«پده»، جنگلی کویری در محاصره آفت های گوناگون

 نوعی آفت از نوع موریانه چوبخوار اینك به جان پده جنگلی افتاده به گونه ای كه با خوردن شاخ و تنه، این درختان را در آستانه نابودی قرار داده است.

در محدوده سنبك، چاله چهارطاقی و چاه كنجه كویر آران و بیدگل پهنه ای زیبا از درختانی پهن برگ پده به چشم می خورد كه منظره ای شبیه جنگل را در ذهن تداعی می كند و این درحالی است كه به علت كمبود آب، گرما و تعرق زیاد در كویر تنها درختان با برگ های سوزنی سازگاری پیدا می كنند و وجود درختان پده و آن هم با ویژگی های منحصر به فرد، هر انسانی را به تفكر وامی دارد و به نوعی درس خداشناسی به انسان ها می آموزد.

درختان پده جنگلی ازجمله درختان مقاوم و با ویژگی های منحصر به فرد است كه با نگهداری آب در حفره تنه درخت، تشنگی پرندگان و سایرموجودات همجوار را دركویر سوزان آران وبیدگل رفع می كند.

كارشناس واحد بیابان اداره منابع طبیعی و آبخیزداری آران و بیدگل در گفت وگو با ایرنا وسعت رویشگاه درختان پده جنگلی آران و بیدگل را حدود 50 هكتار به صورت پراكنده عنوان و اظهار كرد: نیمی از این درختان در محاصره آفت از نوع موریانه چوبخوار قرار گرفته است، به گونه ای كه این آفت ها با خوردن شاخ و تنه، این درختان را در آستانه نابودی قرار داده اند.

حمید گل آرایی افزود: پده درختی است كه بومی نواحی آسیای مركزی و دارای سه نوع برگ نیزه ای قلبی شكل و بیضوی است.
وی تصریح كرد: پده، تنها درخت پهن برگ عرصه تپه های ماسه ای و حاشیه چاله های بیابانی است كه تحت تاثیر زه آب های اطراف قرار دارد و باعث تثبیت شن های روان و جلوگیری از فرسایش خاك شده اند.
گل آرایی گفت: این گیاه متعلق به خانواده بید و ارتفاع متوسط آن معمولا بین سه تا پنج و قطر تاج پوشش آن نیز بین 2 تا چهار متر می رسد و عمده رویشگاه های پده در ایران در استان های خوزستان، سیستان و بلوچستان، كرمان، یزد، اصفهان و بیابان های حوزه مسیله است.
وی تصریح كرد: این درختان اغلب در نقاطی از تپه های شنی كه رطوبت بیشتری فراهم است، اجتماعات و توده های متراكمی را ایجاد می كند و خاك رویشگاه پده معمولا دارای بافت سبك تا نیمه سنگین شامل ماسه بادی و آبرفت های رودخانه ای می باشد و همچنین در خاك های شور و حتی در لبه چاه نمكی نیز دیده می شود و پراكنش آن را در حاشیه نواری بلند تپه های ماسه ای سمبك سیازگه چهارطاقی می توان مشاهده می شود.

این كارشناس تصریح كرد: متاسفانه در سال های اخیر این درختان ارزشمند دچار نوعی آفت چوبخوار شده اند كه توجه كارشناسان و مسئولان را در این خصوص می طلبد.

گل آرایی با اشاره به پیگیری جدی موضوع نابودی این درختان از اداره كل منابع طبیعی استان اصفهان خاطرنشان كرد: در آینده نزدیك با همكاری و هماهنگی كارشناسان منابع طبیعی كار مبارزه با آفت این درختان شگفت انگیز شروع خواهد شد.

كارشناس گیاه پزشكی اداره كل منابع طبیعی و آبخیزداری استان اصفهان نیز گفت: برای مبارزه با این آفت از سمی به نام دورسبان استفاده می شود.

اسماعیل موحدی افزود: پس از پاشیدن این سم روی آن نایلون پیچیده می شود تا پس از تبخیر آفات از بین بروند.
وی تاكید كرد: پس از بازدید كارشناسان منابع طبیعی از محل، كار مبارزه با این آفت با هدف جلوگیری در از بین رفتن این درختان صورت خواهد گرفت.