معضلی به نام "اون"

به گزارش خبرآنلاین، روزنامۀ وقایع اتفاقیه در تحلیلی پیرامون تازه ترین آزمایش هسته ای کره شمالی نوشته است: 

این دومین آزمایش هسته‌ای کره شمالی در سال 2016 بود و مخرب‌ترین بمبی که این کشور آزمایش کرد که عملکرد آن بین 10 تا 20 کیلوتن تخمین زده می‌شود. در بیانیه رسمی دولت کره شمالی که در آژانس خبری این کشور خوانده شد، اعلام شده است این آزمون «بررسی و تأیید ساختار و ویژگی‌های خاص پیشرفت» در کلاهک‌های هسته‌ای است که می‌تواند در «واحدهای توپخانه روی موشک‌های هواسانگ» نصب شود.

در این بیانیه به خانواده موشک‌های بالستیک با برد 300 تا هزار کیلومتر اشاره و در ادامه گفته می‌شود: «استانداردسازی کلاهک‌های هسته‌ای، کره شمالی را قادر به تولید انواع کوچک‌تر، سبک‌تر و کلاهک‌های هسته‌ای متنوع می‌کند.» علاوه بر آزمایش دو سلاح هسته‌ای در سال 2016، پیونگ‌یانگ، سال گذشته پیشرفت‌های قابل توجهی در برنامه‌های موشک‌های بالستیک خود نیز داشته است. پس از برخی مشکلات و شکست‌ها، زیردریایی نوپای راه‌اندازی‌شده کره شمالی موفقیتی بزرگ را در 24 آگوست به همراه آورد. موشک‌هایی که این زیردریایی حمل می‌کرد تا 500 کیلومتر پرواز کردند.

برای موشک‌های مستقر روی زمین آخرین آزمایش موفق کره شمالی به پنج سپتامبر باز‌می‌گردد که سه موشک «ای آر اسکاد» تا هزار کیلومتر را طی کرده و به سمت جزیره هوکایدو در ژاپن پرواز کردند. پیشرفت‌های همزمان کره شمالی در دو زمینه تکنولوژی سلاح‌های شیمیایی و سیستم‌های انتقال، به طور عام برای ثبات شرق آسیا و به طور خاص برای متحدان ایالات متحده یعنی کره جنوبی و ژاپن، یک تهدید عمده به حساب می‌آید. این آزمایش هسته‌ای باید یک بحث جدی را در مورد آینده سیاست ایالات متحده در قبال کره شمالی ایجاد کند. برای سیاست‌گذاران آمریکا، جذاب‌ترین یا سرراست‌ترین راه‌حل‌ها خطرات زیادی دارند یا بی‌اثر بودنشان ثابت شده است.

اعمال تحریم‌های بیشتر علیه کره شمالی یک واکنش سیاسی ملتمسانه است که شانس کمی برای موفقیت دارد. تحریم‌های سازمان ملل که از سوی شورای امنیت در اوایل ماه مارس 2016 مورد تأیید قرار گرفت، پیونگ‌یانگ را از انجام آزمایش هسته‌ای یا بهبود فناوری‌اش باز‌نداشت. اجرای تحریم‌های سختگیرانه‌تر می‌تواند فشار اقتصادی را بر رژیم پیونگ‌یانگ افزایش دهد اما کره شمالی نشان داده است توانایی سازگاری با تحریم‌هایی سخت‌تر را هم دارد. کره شمالی احتمالا منزوی‌ترین کشور از نظر اقتصادی و دیپلماتیک است. سخت است که تصور کنیم این ‌منزوی‌شدن تا کجا باید پیش برود که پیونگ‌یانگ به زانو دربیاید. چین آخرین حلقه زنده اقتصادی کره شمالی است، اما متقاعد‌کردن پکن به مهروموم‌کردن مرزهای اقتصادی‌اش با پیونگ‌یانگ برای به انزوای کامل فروبردن کره شمالی بسیار دشوار است. چین ممکن است فعالیت‌های کره شمالی را تأیید نکند اما داشتن برگ کره شمالی برابر نیروهای نظامی ایالات‌متحده مستقر در کره جنوبی، به‌عنوان یک ضرورت استراتژیک برایش مهم است.

به همین دلیل است که چین مایل به حمایت تحریم‌های سازمان ملل است اما تمایلی برای منفصل‌کردن آخرین حلقه زنده اقتصادی کره شمالی ندارد. بدتر‌شدن روابط ایالات متحده و چین به علت اختلافات در دریای چین جنوبی و گسترش دفاع ضد‌موشکی در کره جنوبی، انگیزه اندکی را برای پکن در همکاری با ایالات متحده درباره تشدید تحریم‌ها باقی می‌گذارد. استقرار تادهای اضافی (موشک‌های دفاعی) ممکن است توان دفاعی کره جنوبی در حملات هسته‌ای کره شمالی را بهبود ببخشد اما برخی ریسک‌ها را نیز در پی خواهد داشت. سیستم‌های دفاع موشکی نمی‌تواند به طور کامل برای کره جنوبی مصونیت به همراه آورد، ضمن اینکه برای کره شمالی این انگیزه و توانایی را ایجاد می‌کند که موشک‌های هسته‌ای خود را پیشرفت دهد و پیچیده‌تر کند. این می‌تواند به یک مسابقه تسلیحاتی بین سلاح‌های هسته‌ای کره شمالی و توان دفاعی کره جنوبی منجر شود.

در این میان، ایالات متحده ممکن است دفاع موشکی را به‌عنوان یک سپر برای محافظت از متحدان خود در برابر کره شمالی لازم بداند اما عواقب تکیه به این سپر دفاعی، گسترش زرادخانه هسته‌ای چین است. چین نیروی هسته‌ای نسبتا کوچک اما مرگبار دارد. تلاش برای بازگرداندن کره شمالی به میز مذاکرات نیز بسیار سخت خواهد بود، به ویژه بعد از اینکه پیونگ‌یانگ به این پیشرفت‌های تکنولوژیک دست یافته است. از لحاظ سیاسی، فرصت خوبی است که هرگونه مذاکره در برابر آزمایش‌های هسته‌ای تبدیل به مجالی برای «باج‌خواهی هسته‌ای» کره شمالی شود.

ایالات متحده همچنین فاقد منابع نفوذ بر کره شمالی در مذاکرات احتمالی است. استفاده از اهرم برداشتن تحریم‌ها هم قدرت کمی در برابر پیونگ‌یانگ دارد که به نقطه عطف هسته‌ای و نظامی دست یافته است. حذف اتحاد آمریکا با کره جنوبی در ازای خلع سلاح هسته‌ای کره شمالی نیز گزینه‌ای بعید به نظر می‌رسد. سؤال درباره آنچه باید درباره کره شمالی انجام شود در مرکز توجهات دولت ایالات متحده خواهد بود. درحالی که هیچ راه ساده‌ای برای ایالات متحده درباره حل مشکل کره شمالی وجود ندارد، باید راه‌حلی برای حفظ وضعیت موجود و جلوگیری از افزایش درگیری‌ها به سمت یک جنگ تمام‌عیار پیدا شود. کیم جونگ اون، یک دیکتاتور خطرناک است اما نه الزاما از نوع غیرمنطقی‌اش. ایالات متحده باید به وضوح مشخص کند که اولین استفاده از سلاح هسته‌ای به وسیله کره شمالی به معنای نابودی کامل رژیم کیم خواهد بود. بهبود زرادخانه هسته‌ای کره شمالی به معنای ایجاد خطرات جدید است که ایالات متحده باید به آن رسیدگی کند اما به این معنی نیست که هنوز شیوه بازدارندگی مرده است.

52311