شارلوتس ویل و فرصت‌طلبی زشت و سیاسی ترامپ

دکتر کامیل بوزت (Camille Busette) از دانشگاه شیکاگو مدیر بخش مطالعات رفاه طبقات نژادی و کم‌درآمد در بروکینگز در مقاله ذیل به انتقاد از رفتار ترامپ در مواجهه و برخورد با حوادث شارلوتس ویل پرداخته است.

کامبل بورت: در تعطیلات آخر هفته گذشته و به دنبال تظاهرات نژادپرستانه سفیدپوستان، یک خودرو جمعیت را زیر گرفت و زنی جان خود را از دست داد. هرچند که فرماندار ویرجینیا  تری مک اولیف با قاطعیت این اقدام را محکوم کرد اما واکنش اولیه پرزیدنت ترامپ به این قضیه این بود که با بی تفاوتی و ملایمت، آمریکایی ها را به دوست داشتن همدیگر دعوت کرد. ممکن است بپرسید اشکال اش چیست؟ می گویم چند اشکال دارد.

اشکال اول این است که در تظاهرات سفیدپوستان صحبتهایی مطرح شد که این صحبتها  وضعیت نژاد پرستی را در این کشور از زمانی که نخستین بردگان آفریقایی به اینجا آورده شدند تا امروز بدتر کرده است. ملت ما با افرادی که با آمریکای دوره کنفدراسیونی همدلی دارند با نرمی رفتار می کند. این ورشکستگی اخلاقی است. چرا ما هنوز به قهرمانان کنفدراسیون آمریکا ادای احترام می کنیم؟ زمانی که یک طرف در جنگ می بازد، تاریخ و قهرمانانش به فراموشی سپرده می شوند و جای خود را به تاریخ و قهرمانان طرف پیروز می دهند. آلمان دیگر برای نازی ها جشن نمی گیرد. جمهوری خلق چین هم دیگر به (حزب ملی) کومینتانگ افتخار نمی کند. پس چرا ملت ما به خود اجازه داده است که مجسمه رابرت لی همچنان در گوشه ای از شهر باشد؟

آنچه در شارلوتس ویل رخ داد تاریخ زشتمان را در مقابلمان قرار داد. شارلوتس ویل به ما کمک کرد تا بار دیگر به این حقیقت پی ببریم که نژاد پرستی زخمی عمیق در این کشور است و آنچنان در زندگی آمریکایی ها جا خشک کرده است که کشورمان را از طریق قوانین و نهادهایی می شناسیم که کارشان محدود و مهارکردن مطالبات آمریکایی های آفریقایی تبار است.

زمانی که کنث فریزیر(Kenneth Frazier) مدیرعامل شرکت (دارویی) مِرک در واکنش به اظهارات ترامپ از ریاست انجمن تولیدکنندگان آمریکا (American Manufacturing Council) استعفا کرد، نه تنها هدفش انتقاد از رییس جمهور بود بلکه به این انتقاد داشت که به مدت 152 سال اجازه داده ایم تا مجسمه های (قهرمانان) کنفدراسیون آمریکا برپا باشد. اعتراض داشت که اجازه داده ایم نژادپرستان سفیدپوست دست به ارعاب و حرکتهای خشن بزنند و معترض بود به این که به پلیس اجازه داده ایم که سیاه پوستان را بدون اینکه عمل خطرناکی از آنها سر بزند زیر مشت و لگد بگیرد و به سویشان تیراندازی کند. استعفای او در انتقاد به این بود که تحقیر دیگران و خشونت را نادیده می گیرم.

دومین اشکال واکنش پرزیدنت ترامپ به قضایای شارلوتس ویل این بود که همان کسی که در موضع گیری  بعدی خشونت را به شدت محکوم کرد، در نخستین واکنش اش به این حادثه، نسبت به خشونت در داخل آمریکا رضایتی را نشان داد که برای ما هشدار دهنده است و پس از آن با توییتی شتابزده و انتقاد شدید از استعفای آقای فریزیر باردیگر بر همان موضع اولیه اش پافشاری کرد. اینکه رییس جمهور ایالات متحده در ابتدا دست به فرصت طلبی سیاسی از نوع زشت آن می زند - و در حالی که سایر افراد از طیف های مختلف سیاسی این حادثه را به سرعت محکوم می کنند و او محکوم نمی کند - به تلویح حکایت از آن دارد که واکنش به خشونت در نظر مقامات عالی رتبه ما ابزاری برای چانه زنی است. این یک ایراد فاحش است.

واکنش اولیه ترامپ و رفتار او نشان داد که شخص رییس جمهور هیچ درکی از سنت ها و اخلاقیات امروزی ندارد. در اینجا با مردی مواجهیم که به رهبران هم حزبی خود حمله می کند. روز به روز منزوی تر می شود. ظرف متجاوز از شش ماه که رییس جمهور بوده چیز چندانی برای عرضه کردن نداشته است و واکنش اش به حادثه شارلوتس ویل از یک سو این است که به آمریکایی ها بگوید یکدیگر را دوست داشته باشید و از سویی دیگر به یکی از محترم ترین مدیران اجرایی این کشور بیلاخ دهد. در قرن 21 هیچ رییس جمهوری نباید از خشونت های نژادپرستانه حمایت کند و نه باید از موضع گیری علیه نژادپرستی به عنوان فرصتی سیاسی برای دور بعدی انتخاباتش بهره بگیرد.

سرانجام آنکه،  واضح است که الزاما از زمان انتخاب باراک اوباما به عنوان رییس جمهور در سال 2008 وضعیت روابط نژادی در آمریکا  بهتر نشده است. بر اساس نظر سنجی پیو در سال 2016 در رابطه با نژادپرستی و تبعیض، اکثرسفیدپوستان بر این باور بودند که وضعیت روابط نژادی در آمریکا ارتقا پیدا کرده است در حالی که سیاه پوستان و لاتین تبارها موافق چنین نظری نبودند. البته چیزی که در حال تغییر است این است که در جامعه ای که جمعیت آمریکایی های غیر سفیدپوست در حال افزایش است و با آمریکایی مواجه هستیم که اختلاط های نژادی روز به روز افزایش می یابد، حساسیت نسبت به اخلاقیات اجتماعی و خشونت های نژادپرستانه نیز بیشتر گردیده است. بنابراین سوال ما امروز این است که چرا رییس جمهور خشونت شارلوتس ویل را به شدیدترین شکل ممکن محکوم نکرد؟ چرا مجسمه های قهرمانان آمریکای دوران کنفدراسیون همچنان زینت بخش اماکن عمومی است؟ می خواهیم با این مجسمه ها چه کنیم؟ امروز آمریکایی ها زیر گرفتن شهروندان دغدغه مند توسط یک نژادپرست سفیدپوست را (عملی) غیرآمریکایی می دانند. رشد و پیشرفت ( در اخلاقیات) هر چند که مسیری هموار نیست اما مورد اقبال (عمومی) است.

منبع: بروکینگز

ترجمه: عبدالصمد شمس تبریزی

https://www.vox.com/2017/8/12/16138906/president-trump-remarks-condemning-violence-on-many-sides-charlottesville-rally

 Robert Edward Lee ژنرال آمریکایی که فرماندهی نخستین ارتش ایالات کنفدراسیون آمریکا که با نام ارتش ویرجینیای شمالی نیز شناخته می شود را در دوران جنگ داخلی و در خلال سالهای 1862 تا 1865 به عهده داشت. در اینکه رابرت لی معتقد به برده داری و یا مخالف آن بوده است دو نظر وجود دارد. لی در بخشی از نامه ای منتسب به وی در 27 دسامبر 1856 به همسرش می نویسد « سیاهپوستان در اینجا از حیث زندگی مادی و معنوی در وضعیت به مراتب بهتر از آفریقا هستند. تعلیمات و تمرینات سختی که به آنها داده می شود برای تربیت نژادشان ضرورت دارد. شخصا امیدوارم که این تعلیمات آنها را برای دستیابی به زندگی بهتر آماده و هدایت کند. اینکه چه مدت باید برده و تحت انقیاد باشند چیزی است که تابع امر خداوند بخشاینده و داناست و اوست که به زمان آن واقف است». عده ای دیگر که معتقدند او با برده داری مخالف بوده می گویند که رابرت لی در خلال جنگ های داخلی آمریکا و پس از آن از اقدامات مادر و همسرش برای آزاد کردن بردگان حمایت می کرده و حتی برای انتقال آنها از آمریکا به لیبریا هزینه کرده است. از دیگر دلایلی که برای مخالفت او با برده داری ذکر می شود تاسیس مدرسه برای بردگان در آرلینگتون ویرجینیا توسط دختر و همسر وی بوده است..(مترجم)

https://www.washingtonpost.com/news/on-leadership/wp/2017/08/14/trump-fires-back-after-the-ceo-of-merck-resigned-from-his-manufacturing-council/?utm_term=.51164b517be5

https://www.nytimes.com/2017/08/14/us/politics/trump-charlottesville-protest.html?_r=0

https://twitter.com/realDonaldTrump/status/897079051277537280

ترامپ در توییتی خطاب به فریزیر می نویسد «حالا که کن فریزیر مدیر عامل شرکت دارویی مرک از ریاست انجمن تولید کنندگان استعفا کرده است، وقتی بیشتری برای پایین آوردن قیمت غیر معقول دارو دارد».

http://www.pewsocialtrends.org/2016/06/27/on-views-of-race-and-inequality-blacks-and-whites-are-worlds-apart/

https://www.brookings.edu/blog/up-front/2017/08/14/charlottesville-and-donald-trumps-crass-political-opportunism/

4949

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 698490

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 6 =