سرفصل​های سیاست​های سینمایی از قول جواد شمقدری

به گزارش خبرآنلاین، جواد شمقدری در بخش ابتدایی سخنان خود درباره تغییرات ایجاد شده در دفترچه سیاست​های سینمایی سخن گفت و در ادامه به سئوالات خبرنگاران در مواردی چون بخش​های مختلف سیاست​های سینمایی، روابط معاونت سینمایی و خانه سینما و حضور فیلم​های ایرانی در جشنواره​های جهانی سخن گفت.

بخش​هایی از صحبت​های معاون امور سینمایی وزیر ارشاد در این جلسه به این شرح است:

• - گفته شده تنها دستاورد معاونت سینمایی در این ماه​ها رفع توقیف تعدادی فیلم سینمایی بوده که این واقعاً​ بی​انصافی است. اتفاقاً بیان این گفته​ها از سوی برخی دوستان که باید نگاه منصفانه​تری داشته باشند، ناخوشایند است. رفع توقیف فیلم​ها فقط اصلاح یک نظر کارشناسی غلط بود.
• - استفاده از واژه فیلمفارسی برای فیلم​های سخیف کاری نادرست و توهین به فرهنگ و هنر ایران است. افرادی خودباخته نسبت به غرب که نگاه تحقیرآمیزی به فرهنگ خود داشتند این واژه را باب کرده​اند. اگر ما غیرت و حیثیت دینی داریم نباید از این واژه استفاده کنیم.
• - موجی این روزها راه افتاده که سینمای ایران را در گرداب فساد و لودگی می​بیند. این​ها به گونه​ای مطرح می​شود که وقتی فردی از بیرون سینما این​ها را بخواند تصور می​کند مدیریت جدید این فضا را به وجود آورده است. ما نخواستیم در این مدت بگوییم که در دوره​های قبل چه بر سر سینما آمده؛ سینما هشت سال با شتاب و عالمانه و چهار سال به صورت سهوی در ورطه سینمای نازل افتاد و در این مدت بسیار سکوت کردیم. اگر قرار باشد کسی از گذشته انتقاد کند ما محق​تر هستیم.
• - تحقیقی به نام هشت سال سینمای اصلاحات داشتیم که اگر به آن نگاه کنیم می​بینیم در آن هشت سال چه بر سر سینما آمد. اما را دیکتاتور نامیدند. چه کسانی سینمای دفاع مقدس و سینمای کودک را از دور خارج کردند؟ افتخار من این است که 12 سال است فیلم نساخته​ام و این فیلم نساختن از مستندسازی در من در جبهه هم مهمتر بوده است. چه کسانی سینمای ایران را به وضعیت نامطلوب کنونی رساندند؟
• - مدیریت سینمایی در دوره قبل اسیر زیرساخت​هایی بود که پیش از این به وجود آمده بود. ما تلاش می​کنیم این زیرساخت​ها را تغییر دهیم. همه باید به هم کمک کنیم و با نقد عالمانه و دلسوزانه مشکل نداریم.
• - نقدهایی به دفترچه سینمایی صورت گرفت و جلساتی با دوستان سینمایی داشتیم. عمده نقدها حول محور ابهامات موجود در تصمیم​گیری برای فیلم​​های اکرانی و غیراکرانی، ضوابط و شاخصه​ها و مراجع تصمیم​گیری و سازوکارها بود.
• - کارگردانی می​تواند تهیه​کننده فیلم اکرانی خود باشد که رضایت​نامه​ای از سرمایه​گذار فیلم قبلی خود داشته باشد و آن را به شورای صدور پروانه ساخت ارائه کند. همچنین کارگردانی که دو فیلم غیراکرانی موفق ساخته باشد می​تواند فیلم مجوز ساخت یک فیلم اکرانی بگیرد.
• - رده​بندی کارگردانان و تهیه​کنندگان بعد از جشنواره فجر هر سال اتفاق می​افتد، گروهی متشکل از نمایندگان کانون کارگردانان سینمای ایران، انجمن مدیران تولید، تشکل تهیه​کنندگان، دستیاران کارگردان و ... در مورد رده​بندی کارگردانان و تهیه​کننندگان نظر می​دهند.
• - این عین دموکراسی است که مردم کشور ما برای دیدن فیلم​ها محرم باشند و بیگانگان نامحرم. همه فیلم​​ها برای پخش در ایران مشکلی ندارند اما ما نمی​خواهیم همانند گذشتگان شرایط پخش فیلم را در داخل از آثار گرفته و آن​ها را راهی جشنواره​های خارجی کنیم. در مورد کارگردانانی که بدون اجازه ما این کار را انجام دهند تصمیم حداقل یکسال ممنوع​الکاری آنان خواهیم گرفت.
• - فیلم​های غیراکرانی فقط امکان اکران عمومی ندارند و حتی می​توانند از امکان اکران محدود استفاده کنند و شورای هنر هم تصمیم گرفته تا یک سوم فیلم​های مورد نیاز تلویزیون برای پخش به این ترتیب تامین شود.
• - فیلم کمدی فیلم خوبی است. ساخت فیلم کمدی سخت است و شاید همین مسئله موجب می​شود تا خطاهایی را در این کارها شاهد باشیم که به اعتقاد من باید این خطاها را پذیرفت.
• -اگر امسال فیلمی از سینمای ایران در جشنواره کن حضور ندارد، به تصمیم هیئت انتخاب آن جشنواره بازمی​گردد و آنان باید در این زمینه پاسخگو باشند، هرچند ما عباس کیارستمی را به عنوان فیلمسازی که کشور خود را دوست دارد، نماینده ایران می​دانیم.