اصولگریان به دليل فقدان حزبي واحد يا ستادي براي ائتلاف‌درانتخابات سال ۹۲ با شكاف عظيمي در آن انتخابات حاضر شدند. آنها براين گمان بودند كه عدم وجود كانديداي جدي اصلاح‌طلب درميان تاييد صلاحيت‌شدگان در هرصورت گرودنه پيروزي انتخابات را به سمت آنها مي‌چرخاند. لذا تصميم گرفتند شكاف‌هاي دروني خود را به مردم سپرده تا شايد قاليباف باگرايشات اصولگرايي و ياسعيد جليلي پيشرو درانديشه اصولگرايي مورد پذيرش مردم قرار گرفته و با راي مردم به گونه‌اي تسويه حساب درون جناحي در اصولگرايان صورت پذيرد. اما آيت ا... هاشمي پا به ميدان گذاشت و با رهبري جريان اصلاحات و قبولاندن روحاني به عنوان يك شخصيت تحول خواه به مردم و اصلاحات روياي شيرين اصولگرايان را هم نقش بر آب كرد و هم تمامي مهرهاي اصلي آنها را در انتخابات۹۶ سوزاند. استراتژي‌اي كه امروز هم بازتاب آن را شاهد هستيم زيرا كمتر از يك سال به رقابت‌هاي خرداد ۹۶ باقي مانده است و اصولگرايان هيچ گونه تحركي در جهت ائتلاف‌هاي درون تشكيلاتي خود انجام نداده اندو بعيد است در مدت باقيمانده هم بتوانند هم تصميم به رقابت با روحاني بگيرند و هم به اجماع رسيده و ائتلاف كنند. در نتيجه پذيرش شكست از روحاني از هم‌اكنون در ميان اصولگرايان شنيده مي‌شود.
ميدان براي روحاني خالي نمي شود؟
هر چند برجام دست روحاني را براي پيروزي قاطع در۹۶ كاملا بازگذاشته اما اصولگرايان ميدان را براي تحرك روحاني در ۹۶ خالي نخواهند كرد. مشخصا آنها درپرونده هسته‌اي نيز چه در دوران مذاكرات و چه بعد از مرحله اجرايي شدن برجام اجازه ندادند كه روحاني از پرونده هسته‌اي زره پيروزي بسازد و تا اين لحظه به بهانه اجرا نشدن برخي از تعهدات آمريكا به روحاني مي‌تازند. هرچند كه بعيد است در رقابت با روحاني درسال ۹۶ نيز به زمين هسته‌اي وارد شوند، زيرا به خوبي مي‌دانند با وجود كاستي در اجرايي شدن برجام عملكرد روحاني در به نتيجه رسيدن پرونده هسته‌اي رفراندومي در برابر عملكرد آنها درطول مدیریت آنها در پرونده هسته‌اي است.
باهنر، جدي‌ترين گزينه؟
اصولگرايان براي شكست آراي روحاني احتمالا از مهره‌هاي سوخته در انتخابات گذشته استفاده نخواهند كرد. احتمالا همه كساني كه روحاني و اصلاح‌طلبان آنها را نقره داغ كردند از يك شخص شناخته شده استفاده خواهند كرد؛ شخصي كه اولا در كنار احمدي‌نژاد بود و در دولت دوم وي منتقد وي شد و ثانيا در مقام يك اصولگراي جدي در طول سال‌هاي گذشته شناخته شده است. لذا احتمالا جدي‌ترين گزينه اصولگرايان باهنر است. در اين رابطه«احمد شيرزاد» فعال سياسي اصلاح‌طلب به«آرمان» گفت: اصولگرايان اگر قصد رقابت با روحاني را داشته باشند حول محور محمدرضا باهنر اجماع خواهند كرد. زيرا او تا به امروز كاندیداي رياست‌جمهوري نبوده و شكستي در كارنامه خود ندارد. همچنين مهندس باهنر از مشكلات كشور به خوبي آگاه است و تجربه اجرايي بالايي دارد. شيرزاد در اين باره توضيح داد: اگر باهنركانديدا شوند انتخابات دو قطبي خواهد شد. البته باهنر يك اصولگراي جدي است اما به هيچ‌وجه تندرو نيست و قدرت مديریت قوي دارد . وی در مقام قياس باهنر با احمدي‌نژاد گفت: رئيس جمهور شدن باهنر به معني بحران در معناي دولت های نهم و دهم نيست. اگر چنين انتفاقي بيفتد و باهنر قبول كند كه در مقابل روحاني كانديدا شود فضاي انتخابات مانند ۷۶ خواهد شد. دو جناح با تمام قوا رقابت خواهند كرد. در هر صورت شانس روحاني بالاست. زيرا برنامه‌هاي روحاني داراي بدنه اجتماعي است و باهنر و هر اصولگراي ديگري فاقد اين مولفه است. در همین خصوص، محمدنبي‌حبيبي، دبيركل حزب موتلفه‌اسلامي، بااشاره به اينكه هنوز در ابتداي كار انتخابات رياست‌جمهوري هستيم اظهار كرد: با وجود برگزاري جلسات، هنوز درباره موضوعي تصميم گرفته نشده است. وي افزود: هنوز فرصت كافي درباره انتخابات وجود دارد. درحال حاضر اصولگرايان كم و بيش مشغول بحث و تبادل نظر درباره انتخابات هستند، اما هنوز به هيچ جمع‌بندي راجع به افراد نرسيده‌اند. و در اين روزها نقل قول هایی مانند «اصولگرايان بين روحاني و احمدي‌نژاد، روحاني را انتخاب مي‌كنند»، « امكان بازگشت به احمدي‌نژاد صفر است»، «اصولگرايان به چاه نخواهند افتاد»، « اگر روحاني در ۹۶ محبوبيت داشته باشد، اصولگرايان مهره اول خود را رو نمي‌كنند» نشان از سرگشتگي اين جريان دارد.
2323
نظر شما