«من حدود چهار سال پیش سخنرانی‌ای کردم و یک مورد از یک رشوه‌ای را در وزرات نفت كه براي من مسجل شده بود و کپی چکش را ديدم، بازگو کردم. دولت وقت من را دوبار به دادگاه ویژه روحانیت کشاند، تحت‌عنوان نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی که من با لبخند به قاضی گفتم من مثل یک طبیبم که متوجه يك غده و تومور شده‌ام، شما به جای این‌که تومور را خارج کنید، دارید طبیب را محاکمه می‌کنید.»
چند دقیقه‌ای از خواندن این خبر نمی‌گذشت که صدقه‌سری شبکه‌های اجتماعی، تصویری از اشک‌های محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه در محرم سال گذشته و گلایه دکتر هاشمی از انتشار این عکس و البته توضیحات تمسخرآمیز آن در مورد جایزه صلح نوبل و نامزدی دکتر ظریف به دستم رسید و نکته جالب اینجا بود که این عکس نه از سوی کانال بی نام و نشان و سایت‌های زیرپله‌ای، بلکه از سوی رسانه‌ای مشهور و معتبر منتشر شده بود. ناخوداگاه به یاد جنجال روز پنجشنبه و دست دادن خانم ابتکار با خانم وزیر امور محیط زیست آلمان و الباقی قضایا افتادم و کمی که بیشتر عقب رفتم به عکس دکتر نوبخت که در مجلس ختم برادر به شدت متاثر است و متن تمسخرآمیز آن درباره وضعیت اقتصادی که آن هم توسط سایتی به‌نام منتشر شده بود برایم تداعی شد. نکته اینجاست که تمام این اتفاقات در کمتر از یک هفته افتاده است و این یعنی دیگر نام ا تفاق و اشتباه سهوی هم نمی‌توان بر آن گذاشت.
همه این مثال‌ها نمونه بارزی از تخریب شخصیت آن هم تخریب شخصیت دولتمردانی است که نجابت و سعه‌صدرشان تا بدان‌جاست که تمامی کنایه‌ها و غلوها و ...حقوق‌های نجومی را به جان خریدند و تا جایی پیش رفت که حتی از شبکه‌های اجتماعی برای هوشیار کردن دولت و توقف تخلف تشکر کرد ند، اما راه شکایت به قو قضاییه و تهدید و ارعاب رسانه‌ها را نرفتند.
همه این عکس‌ها تخریب شخصیت افرادی است که در طوفان سهمگین همه هجمه‌ها صبورانه ایستادند و باز هم رسانه‌ها را بازوی دولت و رکن چهارم دموکراسی می‌دانند.
فراموش نکنیم که در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که وام‌دار نام اسلام است. در این جامعه اخلاق حرفه‌ای رسانه «مسئولیت اجتماعی روزنامه‌نگار و رعایت مصالح عموم، توجه به حق مردم در دستیابی به اطلاعات سازنده و مفید، شجاعت در نقل حقایق، تاكید بر صداقت و عینیت خبر و احتراز از تحریف اخبار، توجه به اعتبار روایی منبع خبر، خودداری از مكر و خدعه در خبر، حفظ حرمت و حریم فرد و جامعه و در عین حال انتقاد سالم و عمل به وظیفه امانتداری جامعه است.»
و فقط ای‌کاش که همکاران رسانه‌ای من قبل از انتشار چنین عکس‌هایی کمی هم به اخلاق حرفه‌ای رسانه‌ای فکر کنند. فراموش نکنیم که فضای تخریب در رسانه‌های مجازی امروز فضای وسوسه‌برانگیز و مخاطب‌پسندی است اما واقعا به چه قیمتی؟
نظر شما