اخیرا در جمعی از علمای اهل سنت که در مجمع التقریب حضور داشتند و مساله شهادت را پرسیدند، پاسخ داده شد که جریان شهادت حضرت زهرا(س) مانند سایر مسایل دیگر یک بحث علمی و تاریخی است. اثبات و نفی آن نیاز به بررسی و تحقیق بدون تعصب دارد اگر در پی تحقیق به این نتیجه رسیدیم که چنین حادثه ای واقع شده است. نتیجه آن روشن است و اگر به این نتیجه رسیدیم که جریان شهادت و حوادث پس از رحلت پیامبر(ص) یک واقعیت است پذیرش آن قهری است و لیکن باید هر شخص و یا گروهی به نتیجه تحقیق گروه دیگر احترام بگذارد و علیه نظریه مقابل هجمه ای نداشته باشد و نباید بیان واقعیت ها را به معنای اهانت بدانیم.
برای بررسی جریان حوادث پس از رحلت پیامبر(ص) یا به منابع شیعه و یا منابع اهل سنت مراجعه می کنیم ، در روایات شیعه جریان شهادت به صورت شفاف بیان شده است، و در منابع روایی و تاریخی اهل سنت به چند صورت بیان شده است:
الف)گروهی مثل ابن ابی شیبه جریان پس از پیامبر را به طور مفصل در المصنف نقل می کند و در این روایت مساله تهدید از سوی عمربن خطاب به صراحت ذکر شده است که این روایت در منابع حدیثی و تاریخی دیگر نیز آمده است.
ب) گروهی به غضب و ناراحتی حضرت زهرا نسبت به خلفا وبه اختصار به آن پرداخته اند. نظیر: بخاری، وی به صراحت نقل می کند حضرت زهرا(س) از خلیفه ناراحت بود و بر او غضب کرد به گونه ای که هرگز با او سخن نگفت و وصیت فرمود که در شب جنازه آن حضرت دفن شود و کسانی که به آن حضرت ظلم کردند در تشییع جنازه شرکت نکنند . این روایت مطابق روایات شیعه است.
نمونه دیگر از بلاذری است که از قول خلیفه اول نقل میکند در هنگام مرگ آرزو می کرد : ای کاش به خانه حضرت زهرا حمله نمی کرد هر چند برای جنگ بسته شده بود.
ج) گروهی مثل جوینی به شهادت و حتی سقط جنین تصریح کرده است.
انکار اصل این حادثه انکار یکی از بدیهیات تاریخ است. از این رو برخی از نویسندگانی که مخالف جریان شهادتند می گویند: این هجمه به خانه حضرت زهرا(س) محقق شده اما برای حفظ خلافت و بیعت بوده است و بدین جهت توجیه می کنند. از این رو کسانی که با طرح مساله غیرت و شجاعت حضرت علی می خواهند در جریان حوادث پس از رحلت تردید ایجاد کنند ، صحیح نیست زیرا این حادثه همان گونه که گفته شد سند تاریخی و روایی قوی در بین شیعه و اهل سنت دارد.
نظر شما