پارلمان جای قهرمان‌سازی نیست...!

ایده تشکیل شورای فراکسیون عالی تنها به عنوان یک پیشنهاد مطرح شده است و هرگز نمی توان آن را یک موضوع قطعی تلقی کرد.

فراکسیون ها در مجلس هر کدام به نوعی مجزا فعالیت های خود را انجام می دهند، فراکسیون امید و فراکسیون ولایت دستور کار خود را دارند؛ ما با دوستانمان در دو فراکسیون رفاقت و دوستی داریم اما هر یک دارای یک تفکر مستقل و مشخص هستیم.

با این اوصاف طبیعتا اقداماتی که در مجلس انجام می دهیم صرفا بر اساس نظرات جمعی فراکسیون های متبوع خودمان است. شاید بتوان گفت دوستانی که این ایده تشکیل شورای عالی فراکسیون را مطرح کردند تا حدودی به دنبال قهرمان سازی از خود هستند و نحوه گفت و گوی آنها نیز به گونه ای است که گویی همه با نظرات ایشان موافقند .

بنده تحت هیچ شرایطی نمی توانم بپذیرم که دو فراکسیون با سازکار و تحت دو عنوان متفاوت در کنار هم قرار گیرند. ما این موضوع را در رای گیری در صحن علنی مجلس مشاهده کردیم. گاهی نظرات در شکل کلی و مسائل فرعی مثلا در حوزه دفاع از انقلاب ممکن است یکی باشد اما در جزییات مانند مباحث اقتصادی، اداره کشور و ....نظرات در فراکسیون ها به شدت متفاوت است  و بسیار بعید است که به یک جمع بندی برسد. اصلا به همین خاطر است که دوستان عضو فراکسیون و با عناوین جدایی شدند.

 این مسئله که در بعضی رای گیری ها فراکسیون ولایت و گاهی فراکسیون امید رای می‌آورد به آن دلیل است که افراد برای استان خود انتخاب می‌شوند و لذا وقتی مجمع استان فردی را برای نظارت بر امر به معروف و نهی از منکر و یا عضو شورای برنامه ریزی استان و... انتخاب می کنند طبیعتا مجلس نیز هماهنگ با آن رای می‌دهد.

نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس