قصاص جوانی که دوست خود را به خاطر 500 تومان کشت

 شامگاه 19 شهریور 88، مأموران کلانتری 128 تهران‌نو از طریق مرکز فوریت‌های پلیس از وقوع یک فقره درگیری منجر به جرح در خیابان پیروزی باخبر شدند.

مأموران وقتی برای رسیدگی به اوضاع جوان مصدوم به نام امید به بیمارستان امام حسین مراجعه کردند، متوجه شدند که وی بر اثر شدت جراحات وارده فوت کرده است. دوست مقتول به نام محمد که مجروح را به بیمارستان آورده بود و آنجا حاضر بود و به ارتکاب درگیری با وی اعتراف کرد.

بعد از اعتراف متهم 18 ساله به درگیری و قتل امید، قرار مجرمیت وی از سوی دادسرای جنایی تهران صادر و پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران ارجاع داده شد.

دوشنبه گذشته، جلسه رسیدگی به این پرونده، در شعبه 113 دادگاه کیفری استان تهران و به ریاست قاضی محمدسلطان عزیزمحمدی برگزار شد. شفیعی، نماینده دادستان با اشاره به مدارک موجود در پرونده، بزه انتسابی به متهم را محرز دانست و مجازات وی را خواستار شد.

اولیای‌دم نیز با اعلام شکایت مجدد از متهم، خواسته خود را قصاص متهم عنوان کردند.

در ادامه جلسه، متهم در جایگاه قرار گرفت و در تشریح علت ارتکاب قتل گفت: به همراه مقتول و 2 نفر دیگر از دوستانم داخل پارک مشغول بازی بودیم. یک اسکناس 500 تومانی که متعلق به مقتول بود، در دست من و بقیه بچه‌ها می‌چرخید. امید به من گفت پولم را بده و من هم بارها قسم خوردم که پول دست من نیست.

وی ادامه داد: امید دمپایی من را برداشت و پنهان کرد و به همین دلیل از او عصبانی شدم و به او گفتم از پارک برو بیرون. اما او توجهی نکرد و بین ما درگیری شروع شد. لگدی به او زدم و او هم با همین کار جواب مرا داد. چاقو را برای ترساندن به سمت او گرفتم، دوباره به سمت من آمد که ناگهان متوجه شدم چاقو وارد بدنش شده است.

متهم گفت: قبل از اینکه به پارک بیایم، برای دعوا با کسی که برای خواهرم مزاحمت ایجاد کرده بود، چاقو برداشتم اما با آن چاقو دوستم را زدم. اولین‌بار بود که با خودم چاقو حمل می‌کردم و در همان مرتبه مرتکب قتل شدم.

قاضی به اظهارات شاهد حادثه مبنی بر اینکه متهم ابتدا با انتهای چاقو به پهلوی مقتول زده و وقتی مقتول به کار خود ادامه داده است، متهم چاقو را وارد بدنش کرده، اشاره کرد که متهم این اظهارات را انکار کرد و مدعی شد اصلاً متوجه برخورد چاقو نشده است.

بعد از اظهارات وکیل مدافع متهم مبنی بر اینکه متهم را نباید با قاتلان حرفه‌ای مقایسه کرد و اصولاً این قتل به علت یک لجبازی بچه‌گانه روی داده است، متهم برای بیان آخرین دفاع در جایگاه قرار گرفت و گفت: امید برای من مانند برادر بود و ما از کودکی با هم بزرگ شده بودیم. امید می‌داند که من قصد کشتن او را نداشتم و خودش بارها به خواب من آمد و به من دلداری داد.
وی ادامه داد: دوست نداشتم عاقبت این دوستی این باشد که او الان زیر خروارها خاک باشد و من پشت میله‌های زندان.

صبح امروز، قاضی همت‌یار بعد از مشورت با مستشاران دادگاه، حکم این پرونده را مبنی بر قصاص متهم اعلام کرد.