حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی افزود: کربلا دو بُعد دارد، یکی کشتن حسین(ع) و دیگری انتقام از علی(ع). آن ها که در مقابل سیدالشهدا ایستاده بودند، می دانستند که او نوه پیغمبر(ص) است و همان روز در نماز خویش بر محمد(ص) و فرزندانش درود فرستاده بودند، اما بغض علی را چه کنند؟ با کینه محمد(ص) و اهل بیتش چه سازند؟
وی ادامه داد: آنگاه که امام حسین(علیه السلام) تمام یاران خود را از دست داد و برای جنگ، آهنگ دشمن نمود؛ برای آخرین بار و برای اتمام حجت خطاب به آنان فرمود: «یا وَیْلَکُمْ اَتَقْتُلُونِی عَلی سُنَّه بَدَّلْتُها؟ اَمْ عَلی شَریعَه غَیَّرْتُها، اَمْ عَلی جُرْم فَعَلْتُهُ، اَمْ عَلی حَقٍّ تَرَکْتُهُ»؛ وای بر شما! چرا با من می جنگید؟ آیا سنّتی را تغییر داده ام؟ یا شریعتی را دگرگون ساخته ام؟ یا جرمی مرتکب شده ام؟ و یا حقّی را ترک کرده ام؟
وی در پایان آورده است: دشمنان با کمال وقاحت خطاب به امام(علیه السلام) گفتند: «اِنّا نَقْتُلُکَ بُغْضاً لاِبِیکَ»؛ بلکه به خاطر کینه ای که از پدرت به دل داریم، با تو می جنگیم و تو را می کشیم.
۲۹۲۹
نظر شما