رقیب آنها اصلاح طلبان یا اعتدال گرایان نبودند، رقیب واقعی آنها تندروهای بی منطقی بودند که دوستی خاله خرسه آنها، آبرو و حیثیتی برای جناح اصولگرا باقی نگذاشته است.
زمانه عوض شده. با اینترنت و شبکه های اجتماعی، تکنیک های اقناع افکار عمومی هم تغییر کرده. به همان نسبت، روشهای کهنه فریب افکار عمومی نیز عوض شده. دیگر نمی توان هر حرف بی پایه و اساس (مفت) و هر ادعای غیرمستندی را به خورد افکار عمومی داد. اگر در سال ۷۶ یا ۸۴ روزها و یا هفته ها طول می کشید تا بی پایه بودن یک ادعای مطرح شده توسط یک سیاستمدار مشخص شود الان در کمتر از چند ساعت یک ادعای دروغ که شاید برای تهییج جمعی محدود در شهری کوچک مطرح شده، جهانی می شود و اثبات دروغ بودن آن نیز، ساعتی بعد به مدد گوگل و تلگرام آشکار می شود.
در همین انتخابات، چه بسیار اتهاماتی که مطرح شد اما به فاصله کوتاهی، بی پایه بودن آن آشکار شد. تنها نتیجه آن، بی اعتمادی افکار عمومی به جناح اصولگرا به دلیل حرفهای «مفت» برخی تندروها بود.
واقعیت آن است اگر مدعی العموم همچون برخورد با حرفهای «مفت» اصلاح طلبان، از اصولگرایان نیز برای حرفهای مفتشان پاسخ می خواست و آنها نیز متوجه می شدند برای هر حرف بی پایه و اساسی که میزنند بازخواست و مجازات می شوند، وضعیت اصولگرایی در کشور این چنین نبود. شاید لازم باشد اصولگرایان برای جلوگیری از ادامه حرفهای بی پایه و اساس برخی تندروها که به تضعیف جایگاه این جناح در کشور می انجامد، از مدعی العموم کمک بخواهند.
شکایت مدعی العموم از آقای نبویان به سبب اتهامات بی اساس به آقای ظریف، لطف به دولت و یا ظریف نیست، کمک به جناح اصولگراست. اصولگرایان نیازمند چنین کمکی هستند، چه توسط مدعی العموم چه توسط آقای ظریف.
2929
نظر شما