنيتي ايران بود.
به گزارش خبرآنلاین تیم مذاکره کننده کشورمان توانست با یک قطعنامه از سد شش قطعنامه گذشته شورای امنیت عبور کند و جالب اینجاست که هنوز هستند کسانی که بر این سیر نقد دارند و بر باورند که هزینه پذیرش چنین توافقی به مراتب بیشتر از نپذیرفتن آن است و اوضاع زمانی بغرنج‌تر می‌شود که برجام در مقام قیاس قرار می‌گیرد.
ایران در شرایطی بدترین و سخت ترین قطعنامه (1929) را گرفت که هزینه سنگینی برای پیشبرد غنی سازی صورت داده بود و حال آنکه طبق این قطعنامه می بایست ساخت تمام مراکز غنی‌سازی اورانیوم یا تأسیسات اتمی آب سنگین (مراکز پلوتونیوم) را متوقف و از ساخت تأسیسات مشابه خودداری و از هیچ فعالیت تجاری مرتبط با غنی‌سازی اورانیوم و دیگر مواد هسته‌ای یا فناوری دیگر کشورها بهره‌مند شود.
این در حالیست که حمید بعیدی‌نژاد عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان پیشتر دربارۀ قطعنامه جدید شورای امنیت و مقایسه آن با قطعنامه 1929 گفته بود: با وجود عبارت‌های سنگین قطعنامه‌های گذشته به ویژه قطعنامه ١٩٢٩ که از کشورها خواسته بود به "هر اقدامی" برای بازداشتن ایران در پیشبرد برنامه موشکی بالستیکی مبادرت کنند، هیچ‌گونه تحریم یا محدودیتی را علیه برنامه موشکی ایران اعمال نکرده است، بلکه تنها به ایران توصیه کرده است که برنامه‌ای برای طراحی موشک‌های بالستیک جهت به کار گیری آنها در پرتاب سلاح‌های هسته‌ای نداشته باشد که اصولا این درخواست سالبه به انتفاء موضوع است، چرا که اصولا ایران برنامه‌ای برای طراحی چنین موشک‌هایی نداشته و ندارد. ضمنا حائز اهمیت است که این متن توصیه‌ای، در متن خود قطعنامه نیامده است بلکه در بیانیه کشورهای ١+٥ که ضمیمه قطعنامه است آمده است که خود بار معنایی مهمی در بر دارد.
موسویان دربارۀ پیامدهای تصویب این قطعنامه بر اقتصاد کشور به خبرنگار خبرآنلاین گفت: قطعنامه ١٩٢٩بدتريرين نوع تحريمهای اقتصادي عليه نظام مالي و پولي، اقتصادي، صنعتي، تسليحاتي ،تجاري و هسته اي را به ايران تحميل نمود كه هزينه چند صد ميليارد دلاري براي ايران داشت. اين قطعنامه نه تنها مشروعيت برنامه هسته اي ايران را لگدمال كرد بلكه در حقيقت نظام جمهوري إسلامي را هدف قرار گرفت و ايران را به عنوان كشوري تهديد كننده صلح و امنيت جهاني معرفي كرد زيرا كه جهان را عملا به مقابله با نظام جمهوري إسلامي فرخواند.
معاون پیشین سیاست خارجی شورای عالی امنیت ملی در ادامه افزود: من شخصا بعد از تجاوز صدام به ايران، هيچ ظلمي به ملت و كشور ايران را بالاتر از قطعنامه های سازمان ملل و در رأس آن قطعنامه ١٩٢٩نميدانم و در نتيجه هيچ خدمتي به ملت و نظام جمهوري اسلامي را هم بالاتر از لغو تحريمهای يكجانبه و خارج نمودن ايران از فصل هفت منشور سازمان ملل نميدانم.
سفیر اسبق کشورمان در آلمان در ادامه در پاسخ به سوال پیرامون لغو تحریم های شورای امنیت طی قطعنامه اخیر 2231 گفت: به نظرم مجموعه حاكميتی نظام جمهوری اسلامی ایران با توافق هسته ای با قدرتهای جهاني اين مهم را تحقق بخشيدند.
موسویان در پاسخ به سوالی پیرامون انتقادات تند علیه توافق هسته ای قیاس های مع الفارقی که صورت می گیرد، افزود:
مقايسه قطعنامه ١٩٢٩ با توافق هسته ای قياس مع الفارق است. مقايسه اين دو مثل كسانی است كه معاويه را با مولي الموحدين علي ابن ابيطالب(ع) مقايسه مي‌كردند. برجام هم حقوق هسته اي ايران را تضمين كرد و هم تحريمها را متلاشي كرد و برچسب بين المللي تهديد صلح و امنيت جهاني را از پيشاني جمهوري اسلامي پاك كرد. اين هر سه چيزي بود كه قطعنامه ١٩٢٩ و ساير قطعنامه هاي سازمان ملل موجب شده بودند.
5249
نظر شما