حال فرهنگ بد باشد یعنی اقتصادش مشکل دارد / در نشست فیلم دلبری چه گذشت؟

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، دومین نشست نقد و بررسی سومین روز جشنواره فیلم فجر به فیلم «دلبری» اختصاص داشت.

این فیلم که کارگردان آن سید جلال اشکذری است، ‌یکی از فیلم‌های بخش سودای سیمرغ سی و چهارمین جشنواره‌ی فیلم فجر هست.

اشکذری در این نشست با بیان این که ایده اولیه این فیلم چند سالی همراه من بود، اما پروسه نوشتن ان دو سالی زمان بردُ گفت: فیلم تنها یک کاراکتر دارد و به صورت روایی کار را پیش بردیم.

او ادامه داد: حضور میثم در فیلم فضا را برای ما محدود می‌کرد و حالا طوبا ما را با گذشته‌ شیرینی که باهم داشته‌اند در مدت‌زمان یک‌شب همراه می‌کند.

این کارگردان درباره نقدی که به حضور کاراکتر میثم با پلک زدن وجود دارد، بیان کرد: دراین‌باره نظرهای متفاوتی را از شب گذشته شنیده‌ام و برخی با آن ارتباط خوبی برقرار کردند. ما از تخیل تماشاگر استفاده کردیم، درست مانند وقتی رمانی را می‌خوانید و در ذهن خودتان تصور می‌کنید.

وی ادامه داد: از همین رو شخصیت‌سازی را بر عهده تخیل مخاطب گذاشتیم تا بر اساس صحبت‌هایی که درباره این کاراکتر می‌شنوند، شخصیت او را بسازند.

اشکذری با اشاره به اینکه به نظرم نشان دادن یک جسم کم‌جان و لاغر خیلی نمی‌توانست تأثیرگذار باشد، خاطرنشان کرد: مخاطب با هم ذات پنداری به نتیجه بهتری دست پیدا می‌کندُ و از طرفی ما نمی‌خواستیم شخصیتی آسمانی بسازیم، فیلم روایتی از زندگی این دو نفر است که آن را از زبان طوبا می‌شنویم.

سید محمود رضوی تهیه‌کننده‌ی این فیلم هم در این نشست، گفت: در ابتدا اشکذری ایده «دلبری» را با من مطرح کرد و بعد قرار شد روی کاغذ آن را بیاورند تا باهم درباره‌ی آن صحبت کنیم. ایده این فیلم برای من جذاب بود، چون کار سختی به نظر می‌آمد و در سینمای ما کمتر به فضای زندگی همسران جانبازان و شهدا پرداخته‌شده بود.

وی افزود: در این فیلم به‌غیراز سختی‌های کارگردانی، در بخش بازیگر هم سختی‌های بسیاری وجود داشت. خانم قاضیانی با این نقش زندگی می‌کرد و من یادم نمی‌آید که ما برای اشک ریختن او از مواد گریه‌آور استفاده کرده باشیم.

این تهیه‌کننده تأکید کرد: همه این عوامل در کنار هم مرا ترغیب کرد تا پای این کار بایستم. همچنین حوزه هنری به‌به دلیل مضمون سهمی 45 درصدی در این فیلم دارد.

رضوی با اشاره به اینکه این متن بعدازاینکه نوشته شد، سه بار بازنویسی شد، گفت: بحث اقتصاد فرهنگ و فرهنگ به یکدیگر متصل هستند، اگر فرهنگ حال خوبی ندارد یعنی در بخش اقتصاد فرهنگ خوب کارنکرده‌ایم.

وی گفت: ۳۰ درصد فقط ساخت فیلم است، مابقی به پروسه اکران و عرضه برمی‌گردد باید به این موضوع فکر شود که فیلم برای چه مخاطبی ساخته می‌شود و چه تعدادی را قرار است درگیر خودش کند. همان‌طور که امروز هنر و تجربه فروش خوبی دارد، باید برنامه‌ریزی برای بقیه فیلم‌ها هم وجود داشته باشد. این فیلم باید بتواند بعد از اکران و عرضه شرایط ساخت یک فیلم دیگر را به وجود بیاورد و اگر این چرخه ادامه نداشته باشد، اقتصاد فرهنگ به هم می‌ریزد.

هنگامه قاضیانی بازیگر این اثر سینمایی بااینکه حنجره آسیب‌دیده‌ای هم داشت، درباره این اثر سینمایی عنوان کرد: من همیشه با تهیه‌کننده‌های خوبی همکاری داشتم. ما در سینمای ایران مونولوگ نداشته‌ایم و در این فیلم تقریباً با ۷۰ درصد مونولوگ روبه‌رو هستیم.

وی افزود: تمام سکانس‌ها را زندگی کردم و عادت هم ندارم از ابزارهای دیگر مانند اشک مصنوعی استفاده کنم، من با طوبی زندگی کردم و او را درک می‌کردم.

قاضیانی در ادامه با اشاره به اینکه مونولوگ در تئاتر را تجربه کرده بوده ولی در سینما برای اولین بار این فضا را تجربه کرده، اظهار کرد: به نظر من شخصیت طوبی یکی از پرسوناژهای عاشق این دوران در سینمای ایران است.

۵۷۵۷