اهم سخنان وي در اين گفت و گو از اين قرار است:
**به نطق‌هايي كه سناتورها و نمايندگان مخالف در آمريكا مي‌كنند گوش دهيد. آنها امتياز‌هايي كه آمريكا در مساله هسته‌اي به ايران داده است را برمي‌شمرند. اما جليلي به يكي از اين امتياز‌ها اشاره نمي‌كند. مخالفت جليلي بیشتر و ظاهرا سياسي است. اگر خود آقاي جليلي اين موفقيت را به دست آورده بودند، اگر جبهه پايداري و طرفداران آقاي احمدي‌نژاد اين موفقيت را به دست آورده بودند از آن به عنوان بزرگ‌ترين پيروزي تاريخ ياد مي‌كردند و قس علي هذا... اين نشان مي‌دهد كه نگاه اين افراد بیشتر نگاه حزبی و سياسي است.
**كار سعيد جليلي در نوع خود بسيار جالب است. ايشان از يك سو در ابتداي مصاحبه‌شان مي‌گويد دولت يازدهم در توافق هسته‌اي همه‌چيز را واگذاركرده و عقب‌نشيني كرده است آنگاه ابتداي سخنراني‌شان را فراموش مي‌كنند و در پايان سخنراني مي‌گويد كه تيم مذاكره‌كننده دولت يازدهم كاري نكرده است، اينها همان مذاكراتي بوده است كه ما انجام داده‌ايم، اينها همان پيشرفت‌هايي بوده است كه ما به دست آورده‌ايم و تيم دولت يازدهم تنها آن را تكميل كرده است. هنوز مشخص نيست از نظر ايشان بالاخره توافق درست است يا غلط؟ اين توافق مصالح و منافع كشور ما را دربرمي‌گيرد يا خير؟ اگر نمي‌گيرد پس چرا شما ادعا مي‌كنيد كه آن را آغاز كرده‌ايد و موجب پيشرفت آن شده‌ايد. اگر منافع كشور را در برمي‌گيرد و ادامه كاري است كه شما آن را آغاز كرده‌ايد پس چرا با آن اظهار مخالفت مي‌كنيد؟
**سعيد جليلي وقتي شش سال در حال انجام مذاكره بود در قبال انتقادها و سوالات حتي يك بار حاضر نشدبه صورت علني توضيحي مطرح كند. كي و در كدام تاريخ و چند بار در آن شش سال در يك سطح عمومي يا در يك دانشگاه يا تلویزيون يا هر جاي مشابه ديگري آمد و حاضر شد با منتقدانش درباره مسائل هسته‌اي صحبت كند. سعيد جليلي و تیمش از سال 86 تا 92 در حال مذاكره بودند در اين شش سال چند بار حاضر شدند با منتقدانشان سر يك ميز بنشينند و صحبت كنند و به سخنان منتقدانشان گوش بدهند و به آنها پاسخ بگويند؟ در شوراي عالي امنيت ملي كه ايشان در راس آن قرار داشت، در آن شش سال اجازه كوچك‌ترين اظهارنظر و اظهار عقيده‌اي درباره برنامه‌هاي هسته‌اي را نمي‌دادند.
**مشكل اساسي اين است مخالفت‌هايي كه با توافق هسته‌اي در مجلس صورت مي‌گيرد بیشتر سياسي است و ارتباطي عمیقی با برنامه هسته‌اي ندارد. اساسا هر برنامه ديگري كه مربوط به دولت يازدهم باشد اگر از آقاي رسايي، كوچك زاده، نادران يا مابقي اين افراد نظرخواهي كنيد قطعا مخالفت مي‌كنند. ظاهرا اين افراد انگار وظيفه خود مي‌دانند با دولت يازدهم مخالفت كنند چه توافق وين باشد، چه برنامه‌هاي اقتصادي، چه برنامه‌هاي سياسي و اجتماعي. وقتي اساس و مبناي مخالفت سياسي است، دولت چه ميزان مي‌تواند آن مخالفت را پاسخگو باشد و آن مخالفت چقدر ارزشمند است؟
** اي كاش آقاي جليلي امروز به مردم توضيح ميدادند كه چرا اينگونه درباره توافق هسته‌اي اظهارنظر مي‌كنند اما در دوره‌اي كه خودشان رئيس تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي بودند، يكبار اجاره ندادند كه كوچك‌ترين اظهارنظري درباره برنامه‌هاي هسته‌اي صورت بگيرد؟
2727
نظر شما