قضيه اصلي در اين فيلم مربوط به سرعت شاتر و فريم‌ريت در زمان فيلمبرداري است. سرعت شاتر یا زمان نوردهی (Shutter speed) فاصله زمانی است که شاتر دوربین باز است و نور روی فیلم عکاسی (در دوربین‌های غیر دیجیتالی) یا حسگرهای الکترونیکی (در دوربین‌های دیجیتالی) اثر میکند. در واقع سرعت شاتر عامل کنترل کننده زمان ورود نور به دستگاه دوربین جهت ثبت یک تصویر است.
نرخ فریم یا تعداد فریم (Frame per second) که آن را با FPS نیز نمایش میدهند نشان دهنده تعداد فریم های یک تصویر در یک ثانیه است.
همانطور که میدانید هر تصویر متحرک از تعدادی تصویر ثابت تشکیل شده که به صورت متوالی به نمایش در می ایند. این نمایش مسسلی وار در مغز انسان این تصور را ایجاد میکند که تصویر در حال حرکت است. طبیعتا هرچه تعداد تصاویر ثابت به وجود اورنده یک تصویر متحرک بیشتر باشد شما جزئیات بیشتری از حرکات را خواهد دید.
يکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در طبیعی‌تر جلوه‌کردن حرکت (افراد، اشیا و غیره) در فیلم تعیین نرخ فریم بر ثانیه (frame rate یا FPS) و سرعت مناسب شاتر (shutter speed) است. در اکثر فیلم‌های سینمایی نرخ 24 فریم بر ثانیه به عنوان استاندارد فرمت سینمایی مورد استفاده قرارمی‌گیرد. آنچه ممکن است کمی گیج‌کننده باشد مفهوم سرعت شاتر در فیلمبرداری است. ممکن است بپرسید اگر نرخ فریم بر ثانیه 24 است آیا این بدین معنی نیست که در هر ثانیه 24 عکس با سرعت 1/24 ثانیه گرفته می‌شود تا از کنار هم قرارگرفتن آنها فیلم نهایی حاصل شود؟ پاسخ منفی است! سرعت شاتر محدود به نرخ فریم بر ثانیه نیست و می‌تواند بیشتر باشد. در اين فيلم در واقع سرعت شاتر دوربين در زمان فيلمبرداري با سرعت چرخش پروانه بالگرد يا همان روتور يكسان بوده است.
همچنين نرخ فريم يا همان فريم‌ريت هم در يك پارامتر موثر است. تصور كنيد كه فيلمبرداري با نرخ 24 فريم در ثانيه از هليكوپتري صورت بگيرد كه پروانه‌هايش در هر ثانيه يك طور كامل مي‌زنند. اگر در همين فيلمبرداري در هر ثانيه پروانه‌ها 24 دور كامل بزنند هر چرخش كامل در يك فريم به نمايش درخواهد آمد. به همين خاطر هر پروانه هر زماني كه دوربين مي‌خواهد يك فريم جديد ثبت كند به جاي اوليه خود بازگشته‌اند و به نظر مي‌آيد كه پروانه ثابت است.
5454
نظر شما