این دیپلمات بازنشسته کشورمان در آغاز مطلبش نوشته است:
«تاریخ هشت ساله ایران از 1384 تا 1392 غم انگیز و پر خسارت بود و تا سالیان دراز هر کسی به هر میزانی در ایجاد آن وضعیت نقش داشته باید توبه کند و از مردم نیز پوزش بخواهد! اگرچه خوشبختانه با درایت مسئولین، کارکرد مثبت سیاست و حکومت در ایران و موقع شناسی مردم و حضور موثر آنان به پای صندوقهای رای در سال 92، آن روند قهقرائی متوقف شد اما حداقل انتظار مردم آنست که همه از اشتباهات خود درس بگیرند و راه و روش، نحوه تعامل با مردم خود را با رعایت اصول شفافیت، مسئولیت پذیری و پاسخگویی بهبود بخشند.»
این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین ضمن تأکید بر ضرورت الگوگیری از سیاست خارجی در سیاست داخلی، نوشته است:
«علیرغم توجه خاص و البته ضروری به مسائل خارجی، متاسفانه در صحنه داخلی کمتر به بازسازی اجتماعی، مشکلات و گسلهای آن پرداختیم و مشکلات اقتصادی مردم نیز مزید بر علت شد که کمتر به اینگونه مسائل و مخصوصا ناهنجاریهای سیاسی اجتماعی پرداخته شود. ما با حذف به جائی نمی رسیم و اصل اساسی فراهم کردن مشارکت همگانی برای تقویت زیر ساختهای مادی و معنوی رشد و توسعه کشور است... اقداماتی نظیر پخش عکس تسلیم شدن سربازان دستگیر شده آمریکایی و یا نشان دادن گریه آنان در تلویزیون و یا بازسازی آنچنانی صحنه با غل و زنجیر و آرایش آنچنانی تر در راهپیمایی بیست و دوم بهمن سالجاری در قم نیاز به پاسخگوئی دارد و لازم است دستگاههای نظارتی به راحتی از کنار چنین وقایعی که باعث ایجاد وهن نقش دولت ایران است عبور نکنند.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، اینجا را کلیک کنید.
نظر شما