اولین رئیس جمهور بنی صدر بود که فراری است و موضع خشنی را در برابر نظام اتخاذ کرد، دومین رئیس جمهور شهید والامقام شهید رجایی بود بعد از آن هم دو دوره مقام معظم رهبری و دو دوره آقای هاشمی کاندیدا بودند عملا از قبل افکار عمومی نشان داده بود که همین چهره ها رئیس جمهور خواهند شد البته رقابت هایی هم بود اما رقابت هایی که طمعی داشته باشند وجود نداشت فقط برای بازارگرمی بود.
از سال ۷۶ این روند تغییر کرد یعنی در آستانه انتخابات مردم تصمیماتی گرفتند که یا از قبل این تصمیمات گرفته نشده بود و یا تصمیمات اعلام نمی شد.
در هر دو دوره انتخاب آقای خاتمی و هر دو دوره انتخاب آقای احمدی نژاد و در نهایت در سال ۹۲ و در انتخاب آقای روحانی که حضور مردم در انتخابات جدی بود مردم تصمیمی گرفتند که از قبل اعلام نکرده بودند.
انتخابات وقتی جدی می شود نمی توان روی فرآیند های گذشته تاکید زیادی داشت. در سال ۸۴ برای اولین بار انتخابات ریاست جمهوری به دور دوم کشیده شد در حالی که سابقه نداشت کسی در انتخابات ریاست جمهوری کمتر از ۵۰ درصد آرا را کسب کند اما این اتفاق در سال ۸۴ رخ داد.
در هر انتخابات یک اتفاق جدید رخ داده است. مخصوصا تصمیمی را که مردم می گیرند هر چقدر به روز انتخابات نزدیک تر می شود سنگین تر و جدی تر می شود بسیاری از صاحبان حق رای تا ۴۸ ساعت مانده به انتخابات یا نمی تواند و یا نمی خواهند تصمیم بگیرند از این رو هر مسئله ای قابل وقوع است.
شرایط آقای روحانی به گونه ای است که شاید برای اولین بار بود که رئیس جمهور منتخب مردم فقط با دو دهم درصد رای بیشتر از حد نصاب انتخاب شد در دوره های گذشته منتخبان هفتاد تا هشتاد درصد آرا را به خود اختصاص می دادند. پنجاه به اضافه دو یا سه دهم آرا برای اولین بار اتفاق افتاد.
از سوی دیگر ریزش رای مسئولان اجرایی طبیعی است و ریزش رای آقای روحانی هم قطعی است و هیچ کس در آن تردید ندارد اما سوال اینجاست که آیا رویش های رای آقای روحانی می تواند ریزش های رای وی را پوشش دهد یا نه.
اگر قرار باشد آقای روحانی در محدوده دور قبل رای داشته باشد حتما شکست خواهد خورد و دوره ریاست جمهوری در کشور یک دوره ای خواهد شد.
302
نظر شما