در مقاله عصرنو می خوانیم: یکی از این رو که نسیم امیدوارکننده ای از آن به چهره هواداران آقای خاتمی می وزد و دوم اینکه این شروط به لحاظ ادبیات و مفهوم در چارچوبی بیان نشده اند که از آن نتیجه گیری این و لاغیر به ذهن مخاطب خطور کند بلکه بیشتر میتوان به آن در قالب بخشی از یک گفت وگوی مفاهمه ای نگریست که در آن دغدغه ها به منظور درک شرایط عمومی و تعیین جهتگیری کلی، بیان گردیده اند.
در این مقاله با بیان اینکه «اکنون خروج از بن بست ناامیدی و رهایی از کابوس آیندهای تاریک، برای مردم به یک آرمان بدل شده است» افزوده شده است: حضور خاتمی در صحنه می تواند به این آرمان تحقق بخشد و با دمیدن روح رضایت در مردم، احساس امیدواری و کامروایی در جامعه را احیا کند. اگرچه این حضور همچون سرکشیدن جام زهر باشد.
در مقاله عصرنو خطاب به خاتمی آمده است: سیدمحمد خاتمی و هم تمامی اصلاح طلبان آن را از یاد نبرده اند که سیاست، میدان تجزیه و تحلیل اطلاعات و برنامه ریزی و عمل بر اساس آنهاست به امید کسب نتیجه و مقدم بر آن، ادای تکلیف نسبت به دین و میهن، یقیناً شناخت دقیق تر، محاسبه ریزتر و برنامه ریزی مدبرانه تر قرین به مقصود است؛ در عین حال سند تضمین شده ای در دستان کسی نیست و آنها که آبروی خویش را برای آبروی وطن سرمایه کنند، باکی از تهیدستی ندارند، چه پروردگار غنی، خود حسابکش دادگر است و به گمان ما آقای خاتمی بر سبیل گذشته، از گروی آبروی خویش، باکی ندارد.
نظر شما