نسرین وزیری: کافی است کمی به عقب برگردیم و خاطرات مشترک دولت و مجلس درباره طرح تحول اقتصادی را مرور کنیم. تیرماه سال 87 بود که این نماینده تهران در کسوت رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس خواستار برگزاری رفراندومی برای اجرای طرح تحول اقتصادی از سوی دولت شد.
در فضایی که همه - از نمایندگان مجلس گرفته تا اعضای هیات دولت- شجاعت احمدی‌نژاد را تحسین میگفتند که بالاخره در مقام اجرای این تکلیف قانون برنامه برای هدفمند کردن یارانه‌ها برآمده است، محدود نمایندگانی همچون مصباحی‌مقدم، الیاس نادران و احمد توکلی هم بودند که بیم چگونگی اجرای این طرح و فشارهای ناشی از آن بر زندگی مردم را داشتند. چهرههای اقتصاد دانی که اگرچه در نفس اجرای این طرح با دولت همصدا بودند اما رسالت نمایندگیشان اجازه نمیداد که بر مشکلات مردم چشم بپوشند. اقتصاددانانی که این روزها به دلیل برآورد تورم بیش از 50 درصدی ناشی از زیادهخواهیهای دولت در کسب درآمد از محل هدفمند کردن یارانه‌ها، از سوی رئیس جمهور به سخره گرفته شده و حتی مدارک تحصیلی‌شان زیر سوال رفت.
شاید اگر اصرار این نمایندگان و حمایت رئیس مجلس از آنها نبود، دولت نهم هرگز خود را ملزم به ارائه لایحه هدفمند کردن یارانه‌ها به مجلس نمیدید و به قول نادران و توکلی در فضایی مبهم و شائبه برانگیز در مقام اجرای طرح تحول اقتصادی بر اساس منویات خود برمیآمد و هرگز زیربار کسب مجوز از مجلس نمیرفت.
رفراندوم یارانهای از پیشنهاد مجلس تا رویکرد دولت
در چنین فضای مبهمی بود که مصباحی‌مقدم پیشنهاد برگزاری رفراندوم برای اجرای طرح تحول اقتصادی را مطرح نمود. پیشنهادی که یکسال و نیم بعد، در آستانه نوروز 89 از سوی محمود احمدی‌نژاد تکرار شد. تغییر شرایط زمانی و مکانی این پیشنهاد گویای تفاوت طرح آن از سوی مطرح کنندگانش است.
موضع مجلس برای برگزاری این رفراندوم در شرایطی مطرح شد که نه لایحهای به مجلس ارائه شده بود و نه مصوبهای از نظر نمایندگان گذشته بود. در آن زمان مصباحی‌مقدم معتقد بود چون دولت از مجلس کسب نظر نکرده بهتر است از خود مردم بپرسد که میخواهند و میتوانند بار تورمی ناشی از اجرای این قانون را تحمل کنند؟
او که معتقد بود رئیس‌جمهور در طرح تحول اقتصادی، اصل مشکلات را بررسی کرده است، تأکید داشت که با انجام کار کارشناسی بر این طرح، آثار اجتماعی اجرای آن پیش بینی شده و تا حد امکان از آسیب‌های احتمالی آن به جامعه در مرحله اجرا پیشگیری می‌شود. چرا که مطمئناً اجرای طرح بزرگ تحول اقتصادی آثاری در جامعه دارد که باید با بررسی بیشتر این طرح و مطالعه دقیق آن، این طرح با بیشترین منافع و کمترین خسارت اجرا شود.
مصباحی مقدم با بیان اینکه برای اجرای هر چه بهتر طرح تحول اقتصادی دولت، باید مردم را توجیه کرد، در چندین مصاحبه در راهروهای مجلس و با حضور در برنامههای صداوسیما، اعلام کرد: ما با اجرایی شدن این طرح موافقیم و پیشنهاد رفراندوم را به عنوان یک راهکار برای اجرایی شدن این طرح دادیم تا از طریق دولت با مردم در میان گذاشته شود تا نگاه افکار عمومی به این طرح مشخص شود.
رفراندوم آری یا نه؟
اما رئیس جمهور در شرایطی پیشنهاد برگزاری رفراندوم برای اجرای هدفمند کردن یارانه‌ها را ارائه کرده است که نمایندگان مجلس پس از یکسال بررسی لایحه هدفمند کردن یارانه‌ها شیب اجرایی آن را در نظر گرفته و تمهیدات لازم برای آن را فراهم آوردهاند.
احمدی‌نژاد که تاکنون برای اجرای سریعتر این لایحه اصرار داشت و از تعلل مجلس در تصویب آن گلایه مند بود، در حالی قاعده را به هم میزند که همچون گذشته از مصوبه مجلس گلایهمند است. او پیش از این نسبت به تصویب لایحه هدفمند کردن یارانه‌ها در کمیسیون ویژه و نهایتا در صحن علنی مجلس نیز انتقاد داشت. کما اینکه سرزده خود را به مجلس رساند تا صندوق هدفمندسازی یارانه‌ها را در متن لایحهاش حفظ کند. اما نه حضور آن روزش و نه حضورش در میانه بررسی و تصویب لایحه بودجه 89، به نتیجه دلخواه رئیس جمهور ختم نشد. آنچنان که مجلسیان تنها به درآمد 20 هزار میلیاردی دولت از محل اجرای هدفمند کردن یارانه‌ها رای دادند.
رئیس دولت دهم هم در آخرین روزهای سال و پیش از اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها، از خجالت نمایندگان درآمد و با حضور در یک برنامه تلوزیونی با ارائه پیشنهاد همه‌پرسی درباره هدفمندکردن یارانه‌ها گفت: آنچه مردم گفتند همه تبعیت کنیم و تبعات آن را هرچه شد همه بپذیریم.
نظر شما