تصمیم منطقی، توجیه غیرمنطقی

تا اینجای کار، تصمیم فدراسیون فوتبال عاقلانه بوده و تقریباً تمامی اهالی فوتبال - چه اکثریتی که حامی کی‌روش بودند و چه اقلیتی که از اسدی حمایت می‌کنند- به این باور رسیده بودند که طرفین درگیر این اختلاف، امکان ادامه همکاری را ندارند.

عبور از اسدی در یک اوضاع معمولی قطعاً بهترین کار نبود اما در این شرایط غیرعادی، بهترین تصمیم ممکن بود که فدراسیون گرفت اما از اینجا به بعدش را درک نمی‌کنیم که چرا فدراسیون اصرار دارد بگوید برکناری اسدی هیچ ربطی به مجادله کلامی او و کی‌روش نداشت. این انکار برای چیست؟ این حجم سرسختی برای کتمان اختلافی که وجود داشت و پنهان کردن دلیل اصلی برکناری دبیرکل، چه کمکی به فوتبال ما می‌کند؟ نمی‌خواهیم از این تئوری غلط که باید تمام مخالفان کی‌روش را حذف کرد تا او در آرامش مطلق به کارش ادامه بدهد، دفاع کنیم اما وقتی اختلافی تا این حد عمق پیدا می‌کند، راه حل دیگری نمی‌ماند. چرا فدراسیون می‌خواهد تصمیم منطقی خود را با دلایل غیرمنطقی مخفی کند؟

^{* این یادداشت در یادداشت سرمقاله سه‌شنبه ۲۰ تبر روزنامه خبرورزشی چاپ شده است.}