غلامعلی حدادعادل که پس از واگذاری کرسی ریاست مجلس به علی لاریجانی، روزه سکوت اختیار کرد؛ حضور کمرنگی در صحن و راهروهای مجلس دارد. چه آنکه نخستین اظهار نظرش در صحن علنی مجلس، 6 ماه پس از آغازبکار مجلس هشتم بود. آنجا که او به عنوان رئیس کمیسیون فرهنگی در دفاع از دو فوریت لایحه «حمایت از شرکتهای دانش بنیان»، قفل سکوت خود را شکست و در موافقت با آن سخن گفت. او در این ایام همواره با لبخند از مقابل خبرنگاران می‌گذشت و در مواجهه با سؤالات پیاپی آنان به شوخی می‌گفت که «روزه سکوت گرفته‌ام!».
اگرچه طیبه ماهروزاده همسر حدادعادل در تشریح بخشی از زندگی خصوصی‌اش با او گفته بودکه حدادعادل "هر وقت عصبانی می‌شوند سکوت می‌کند" اما سکوت او با لبخند همراه بود که نشانی از عصبانیت نداشت. او که همواره با احترام و اکرام با خبرنگاران مواجه می‌شود، معمولاً از درب هیأت رئیسه عبور و مرور می‌کند و هربار که "گذری" از راهروهای سبز مقابل درب اصلی صحن علنی رفت و آمد می‌کند و به طبع با استقبال بسیار خبرنگاران مواجه می‌شود، پس از گپ وگفت با انان، به سؤالاتشان به طنز پاسخ می‌دهد. اما خبرنگاران از خیر او نمی‌گذرند و آنقدر سؤال می‌کنند که او ناگزیر از تغییر مشی مطایبه‌منشانه‌اش به اظهار نظرهای جدی می‌شود.
دیروز نیز چنین شد. او که با لبخند و تبریک سال نو می‌خواست به نوعی از زیر بار سؤالات پیاپی خبرنگاران شانه خالی کند، در پاسخ به اینکه چرا اصولگرایان اصرار دارند با یک کاندیدا وارد عرصه انتخابات شوند، گفت: برای اینکه اصولگرایان پس از سال 76 عاقل شده‌اند و نمی‌خواهند صحنه انتخابات زیاد شلوغ شود.
اشاره وی به انتخابات دوم خرداد 76 بود که خاتمی در آن پیروز میدان بود. در آن انتخابات، عرصه کاندیداهای اصولگرایان خیلی هم شلوغ نبود و آنها فقط با سه کاندیدای زواره‌ای، ناطق نوری و محمدی ری‌شهری به مصاف خاتمی رفتند. اگرچه تعدد کاندیداهای اصولگرا در آن انتخابات زمینه‌ساز شکستشان شد اما در انتخابات سال 84 آنها با پنج کاندیدا در مقابل سه کاندیدای اصلاح‌طلبان وارد عرصه شدند و این بار تعدد کاندیداهای اصولگرا، شکستشان را به دنبال نداشت. شاید به همین خاطر است که حدادعادل تجربه خرداد 76 را یادآور می‌شود تا آن شکست دوباره تکرار نشود.
به گفته وی اگر قرار باشد که یک جریان چه اصولگرا و چه اصلاح‌طلب در انتخابات پیروز شود باید تدبیری کند تا آرای خود را به دست خویش نشکند. این توصیه وی جامع‌الاطرف بود و مخاطبان این پند رئیس پیشین مجلس را هر دو طیف سیاسی کشور تشکیل می‌دادند.
البته او باز هم به شوخی خطاب به خبرنگارانی که به دورش حلقه زده بودند، گفت: مگر اینکه شما اصرار داشته باشید که رأی یک جناح شکسته شود.
حداد عادل از سلیقه انتخاباتی مردم طی 8 سال گذشته یاد کرد که در انتخاباتی همچون شوراها، ریاست جمهوری و مجلس به منصه ظهور در آمده است.
او بر این اساس چنین نتیجه‌گیری کرد که "در حال حاضر مردم چنین ترازویی را در دست دارند و حال بستگی دارد که در این ترازو دیدگاههای نامزدهای انتخاباتی دوره جدید چه وزنی پیدا می‌کند. وقتی می‌توان نسبت به میزان موفقیت نامزدها داوری کرد که دیدگاههای آنها بیان شود و مردم ببینند این دیدگاه‌ها با سلیقه‌ای که در انتخابات اخیر انتخاب کرده‌اند همخوانی دارد یا نه؟
به این ترتیب او پیشاپیش آرای مردم به اصولگرایان را نیز پیش‌بینی کرد. وی همچنین در پاسخ به اینکه آیا اصولگرایان به خاطر منافع جناحی، منافع ملی را نادیده می‌گیرند یا نه؟ گفت: اصولگرایی یعنی تامین منافع ملی.
بالاخره او توانست با لبخند و بیان اینکه «به خدا کار دارم، باید به کمیسیون بروم»، خود را از جمع خبرنگاران برهاند. این سومین حضور حدادعادل در جمع خبرنگاران در راهروهای مجلس هشتم بود. یکبار پس از استیضاح کردان و بار دیگر پس از برگزاری مراسم «سی‌امین سال قانونگذاری» او به سؤالات خبرنگاران پارلمانی پاسخ داد. حال آنکه او در دو سال پایانی از دوران ریاستش در مجلس هفتم هر دو هفته یکبار نشستی مطبوعاتی ترتیب می‌داد و با اهدای گلهای یاس و نرگس، پذیرای سؤالات خبرنگاران بود.
اما این ادیب سیاستمدار پس از آنکه عطای کرسی ریاست را به لقایش بخشید، یکی از کرسی‌های ساده هرم سبز بهارستان را برگزید تا در طول ماهها سکوتش در مجلس، تنها کسی که صدایش را در صحن می‌شنود، حسین فدایی دیگر نماینده اصولگرای تهران باشد که در صندلی کناری او سکنی گزیده است. اگر چه در طول جلسات علنی مجلس مذاکرات دو نفره این نمایندگان دیده می‌شود و گاه دیگر چهره‌های مجلس اعم از اصلاح‌طلب و اصولگرا نیز به جمع آنها می‌پیوندند اما حداد عادل تمایلی به اظهار نظر درباره موضوعات در دستورکار مجلس ندارد. کما اینکه در تمامی فصل بودجه نه حرفی زد و نه پیشنهادی برای اصلاح لایحه بودجه در صحن علنی داد.
تنها حرکت مشهود وی در قالب وظایف نمایندگی‌اش یک تذکر کتبی به وزیر نفت بود که در ماههای آغازین مجلس هشتم نسبت به شلوغی صف‌های پمپ بنزین و نارضایتی مردم، ارائه شد.
نظر شما