در 30 سال گذشته فیلم‌های سینمایی در گروه و شرایطی مشابه آنچه که امسال وجود داشته، اکران شده‌اند. امسال وضعیت تازه‌ای در اکران وجود نداشت که برنامه‌ریزی‌ها تا روزهای پایانی سال قبل ادامه داشت و در نهایت فیلم پنجم اکران اعلام نشد. پس از این همه سال تجربه انتظار نداشتیم در نوروز 1388 اکران فیلم‌ها اینچنین شود و همچنان ناهماهنگی‌ها ادامه داشته باشد.
قطعاً دلیل رسیدن به این شرایط وجود برخی ناهماهنگی‌ها در شورای صنفی نمایش است. این شورا باید در هماهنگی با شورای عالی تهیه‌کنندگان برنامه‌ریزی‌های خود را انجام می‌داد. اجتناب از این کار موجب شد ضعف را در عملکرد شورای صنفی نمایش مشاهده کنیم و این در حالی است که تصور می‌شد در این مقطع شورا کاملاً قدرتمندانه وارد عرصه شود.
تصویب آیین‌نامه شورای صنفی نمایش نیز در سال قبل افت و خیزهای بسیاری داشت. طی نشستی که اخیراً در اداره کل نظارت و ارزشیابی با محمود اربابی داشتیم، نظرات ایشان را درباره آیین‌نامه شورای صنفی نمایش شنیدیم. براساس این اظهارات و به طور کلی وضعیت اکران معتقدم باید هرچه زودتر مشخص شود مسئول بخش عرضه و تقاضا، یعنی پخش‌کننده و سینمادار در سینمای ایران کیست؟ معاونت سینمایی و خانه سینما هر یک باید سهم تأثیرگذاری خود را در این زمینه مشخص کنند. اعضای شورای صنفی نمایش نیاز به انسجام و تعامل با مسئولان دارند. اعتراض‌هایی که در این میان از سوی اعضای اتحادیه تهیه‌کنندگان و مرتضی شایسته صورت می‌گیرد و به رسمیت نشناختن بخش‌های مختلف از جمله شورای صنفی نمایش از سوی آنان تبدیل به یک روال شده است. اگر این گروه نیز به تبعیت از جمع 70درصدی سینما که اکثریت را تشکیل می‌دهند، بپیوندند، در مجموع به شرایط بهتری می‌رسیم و انسجام ایجاد شده می‌تواند به نفع سینما عمل کند.
نظر شما