در روزهای گذشته از سمت یک فعال سیاسی اصولگرا مسئله آتش بس عنوان شد و در پی آن یکی از فعالین جناح مقابل بحث گفتگوی ملی را پیش کشید. اکنون سوال این است مگر در کشور جنگ است که بخواهد آتش بس بشود. آتش را چه کسی در کشور به راه انداخته که الان بخواهد بس شود؟
بیان مسئله آتش بس و در پی آن مطرح شدن گفتگوی ملی اساسا مباحثی غلط هستند. بیان این موضوعات اصلا منطقی و به حق نیست. مگر در کشور سنگربندی کرده بودیم که حالا آتش بس شود؟ این مسئله با هر هدفی که بیان شده بود اصلا ادبیات پسندیده‌ای نداشت.
دوستان توصیه من به شما این است قاعده بازی را رعایت کنید و تندروی‌ها را کنار بگذارید. آقایان زاکانی و رمضانزاده که چنین بحث های را مطرح کردند از تندروهای دو جریان هستند. اگر تندروها در هر سمتی که دارند سرمیز خود بنشینند و به جای شلوغ بازی در جامعه به وظایف خود عمل کنند، جامعه در همین مسیر اعتدالی خود جلو می‌رود.
مردم به جریان اعتدال رای دادند پس نباید با چنین بحث هایی سد راه دولت جدید شویم دولت موظف است در جامعه در حیطه وظایف خود به وعده هایش عمل کند در این بین اگر جایی دچار لغزش شد هر شخص که انتقاد به حاکمیت دارد آزادانه آن را مطر ح می کند و پاسخ آن را دریافت می کند.
اما باز هم انتقادات بهتر است با پیشنهاد همراه باشد؛ برای مثال اگر متصور هستیم نظام بانکی، پولی، تولید مسکن و .. دچار مشکل است ابتدا انتقاد کرده و سپس راهکار بدهیم برای بهتر شدن.نباید یک طرفه به قاضی رفت!
بهتر بود به جای این واژه ها بحث هم افزایی مطرح می شد به این معنی که رییس جمهور از هر دو جریان افرادی را در کابینه بیاورد. این بهترین واژه برای نزدیکی بین دو جناح است. آقای رییس جمهور هم افزایی کنید تا بتوانید بار نظام را به دوش بکشید.
*مشاور رئیس مجلس و نماینده پیشین مجلس
29212
نظر شما