از چندی قبل سامانه ای تحت عنوان سامانه تعاملی پیامکی 101 توسط معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری راه اندازی شد و اینک زمزمه هایی مطرح است که با توجه به نوع پیامک هایی که ارسال شده مخاطبان نیازمند آموزه های حقوقی مربوط به خانواده هستند.
اساسا وجود مسیرهایی که تسهیل کننده و تسریع کننده ارتباط بین «کمک دهنده» و «کمک گیرنده» باشند در پیشگیری از آسیب و هم در خدمات دهی به آسیب دیدگان اثربخش خواهد بود.
در این عرصه یکی از مسیرهایی که پیشنهاد می شود وجود خطوط تلفنی است که تحت عنوان «خطوط داغ» در خدمت رسانی معروف هستند.
این خطوط در گذشته محدود به خدمات آتش نشانی، اورژانس پزشکی و پلیس بود. اما با توسعه شبکه های ارتباطی در حوزه آسیب های اجتماعی و اورژانس اجتماعی نیز این خطوط مطرح شدند و می توانند موجب ایجاد امنیت فکری در خانواده ها و افرادی باشد که محدودیت حرکتی دارند، در مسافت دوری هستند و یا از لحاظ حقوق اجتماعی محرومیت دارند، این افراد می توانند با یک تماس هم آموزش ببینند و هم برای حل مشکل خود چاره ای بجویند.
بنابراین در شرایطی که در بسیاری از شهرهای کشور و مناطق دورافتاده امکان استفاده از «خطوط داغ» نیست ولی ضریب نفوذتلفن همراه به گونه ایست که می توان از پتانسیل آن بهره جست پیامک هم می تواند جایگزین تلفن شود.
اما اگر تاثیرگذاری بیشتری بخواهیم باید تلاش بر ایجاد رابطه ای دوطرفه در این کار داشته باشیم. آنچه باید به آن اهتمام ویژه ورزیده شود این است که با حجم بالای تبلیغاتی که روزانه مردم دریافت می کنند به نظر می رسد که ارسال صرف پیامک ها چندان مفید واقع نشود.
اگر نهادی در فکر اثربخشی است، خیلی نمی تواند به پیامک امیدوار باشد زیرا تجربه نشان داده که اثرگذاری بالایی ندارند. بخش زیادی از مخاطبان کم سواد هستند، بخشی هم سیستم دریافت پیامک های تبلیغاتی خود را مسدود کرده اند و عده زیادی نیز به محض دیدن شماره هایی که چنین پیامک هایی را ارسال می کنند بدون باز کردن پیام آن را حذف می کنند.
همچنین اصولا اعتماد عمومی به این فناوری ها وجود ندارد و مخاطبین به ارسال کنندگان اعتماد نخواهند کرد. بنابراین با احتساب این آسیب ها در مسیر ارسال پیامک باید معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری بتواند ترفندی بیندیشد که ارتباطی دو سویه ایجاد کند و ضمن جلب اعتماد مخاطب آنچه او نیاز دارد را برایش ارسال کند.
*روانشناس و استاد دانشگاه
۴۷۴۷
نظر شما