سناتور هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه ایالات متحده در مدت زمان حضور در استونی با نیوزویک به گفتگو نشست. چهل دقیقه مدت زمانی بود که خانم وزیر به این مجله امریکایی داد تا کلیدی‌ترین پرسش‌های خود را مطرح کند:
یک پرسش ساده وجود دارد که ذهن تمام امریکایی‌ها را قلقلک می‌دهد. چگونه هیلاری کلینتون از قامت رقیب باراک اوباما در جریان رقابت‌های انتخاباتی خارج شد و اکنون تبدیل به شریکی شفیق شده است:
خب داستان من و باراک در این یک مورد بسیار خنده‌دار است. یکشنبه پس از انتخابات بود و من به همراه بیل برای پیاده روی رفته‌بودیم. یک ساعتی از پیاده روی ما گذشته بود که تلفن بیل زنگ خورد. آن سوی خط رئیس‌جمهوری منتخب بود که از بیل می‌خواست در خصوص برخی انتصاب‌ها به او مشاوره دهد. بیل وعده تماس مجدد برای ارائه مشورت را داد و باراک با پذیرفتن آن ، از من نیز خواست با او تماس بگیرم. در نخستین تماس تلفنی ، باراک از من پرسید: آیا وزیر امور خارجه کابینه من می‌شوید؟
پاسخ اولیه من این بود که اشخاص بسیاری برای احزار این پست وجود دارند. در ان زمان من نسبت به مردم نیویورک احساس دین می‌کردم و مایل به ترک انها نبودم. البته از این پیشنهاد بسیار غافلگیر شده بودم. من حتی برای یک بار هم به این موضوع فکر نکرده بودم. در نهایت اما من سیاستمداری سنتی هستم که گمان می‌کنم وقتی رئیس جمهوری با من تماس می‌گیرد من باید پاسخ مثبت بدهم.
اخیرا سخنان تند و تیزی شنیده می‌شود مبنی بر اینکه احتمالا شما از کابینه خارج خواهید شد . آیا شما این روزها نقش چهره بد و ناسازگار کابینه اوباما را بازی می‌کنید؟
به گمانم چنین چیز رسمی وجود ندارد . ما در این کابینه شعار " یا با من یا علیه من" را دنبال نمی‌کنیم. ما وجوه مشترک فراوانی با هم داریم. اما اینکه ما با هم برای رسیدن به اهداف یک، دو یا سه همکاری می‌کنیم به معنای نداشتن اختلاف در موارد چهارم یا پنجم نیست. نمونه عینی این مورد هم چین است . کشوری که ما با ان همکاری‌های گسترده داریم و البته اختلاف‌های بسیاری هم وجود دارد .
درست است که شما در حال حاضر تمام تلاش خود را برای تشدید تحریم‌ها علیه ایران به کار گرفته‌اید. اما سال گذشته این شما بودید که از طرح اعطای چتر حمایتی به غرب در برابر ایران حمایت کردید . رابرت گیتس هم چندین بار هشدار داد که تحریم ها در نهایه ره به جایی نخواهند برد . آیا می‌توان نتیجه گیری کرد که هر دو شما به نوعی با تحریم مخالف بودید؟
ما هر کاری برای ممانعت از دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای انجام می‌دهیم. در این میان ، تحریم هم نوعی ابزار است . ابزاری که ما در حال کار کردن با آن در شورای امنیت هستیم و البته از اهمیت فوق العاده ای هم برخوردار است چرا که می‌توانیم با ان اعضای جامعه جهانی را در یک مسیر جمع کنیم. هدف دیگر ما نیز این است که این توهم را از ایرانی‌ها بگیریم که با تسلیحات هسته‌ای می‌توانند از امنیت و اقتدار بیشتری برخوردار باشند. ما به دنبال سیاست بازدارندگی در قبال ایران هستیم.
آیا در یک سال گذشته سفر یا دیداری داشته اید که بعد ان بتوانید بگوئید: بسیار خوش گذشت؟
شاید تعریف و تعبیر من از لذت با سایرین تفاوت داشته باشد . من از تماس و گفتگو با دیگران لذت می‌برم. بنابراین برای من یک جلسه تنها نشستن دور یک میز با همکاران یا همتاهایم نیست. لذتی فراتر از این سخنان است .
و آیا این ملاقات‌های دو نفره را مثلا با مقام های پاکستان تا دولتمردان کشوری دیگر متفاوت می‌بینید؟
بله. ما در پاکستان راه طولانی برای رفتن داریم و البته پیشرفت‌های خارق العاده‌ای هم داشته ایم. من در پاییز انجا بودم و کارهایی انجام دادم که حتی خود رهبران منتخب پاکستان هم انجام نداده‌اند . ما در پاکستان شاهد تلاش‌های دیپلماتیک عمومی هستیم. اگر مردم در پاکستان باورهایی نادرست در خصوص ایالات متحده دارند، نمی‌توانیم تنها با خونسردی بگوئیم: "خوب پس شما اینگونه فکر می‌کنید؟" ما در پاکستان می مانیم و این رویه را تغییر می‌دهیم.
در کتاب " تغییر بازی " نوشته شده است که شما در گفتگو با باراک اوباما به او یاداور شده بودید که حضور شما در وزارت امور خارجه با توجه به اینکه رئیس‌جمهوری سابق همسر شما است ، سختی‌هایی به همراه خواهد داشت . درست است ؟
من این کتاب را نخوانده‌ام و در نتیجه نمی‌توانم در این خصوص نظر بدهم . اما بیل به شدت درگیر مسئولیت‌های خود در مرکزی است که به راه انداخته و همچنین تعهدی که در باب هایتی به سازمان ملل داده است . او مشاور بسیار خوبی برای من است . چرا که با نود درصد افرادی که من امروز با آنها در آمد و شد هستم ، آشنایی دارد . او از انگیزه‌‌ها و مشوق‌های این افراد هم به خوبی اطلاع دارد .
نیوزویک 23 آوریل / ترجمه : سارا معصومی
نظر شما