خانه سینما در آستانه دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری برای روشن شدن مواضع کاندیداها در قبال سینما، هفت سؤال مطرح کرد تا هر یک از نامزدها با پاسخ به این سؤالات نشان دهند چه برنامه‌ای برای سینما دارند و به این عرصه چطور می‌نگرند؛ اقدامی که با نظر موافق سینماگران هر دو جناح چپ و راست قرار گرفته است.
پاسخ به هر یک از هفت سؤال موجود در این پرسش‌نامه روشنگر دیدگاه‌های کاندیدا نسبت به سینما خواهد بود و ظرافتی که در طرح سؤال‌ها به کار رفته موجب می‌شود فردی که در جایگاه پاسخگو قرار می‌گیرد کمتر فرصتی برای کلی‌گویی داشته باشد نکته‌ای که در آغاز و پایان این پرسش‌نامه به آن اشاره شده نیز تأکید بر آن دارد که این بار سینماگران به دنبال جواب‌های روشن و دقیق‌اند و نمی‌خواهند شنونده کلیاتی باشند که در نهایت می‌توان به راحتی از اجرای آن سر باز زد.
سجادپور: خروج خانه سینما از موضع انفعال
علیرضا سجادپور، دبیر هیأت اسلامی هنرمندان، درباره اقدام خانه سینما مبنی بر ارائه این پرسش‌ها از نامزدهای دهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری می‌گوید: «هرگونه فعالیت سینمایی که منجر به پرشور شدن انتخابات به‌خصوص حضور افراد شاخص جامعه و فرهنگیان و اساتید در انتخابات شود کار بسیار خوبی است و موجب می‌شود تا انتخاباتی که در خردادماه برگزار می‌شود هرچه داغ‌تر شود. با این تحلیل حرکت خانه سینما را نیز حمایت می‌کنم.»
او با اشاره به لزوم گرم‌تر شدن فضای انتخاباتی می‌گوید: «اگر خانه سینما نسبت به این اتفاق مهم کشور بی‌تفاوت عمل می‌کرد آن وقت موجبات ناراحتی فراهم می‌شد. اعضای خانه سینما نیز همانند یک شهروند باید در انتخابات شرکت کنند. با اینکه گرایش سیاسی من مشخص است و واضح است که به کدام کاندیدا رای می‌دهم اما حتی نمی‌خواهم همه به کاندیدای مورد نظر من رای بدهند، بلکه خواستار حضور پرشور افراد در این دوره از انتخاباتم. با توجه به اقدامی که خانه سینما انجام داده، می‌بینیم که این نهاد صنفی سینمایی از موضع بی‌تفاوتی خارج شده و رویکرد مناسبی نسبت به انتخابات اتخاذ کرده است.»
او سینما را هنر پیشتاز در سطح جهان می‌نامد و می‌گوید: «سینما به عنوان هنر پیشتاز جامعه و سینماگران به‌عنوان هنرمندان پیشتاز (حالا درست یا غلط) باید درباره مسائل کلان کشور نیز موضع داشته باشند. با در نظر گرفتن اهمیت این نکته جای خالی سؤالاتی که به مسائل کلان کشور بپردازد در سؤالات مطرح شده از سوی خانه سینما احساس می شود.»
او ادامه می‌دهد: «البته وقتی سؤالات از سوی خانه سینما مطرح می شود می‌توان تا حدودی صنفی بودن آن را پذیرفت اما به طور کلی دو نقص را در مجموعه این سؤالات مشاهده می‌کنم؛ یکی از این نقص‌ها مربوط به تمرکز سؤالات فقط به حوزه سینماست. به این شکل آحاد مردم چنین تصور می‌کنند که سینماگران نسبت به سرنوشت و شرایط دیگر اقشار جامعه بی‌تفاوت هستند.»
او دیگر اشکال را منفی بودن مواضع در سؤالات عنوان می‌کند و می‌گوید: «به جای اینکه سؤالات از موضعی مثبت مطرح شود. مثلاً به برنامه های ریاست جمهوری برای عرضه جهانی سینمای ایران و پیشرفت این عرصه اشاره شود، می‌بینید که سؤالات از موضعی منفی مطرح شده است. اما با وجود همه این دو نقص آنقدر اقدام صورت گرفته را مثبت می‌دانم که ترجیح می‌دهم بیشتر نکات مثبت موجود در آن مورد توجه قرار بگیرد.» سجادپور نگاهی مثبت به اقدام خانه سینما دارد و معتقد است حضور این‌چنینی هنرمندان در عرصه انتخابات می‌تواند نتایجی مثبت به همراه داشته باشد.
نجفی: دوری از جوابگویی متافیزیکی
محمدعلی نجفی عنوان نخستین مدیر سینمایی ایران را پس از انقلاب اسلامی به خود اختصاص داده است. او در سال 1384 نیز ریاست هیأت مدیره خانه سینما را بر عهده گرفت. نجفی به عنوان فعال صنفی و مدیریتی سینما، سؤالات مطرح شده از سوی خانه سینما درباره مواضع کاندیداهای ریاست جمهوری در مقابل سینما را «فوق‌العاده» ارزیابی می‌کند.
او خواستار پاسخگویی دقیق نامزدهای انتخاباتی است و می‌گوید: اگر نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری به سؤالات مطرح شده از سوی خانه سینما پاسخ‌های متافیزیکی و کلی ندهند می‌توانیم امیدوار باشیم مواضع دقیق آنها در مورد سینما بشنویم. او ادامه می دهد: ترکیب سؤالات و جزئیات مطرح شده در آن فوق‌العاده است. امیدوارم حرف‌های نامزدها شامل کلیاتی نشود که نتوان به هیچ استنباطی رسید. نجفی در پایان سخنانش اظهار داشت: ما پاسخ‌های سؤالات را از سوی محمود احمدی‌نژاد می‌دانیم و می‌خواهیم که دیگر نامزدها پاسخ خود را به این سؤالات ارائه دهند. عملکرد دولت آقای احمدی‌نژاد نشان‌دهنده مواضع ایشان نسبت به سینما بوده است.
اقدام حساب شده سینماگران
خانه سینما در دوره مدیریت محمدمهدی عسگرپور دست به اقدامات قابل توجهی زده که دو فعالیت شاخص آن تنظیم قانون نظام سینمایی و طرح سؤال از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری است. مقدمه و مؤخره قانون نظام سینمایی که از سوی خانه سینما به رئیس‌جمهور ارائه شده، نشان‌دهنده مواضع این نهاد صنفی در جامعه و فعالیت‌های آن است. بر همین اساس سینماگران این بار خواستار پاسخگویی نامزدهای ریاست جمهوری شده‌اند تا بتوانند شرایط انتخاب درست برای اعضای خود در انتخابات را به وجود آورند.
اشاره به مواردی چون نوع نگاه رئیس‌جمهور به ممیزی مبلغ بیمه بیکاری هنرمندان، نظر کلی آنان درباره سینما و جایگاه این هنر، به دور از هرگونه موضع‌گیری تمایل سینماگران را به اطلاع از نگاه‌های نامزدها به سینما دارد. شاید این اقدام خانه سینما دیگر اهالی فرهنگ را نیز به تکاپو وادارد؛ متولیان صنفی کتاب، موسیقی، تئاتر و هنرهای تجسمی نیز می‌توانند صریح و شفاف، خواسته‌های خود را از رئیس‌جمهور احتمالی‌شان جویا شوند؛ شاید این کار مقدمه‌ای برای کارایی سیاسی اصناف در جامعه‌ای شود که احزاب، نقش چندانی در سیاست و تصمیم‌گیری‌های سیاست‌مردان آن ندارند.
نظر شما