جراحی پیوند در آمریکه به مدت 9 ساعت طول کشیده و یک بیمار 26 ساله رحم اهدایی را دریافت کرده است. عمل پیوند رحم برای اولین بار در سپتامبر سال ۲۰۱۴ در سوئد انجام شد و یک زن سوئدی پس از دریافت رحم یکی از دوستان خانوادگی که ٦١ سال سن داشت، توانست باردار شود و دو پسر به دنبال آورد. در مجموع تا به حال ۵ نوزاد سالم پس از عمل پیوند رحم به دنیا آمده‌اند.
پیوند رحم یکی از جراحی‌‌های جنجالی در طی سالهای گذشته بوده و هم از لحاظ پیچیدگی و هم از نظر اخلاقی حرف و حدیث‌های بسیاری درباره آن وجود داشته است.
تلاشهای بسیاری برای پیوند رحم در میان زنانی که بطور مادرزاد از این عضو محروم بوده یا در اثر بیماری مجبور به حذف آن شده‌اند، انجام شده است. تعداد این زنها رو به افزایش است.
به عنوان نمونه در انگلیس، حدود پنج هزار زن بدون رحم متولد می شوند که با توجه به جمعیت زنان این کشور، شمار آنان به حدود پنجاه هزار نفر می رسد و زنان دیگری هم هستند که رحم آنان در نتیجه ابتلای به سرطان برداشته شده است. پیوند رحم امکان آن را می دهد که این زنان بتوانند حامله شوند و نوزادی به دنیا بیاورند.
در این جراحی اول از همه باید یک اهدا کننده مناسب پیدا شود. برداشتن رحم فرد اهداکننده یکی از جنبه های پیچیده جراحی پیوند رحم است چون نمی توان فرد زنده ای را در معرض این عمل قرار داد. به همین دلیل هم سازمان های حامی پیوند رحم گفته اند که احتمالا هر سال به صورت میانگین در کشورهای مختلف تنها حدود پنج رحم پیوندی در دسترس متقاضیان قرار خواهد گرفت.
قبل از آغاز برنامه درمانی، با استفاده از نخمک زن مورد نظر و شریک زندگی او نطفه ای تشکیل و منجمد می شود و سپس در یک عمل جراحی، رحم گرفته شده از فرد اهداکننده به فرد دریافت کننده پیوند زده می شود. فرد اعطاکننده کسی است که دچار مرگ مغزی بوده اما زنده نگه داشته شده است.
جراحان رحم را بر می‌دارند، لوله‌های را بر می‌دارند و شریان‌های خونی را به جا می‌گذارند و بدن شخص را بخیه می‌زنند. این جراحی رحم است که بخش دشوار قضیه بوده و به طور ویژه‌ای پیچیده است. نه تنها این ارگان باید کار کند و زنده بماند، بلکه باید در طول بارداری بسط یابد. رحم دارای شریان‌های خونی کوچک است و باید در بخش بسیار دشواری از بدن قرار داده شود.
زنانی که این رحم را از بدو تولد نداشتند، اولین عادت ماهانه را تجربه می‌کنند. افزون بر این، تمامی زنان نوسانات هورمونی را تجربه می‌کنند که زمان چرخه‌های عادت ماهیانه را تنظیم می‌کند.
پزشکان بر این باورند، بسیاری از پیوندهای اعضای بدن، در صورتی که ارگان در بدن میزبان کارآمد باشد، موفق خواهد بود اما در پیوند رحم، موفقیت پیچیده‌تر است و نه تنها رحم باید در بدن میزبان کار کند، بلکه زن باید توسط آن کودک سالمی را هم به دنیا بیاورد.
طی دوازده ماه پس از انجام عمل جراحی، دریافت کنندگان رحم از داروهای سرکوب سیستم ایمنی استفاده خواهند کرد و از نزدیک زیر نظر گروه پزشکی قرار خواهند داشت. پس از این دوره، در رحم پیوندی هر یک از دریافت کنندگان یکی از نطفه های منجمد او قرار داده می شود با این امید که این عمل باعث حاملگی او بشود.
در پایان دوره حاملگی نیز نوزاد از طریق عمل سزارین به دنیا خواهد آمد تا از آسیب به رحم پیوندی در طول وضع حمل جلوگیری شود. شش ماه پس از وضع حمل، اگر فرد مورد نظر مایل باشد، می تواند برای بار دوم به همین ترتیب حامله شود و در غیر اینصورت، رحم پیوندی برداشته می شود تا دریافت کننده ناگزیر نباشد برای تمامی عمر از داروهای سرکوب سیستم ایمنی استفاده کند.
۵۴۵۴
نظر شما