به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ افسر افشار نادری در پاسخ به این سوال که سامانه 101 تا چه اندازه می تواند تعاملی مفید ما بین یک مقام رسمی و مردم را داشته باشد گفت: هر ارتباطی اگر دو طرفه باشد می تواند تعاملی بین ارتباط گیرنده و ارتباط دهنده برقرار کند اما ما ارتباطی را موثر و سازنده می دانیم که آنچه را که فرستنده ارسال می کند گیرنده درصد بالایی از آن را درک کند؛ آیا می توان در کوتاه مدت و یا بلند مدت انتظاری که از این برقراری ارتباط می توان داشت، تحقق یافته تصور کرد. نمی خواهم هر قدمی که به منظور خیر و صلاح قشری از جامعه برداشته می شود را تخریب کنم ولی صرف قرار دادن یک خط تلفن ویژه و شنیدن مشکلات و مسائل زنان، دلیل بر آن نیست که مشکلات حل شده و یا حتی کاهش یابد چون چاره کار باید از جای دیگری شروع گردد و اصولی در این راه قدم بر داشت.
وی ادامه داد: شاید فضای مجازی تنها کاری که بتواند برای زنان در جامعه و برای مردم باز هم تاکید می کنم مردم و نه فقط زنان (مردان و زنان) انجام دهد، این است که آنها را با حقوق خود و حقوق دیگران آشنا کند. همانقدر که من باید حقوق خود را بدانم باید حقوق دیگران را نیز بدانم تا وقتی به حق خود فکر می کنم فراموش نکنم این حق منافاتی با حق دیگران نداشته باشد پس بیشتر، این مردان اجتماع هستند که فقط و فقط به حقوق خود فکر می کنند و حقوق زنان را نادیده می گیرند زنی که حقش پایمال می شود نیازی به آموزش ندارد او از بین رفتن حق را چشیده است آیا می شود با این حس غریب، آشنایی نداشته باشد پس هر اقدامی در جامعه ما اول باید از مردان آغاز گردد و آنگاه زنان.
این استاد دانشگاه گفت: مگر زنان نمی دانند زور چیست و منبع آن کدام است؟ مگر نمی دانند خشونت چیست و چرا علیه آنان اعمال می گردد؟ مگر نمی دانند محبت چیست که هیچگاه یک مرد ایرانی توان بروز آن را ندارد؟ مگر نمی دانند جبر فکری چیست و چرا باید قربانی فکر مردان در این جامعه قرار گیرند؟ مگر نمی دانند در کجا زندگی می کنند؟
افشار نادری افزود: تمام اینها را می دانند مثلا وقتی خشونتی علیه آنها اعمال می شود و از زیر دست و پا بیرون بیایند تلفنی وجود دارد که آنها زنگ زده و در جواب بشنوند چه اشکالی دارد مردها عصبانی هستند حالا به خاطر حفظ زندگی ات و فرزندانت چشم پوشی کن و به زندگی ادامه بده و یا جدا شد مگر راه حل دیگری در این موارد می توان داد؟ نخیر این چاره مشکلات زنان نیست!
وی با اشاره به گفت و گوی گذشته خود در رادیو سلامت گفت: در آن گفت و گو درباره مرخصی بعد از زایمان و اخراج از کار زنان به خاطر زایمان صحبت کردم. شنونده ای با جسارت پیغام فرستاد که چرا باید کسی که 9 ماه کار نمی کند، حقوق بگیرد؟ وقتی باور مردم این است که زنان به خاطر بارداری فاقد توان کار و حق هستند؛ چگونه می توان به او این باور را منتقل ساخت که زنان بچه یک مرد را در درون خود پرورش می دهند و این بزرگترین کار و خدمت به جامعه و خانواده در ایران است که امروز به خاطرش فریاد کشیده و از کاهش فرزند و بارداری می گوییم و چه بسا که این خدمت زنان بسیار پر ارزش تر از کار مردان در جامعه باشد. پس پرداخت حقوق به زنان باردار حلال ترین وجهی است که دولت و سازمان های دولتی و خصوصی باید به زنان پرداخت کنند.
این استاد دانشگاه گفت: اگر این شماره تلفن پشتوانه ای قوی داشته باشد و منجر به این شود که مسائل و مشکلات زنان دسته بندی گشته و علل و عوامل آن شناسایی شده و قانونا برای رفع آن اقدام شود، آنوقت می توان امید تعامل سازنده را داشت. اما آیا باور عموم بخصوص در نقاطی که مشکلات زنان چندین برابر است (نظیر ایلام) را می توان در کوتاه مدت تغییر داد یا فقط صرف دادن مسکن و تسکین موقتی مطرح است. در این صورت باور های مردم هر گونه اقدامی به نفع زنان را خنثی کرده و تهدیدی علیه نظام مردم سالاری می داند و مسلما این نظام آرام نخواهد نشست که قدمی مثبت در جامعه به نفع زنان برداشته شود.
افشار نادری افزود: البته نمی خواهم این اقدام نسبتا مثبت را خنثی کنم و با بدبینی به آن نگاه کنم ولی به نظر من هر گونه اقدامی برای بهبود وضع زنان در جامعه باید قانونی برداشته شود یعنی همان قانونی که باعث شده زنان با مشکلات متعدد زیادی در جامعه روبرو باشند، باید لغو گردد و قوانین انسانی و بی طرف جایگزین آن گردد تا زنان بتوانند با استناد و پناه به قانون از حق خود بهرمند گردند. فقط با استناد به قانون و نه التماس به قانون. دادن تلفن برای پناه جویی تنها التماس به قانون است.
۴۷۴۷
نظر شما