در حال حاضر در خصوص میزان تولید و ظرفیت تولید نفت در کشور اظهارنظرهای مختلف از سوی مقامات نفتی کشور به گوش می رسد.از سویی وزیر نفت دولت نهم در آخرین روزهای حضورش در نفت با افتخار از افزایش ظرفیت تولید نفت ایران به مرز 4 میلیون و 335 هزار بشکه سخن می گوید و از سویی در اوایل امسال این ظرفیت از سوی وزیر دولت دهم 4 میلیون و 150 هزار بشکه اعلام می شود.البته تیر خلاص این آمارها زمانی است که چند روز پیش قلعه بانی ظرفیت تولید نفت کشور را 4 میلیون بشکه در روز اعلام می کند.این تناقض در آمارهای ارائه شده از دو جهت قابل بررسی است.اگر بخواهیم اصل را بر این نکته بگذاریم که هر سه مسوول مذکور در زمان خود آماری درست ارائه کرده اند بنابراین باید مدیریت نفتی کشور را زیرسوال برد و منتظر پاسخ مسوولان بود که چگونه می شود که ظرفیت تولید نفت کشور ظرف تنها دو ماه 150 هزار بشکه کاهش یابد.آن هم در شرایطی که مسوولان کشوری با خوشحالی و اطمینان از تامین منابع مالی برای توسعه بخش تولید کشور خبر می دهند.
البته نگاه بدبینانه ای هم وجود خواهد داشت.اینکه مسوولان نفتی آمار درستی از ظرفیت تولید ارائه نکرده باشند.در این شرایط هم دو حالت مورد بررسی است .ابتدا آنکه مسوولان نفتی با ارائه آمارهای مختلف سعی بر ایجاد سردرگمی میان نهادهای بین المللی دارند که میزان تولید و ظرفیت تولید کشورها را رصد می کنند و زمانی این استدلال درست به نظر می رسد که مسوولان نفتی بدون هماهنگی با یکدیگر و تلاش برای خودداری از ارائه آمار درست سعی بر اعلام آمارهای دیگری دارند که این خود به دلیل عدم هماهنگی لازم میان مسوولان منجر به تناقض در امارها می شود .در هر شرایط مسوولان باید بدانند که ارائه آمارهای مختلف از سوی آنها باعث کاهش اعتماد داخلی و خارجی نسبت به اظهارات مقامات نفتی ما می شود.اگر بی اعتمادی در داخل کشور نسبت به مسوولان نفتی را بتوان نادیده گرفت بحث بی اعتمادی بازار بین المللی نسبت به اظهارات مسوولان نفتی بسیار قابل تامل است.چرا که در شرایطی که مجامع بین المللی نتوانند به آمار اعلام شده از سوی ایران و مقاماتش اعتماد کنند طبعا این امر بر روابط نفتی دیگر کشورها با ایران نیز تاثیرگذار خواهد بود.
در اینصورت دو توصیه به مقامات نفتی کشور ضروری است. ابتدا آنکه اگر ارائه این آمارها در جهت سیاست هایی برای اعلام نکردن ظرفیت واقعی تولید است بهتر است مقامات نفتی کشور با تشکیل جلسه ای و یا تماسی تلفنی برای ارائه آماری هماهنگ با یکدیگر تبادل نظر داشته باشند.البته روشی دیگر نیز می توان برای این مساله متصور شد و آنهم مطالعه اظهارات یکدیگر در رسانه هاست.نکته دیگر آنکه بهتر است هر چه زودتر مقامات نفتی شفاف سازی در این خصوص را در پیش گیرند چرا که ادامه روند فعلی باعث بی اعتمادی مجامع بین المللی و بالاخص اوپک خواهد شد که قطعا عواقب ناخوشایندی در پیش خواهد داشت که باید منتظرتاثیرات آن بزودی بود.
البته نباید ارائه آمار مختلف از تولید نفت را در این بین نادیده گرفت در شرایط فعلی مقامات نفتی کشور از 3 میلیون و300 هزار بشکه تولید روزانه تا 3 میلیون و900 هزار بشکه در روز خبر می دهند که بالاخره باید روشن شود تولید فعلی کشور کدام یک از این رقم هاست.
در این بین نباید مسوولان نفتی برای بزرگنمایی تولید کشور تا جایی پیش روند که مدیرعامل شرکت ملی نفت تولید نفت کشور را رقمی اعلام کند که 100 هزار بشکه بیش از تعهد فعلی ما به اوپک است.بنابراین ضرروی است که هر چه زودتر مسوولان نفتی کشور در خصوص میزان تولید فعلی و ظرفیت تولید کشورابتدا با یکدیگر به توافق برسند وپس از ان به طور شفاف پاسخگوی ابهامات موجود باشند .
نظر شما