اينجا موزه سنگ فارس و عمارت هفت تنان در شيراز است. مكاني تاريخي كه در دامنه كوه چهل مقام در محلهاي كه امروزه آن را هفت تن مي نامند، واقع شده است. وجه تسميه آن به هفت تنان به دليل وجود قبر هفت عارف گمنام است كه در آنجا مدفون شده اند.تكيه يا آرامگاه هفتتنان، شباهت بسياري به عمارت ديوانخانه دارد و به دو قسمت شمالي و جنوبي تقسيم مي شود كه قسمت شمالي عمارت دوطبقه است و در طبقه اول آن تالاري مرتفع با دو ستون سنگي يكپارچه ساخته شده و برروي آنها با رنگ روغني، نقش هايي ترسيم شده كه بر اثر گذشت زمان به تدريج محو شده است. در طبقه دوم اين عمارت نيز دو گوشواره ساخته شده است. در حياط اين تكيه نيز دو قبر بزرگ سنگي قرار دارد و نزديك به حوض هم 7 سنگ قبر يك اندازه ديده ميشود كه روي آنها نام و نشاني ذكر نشده است به طوري كه شش عدد از اين قبور در يك رديف قرار دارد و يكي ديگر در نزديكي آنها واقع شده است.
سنگ هاي موجود در اين گنجينه متعلق به قرون سوم تا يازدهم هجري قمري است كه با انواع خطوط كوفي، ثلث، تعليق، نستعليق و نسخ تزئين شده است.
بنابر اين گزارش، با اينكه در موزه سنگ هفت تنان آثار منحصربه فردي قرار دارد و مي تواند به محل مناسبي براي حضور گردشگران تبديل شود و يا مركز تحقيقاتي براي پژوهشگران و دانشجويان در رشتههاي هنرهاي تجسمي باشد، هم اينك در انزواست به طوري كه با ورود به اين بناي ملي ميتوان ردپاي بي مهري ها و بي توجهي ها را در اين مجموعه به وضوح ديد. بنايي كه عنوان موزه تخصصي سنگ را يدك مي كشد، سنگ هايش در آستانه تخريب و فرسودگي شديد است و عوامل محيطي و گاهاً عوامل انساني تهديد جدي براي اين مجموعه ارزشمند است و آن طور كه برخي از فعالين حوزه ميراث فرهنگي و گردشگري مي گويند؛ وضعيت موجود موزه سنگ هفت تنان در شأن يك موزه تخصصي نيست و بايد هرچه سريعتر موزه ساماندهي گردد چرا كه در حال حاضر سنگهاي موجود در اين عمارت در معرض آسيب هاي جدي قرار دارد و پوسيدگي و فرسودگي را مي توان به وضوح در اين آثار ارزشمند تاريخي ديد.
به گفته اين فعالين، منتقل شدن سنگهاي تاريخي از محوطه هاي باستاني سراسر فارس به اين محل منجر به حفاظت نشده چرا كه همواره اين سنگ ها در معرض باد و باران و حتي عوامل انساني قرار دارد و تنها مي توان عنوان نمايشگاه را به اين موزه داد كه سنگ هاي تاريخي به صورت نامنظم در كنار يكديگر قرار گرفته است.
در اين رابطه محمودي مدير موزه سنگ هفت تنان به خبرنگار ما ميگويد: در حال حاضر نزديك به 300 سنگ تاريخي در اين موزه نگهداري مي شود كه قدمت اين آثار به دوره هاي پيش از تاريخ، تاريخي و اسلامي مي رسد.
وي اضافه مي كند: قديمي ترين سنگ هاي اين مجموعه مربوط به تابوت هاي متعلق به دوره ايلاميان است كه در محوطه قصر ابونصر كشف و به اين محل منتقل شده است. محمودي با بيان اينكه قبول داريم سنگ هاي موجود در موزه فرسوده شده است، مي گويد: شايد يكي از بهترين روش ها براي نگهداري و حفاظت اصولي تر اين سنگ ها، محصوركردن آنها در قاب شيشهاي است.وي مي افزايد: اين سنگ هاي تاريخي و ارزشمند، منابع تحقيقات پژوهشگران و دانشجويان بسياري است چرا كه هريك داراي خطوط و نقوش منحصربه فردي است كه بايد مطالعات گسترده اي هم برروي آنها صورت گيرد.
وي همچنين با بيان اينكه پوشش شيشه اي برروي سنگ ها ميتواند تاثير بسزايي در حفاظت اين آثار داشته باشد، مي گويد: حفاظت از اين سنگ ها يك ضرورت است زيرا هريك از آنها داراي ويژگيهاي خاصي است.محمودي همچنين مي افزايد: با توجه به اينكه خطوط و نقوشي كه در اين سنگها وجود دارد داراي ارزش فراواني است، اين محل مي تواند به مركز تحقيقاتي مهمي براي دانشجويان تبديل شود.مدير موزه سنگ هفتتنان در ادامه اضافه مي كند: بناي موزه متعلق به دوره زنديه است هرچند كه قدمت اين محوطه (باغ) و قبور موجود به قبل از اين دوره تاريخي برميگردد.
46
نظر شما